Paylaş
İKİNCİSİNDE AKILLANMIŞTIM
Biri sekiz yaşında, diğer 4 aylık iki oğlum var. Büyük oğlumu neredeyse doğumundan itibaren sallayarak uyuttum. Önce beşiğinde sallandı, sonra pusete geçtik. Sabaha kadar pusette ileri geri harekete ederek uyuyordu. Puset durduğu an uyanıyordu. Sonunda ayakta uyurken puset sallamayı bile öğrendim. Çözümü İki buçuk yaşında bulduk: Pusetin frenlerini kapatıp, bozulduğunu söyledik. Üstüne fazla gitmemek için iki-üç gece pusette yatmasına izin verdik. Uyumadığı için geceler kabus gibi geçti. Ama pusetin gerçekten bozulduğuna inandı. Sonunda pusetin tamir olunca geri geleceğini söyleyip, kaldırdık. Günlerce uyuyuncaya kadar yanında yattık. Her uyandığında yanına uzandık. Pusetten ümidini kesti ama bu sefer yanında yatmamıza alıştı. O da dört yaşında geçti. İkinci oğlum doğduğunda kucağında sallayanı, hoplatanı vuracağıma dair herkese haber verdikten sonra bebeğimi kendi kendine uyumaya alıştırdım. Şimdi dört aylık ve neredeyse bütün gece uyanmadan uyuyor. (NİLGÜN)
AĞLASIN, SONUNDA ALIŞIR
Dört buçuk yaşında Yağız isminde bir oğlum var. 1,5-2 yaşına kadar ben de ayağında sallayap uyutan bir anneydim, artık topuklarım yara olmaya başlamıştı. Bir gün annem “Sen deli misin yatır yatağına, kendi kendine uyur” dedi. Aklıma yatmadı çünkü bayağı huysuz bir çocuktu. Bir gün denemeye karar verdim. Sadece 15 dakika ağladı ve kendi kendine beşikte uyudu. Üstelik beşik sallanan cinsten de değildi. Gündüzleri bile artık kendi kendine uyumaya başladı. Çok fazla zorlanmadım tavsiye ederim. Ağlasın, bir ağlar iki ağlar, alışır. (EMEL ÜSTÜNDAĞ)
ANNELER KESİNLİKLE YILMAYIN
Oğlum Çınar 19 aylık. 11 aylıkken ayakta sallama işine bir son verdim. öğle uykusu neredeyse hiç yoktu. Saatlerce salladıktan sonra nihayet uyuduğunda ve beşiğine yatırdığımda 15 dakika sonra uyanıyordu. 11. ayda ağırlaştığından sallamak eziyete dönüşmüştü. O gün bir daha asla sallamama kararı aldım. Gündüz uykusuyla başladım. En önemli tavsiyem uyuturken başucunda bebek müziği çalmanız. Klasik müzik de olabilir. Uykusu iyice geldiğine emin olduktan sonra beşiğine koydum. Müziği açtım. Kapıyı ardına kadar açık bıraktım. Çınar ağlamaya başladı, odadan çıkar çıkmaz. Oralı olmadım. Uzaktan seslendim. Ağlamaya devam ettiğinde yanına gidip asla kucağıma almadan teselli ettim. Birkaç çok sevdiği oyuncağı koyarak odadan çıktım. Oyuncaklarıyla oynarken uykuya daldı. Ben kararlı olursam çocuğum mesajı alıyordu. Akşam uykusunda yine aynı yöntemi izledim. Akşam verdiği tepki daha büyüktü açıkçası. Çok sık olmamakla birlikte yanına gidip teselli ettim. Ağlarken birden sesi kesildi, baktım yorgun düşmüş ve uyumuş. İnanır mısınız üçüncü gün hiçbir sorun olmadan alışmıştı. Anneler kesinlikle yılmayın. Onlar bizim bir tanemiz ama bu konuda patron biziz.(TUĞBA ERDOĞAN)
ANNEM BENİ ÇOK KALPSİZ BULMUŞTU
Oğlum Poyraz 20 aylık ve 1 yaşından beri hiç sorunsuz uyuyor. Ama kendiliğinden böyle olmadı... İlk 6-7 ay uykusu fena değildi ancak ilk dişleriyle beraber bozuldu. Gece uyanıp iki saat salladığımı bilirim ama yatağa koyar koymaz bildiğiniz hikaye. Maalesef dadım yok, annelerimin de yardımını istemedim. Eşimle sallama nöbetlerini paylaşmaya çalıştık ama o durumda bile çok yıpratıcıydı. Ve sonunda bir yaşında önce ‘cry-it-out’ metodunu epey yumuşatarak uygulamaya karar verdik. O güne hala şükrediyoruz. Ancak ben değil, eşim yaptı. Oğlum gece uyandığında eşim yanına gitti ve şarkı/ninni söyledi, arada sırtını pışpışlıyordu. Kucaklanmayı beklediği için ciddi bir ağlama krizine girdi. Ara ara durur gibi oluyordu ama bir saatten uzun sürdü. Bu süre boyunca eşim yanından ayrılmadı. Siz değil eşiniz veya dayanabilecek başka biri denesin çünkü yarıda keserseniz daha kötü sonuçlar olabiliyor. Neyse sonunda uyudu ve sabaha kadar uyanmadı. Ertesi gece tekrar kalktı, bu sefer 40 dakika sürdü ama en azından ağlaması azalmıştı. Üçüncü gece biraz ninni söyledik beş dakika içinde uyudu. O günden beri kendi uyuyor en fazla yanında 2-3 dakika şarkı söylüyoruz. Anne bizi çok acımasız bulmuştu ama şimdi o bile “iyi ki yapmışsınız” diyor. (AYŞE ÖNGÜN AKSAKAL)
HAYATIMI KURTARAN KİTAP
Sibel merhaba, ben ortaokul arkadaşın Aslı’nın ablası Eser. Rüzgar’ın maceralarını okurken, sallamaktan bahsettiğinde fazlasıyla heyecanlandım. Özgün Ege büyürken bu konuda çok sıkıntı çekmiştik. Acaba bir hastalığı mı var diye ultrasonlar, niye uykuya dalamıyor diye çocuk nörologlarına girmeler... O günleri hatırlamak bile istemiyorum. Ege 10 aylıktı, D&R’da çaresizce gezinirken bir mucize oldu: Kitabın adı ‘Gece Boyunca Uyumak’; yazarı Jodi Mindell. Bu kitap hayatımı kurtardı, desem abartmadığımı ancak bunu yaşayan bir anne anlayabilir. Çocuk doktorumuza kitaptan bir tane verdim, birilerine önerebilsin diye. Bize “büyüyünce geçer” dedikleri şey için bir enstitü kurmuşlar; Jodi Mindell’in uzmanlık alanı 0-2 yaş bebek uyku problemleri. Sözüm var, bir gün piyangodan para çıkarsa bu enstitüye bağış yapacağım...
NOT: Eser’in tavsiye ettiği kitabı hemen aldım. Yazmamış ama yanlış hatırlamıyorsam o zamanlar tıp okuyordu. Kitabı bitirmek üzereyim. Müthiş önerilerde bulunuyor. Ama bilin ki bu iş ağlatmadan çözülmüyor. Ve yukarıdaki önerileri haklı çıkarıyor.
Paylaş