Perdenin arkasındakiler

İstanbul, Avrupa’nın Kültür Başkenti olarak opera ve bale gösterilerinin yapılamadığı Avrupa’daki tek metropol.

Çünkü İstanbul’un, yani Avrupa Kültür Başkenti olan kentin opera ve bale sergilenecek bir merkezi yok.

Allah’tan CHP’li Belediye Başkanı Selami Öztürk, tekstil atölyesi olarak kullanılan ve perişan durumda olan Süreyya Operası’nı restore ettirip İstanbul’a kazandırdı.

O sayede İstanbul’da bugün küçük opera ve bale temsilleri yapılabiliyor.�

Çünkü Süreyya’nın sahne arkası büyük opera ve bale oyunlarının sergilenmesine uygun değil.

AKM ise AKP iktidarının illa yıkıp yenisini yapacağız diye tutturması yüzünden iki yıldır atıl vaziyette duruyor.

Daha ne kadar duracağı da belli değil.

Çünkü Başbakan da oranın yıkılmasından yana.

* * *

İstanbul’un acıklı durumuna devam edelim.

Bugün İstanbul’da, yani Avrupa Kültür Başkenti’nde sadece ve sadece bir tek konser salonu var.

O da şimdi yurtdışında olan ve ülkeye dönemeyen Bedrettin Dalan’ın yaptırdığı ve mükemmel olan Cemal Reşit Rey Konser salonu.

Salonsuzluktan İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası çadır tiyatrosu gibi her hafta bir başka mekânda konser verebiliyor.

Diğer müzik etkinlikleri ise orda burdaki toplantı salonlarında yapılıyor.

Yabancı bir orkestra şefi AKM’nin kapatılacağını öğrendiğinde şöyle demişti:

“Bu tip büyük sanat ve kültür merkezleri tamamen kapatılmaz. Parça parça yenilenir. Etkinlik hiçbir zaman durdurulmaz. AKM de kapatılmadan yenilenebilir. Sakın kapatmayın.”

Kültür Bakanlığı yetkilileri orkestra şefine çok kızmışlardı ve “Onu mahcup edeceğiz ve bir yıl sonra AKM’yi açacağız” demişlerdi.

2008 Mayıs’ında AKM kapatıldı. Aradan iki yıla yakın süre geçmesine karşın binaya tek çivi çakılmadı.

Bunun faturası yargıya kesilemez. Olayı yakından izleyen bir gazeteci olarak tek suçlunun Kültür Bakanlığı olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.

Şimdi yapılacak olan AKM’yi özelliğini bozmadan hızla yenilemektir.

İşte Avrupa’nın Kültür Başkenti olması görkemli törenlerle kutlanan İstanbul’un hiç de iç açıcı olmayan sanat karnesi...

Bence Başbakan Erdoğan’ın acilen ilgilenmesi gereken bir durum.

* * *

İstanbul’da olağanüstü görkemli havai fişek gösterileriyle renklenen törenler yapılır, kentin 7 noktasında pop konserleri verilirken Ankara’da bazı insanlar ekmeklerini korumak için mücadele ediyorlardı.

TEKEL işçileri 34 gündür çoluk çocuk, kadın erkek hükümete seslerini duyurabilmek için Ankara ayazını yiyorlar.

Dün de binlerce işçinin katılımıyla Sıhhiye Meydanı’nda haklarını elde edebilmek için miting yaptılar.

Bir iktidar emeğin kutsallığına nasıl bu kadar duyarsız kalabilir?

Bir iktidar nasıl bu kadar kuruluşla aynı anda kavgalı olabilir?

Sayarsak ortaya şöyle ürkütücü bir liste çıkıyor:

Sendikalar, işçiler, memurlar, emekliler, üreticiler, yargı, medya, işadamları, sivil toplum örgütleri...

Başbakan önceki günkü konuşmasında şöyle diyor:

“Hiç kimsenin yaşam tarzına herhangi bir kastımız, kısıtlamamız olamaz.”

Başbakan bunu söylerken aynı günkü gazetelerde ilginç bir fotoğraf, televizyonlarda da görüntü vardı.

Kültür Bakanı Ertuğrul Günay elinde tuttuğu şarap bardağını foto muhabirlerinin ve kameramanların çekim yaptığını görünce iki eliyle gizlemek zorunluluğunu duydu.