Telekritik

Selim AKÇİN

Nice 600 programa

Turnike kelimesini öğrenmem çocuk yaşlarıma rastlıyor. Tophane'de oturuyorduk. Kadıköy'deki akrabaları ziyaret etmek için Karaköy'deki iskeleden kalkan şehir hatları vapurunu kullanıyorduk. İlk zamanlar turnikeler yoktu. Biletli geçiş vardı. Bazen kaçak olarak bindiğim de olurdu. Sonra bir gün allengirli bir aletle karşılaştım. Kaçak binmeyi de zorlaştıran bu aletin turnike olduğunu o zaman öğrendim. İşte o gün bu gündür ne zaman turnike dense bu anı canlanır gözümde. Aslında bu girizgah benim anılarımdaki turnikeden çok, salı akşamı 600'üncü bölümünü geride bırakan Güner Ümit'in ‘‘Turnike’’sini anlatmak için seçildi. Çünkü ‘‘Ümit'in Turnikesi’’ de tıpkı benim çocukluğumdaki gibi bilgileri hafızaya kazıyor. Bazen kullanmaya kullanmaya eskiyen atasözlerini, bazen bir yerde bıraktığımız tiyatrocuları, 70'li yılların popçularını, dünyada ninelere özel bir gün olduğunu ben hep Turnike'de öğrendim. Öğrenmeye devam ediyorum. Güner Ümit, gemilere kaçak binmeyi engellediği için hafif tereddütle karşıladığım turnikeler yerine parasız da geçilen hatta üste para verilen bir ‘‘Turnike’’yi yarattı. Şimdi benim aklımda bu yeni haliyle turnikeler var.

Sümer Ezgü, TRT 1'de salı akşamları ‘‘Nazar Değmesin’’ adlı programla ekrana geliyor. Bu haftaki programının konukları Bedri Asyeli, Hilal Özdemir ve Aykut Oray'dı. Sohbet, türküler, saz heyetinin ezgileri programı izlenir kılıyor. Hele ki saz heyetinin istenilen her türküyü çalması canlı yayınlanan programın keyfini artırıyor. Program için tek olumsuz şeyi yönetmenle ilgili söyleyeceğim. Onu da ‘‘bu kadar kusur kadı kızında da olur’’ diyerek. Çok fazla hareket var gibi. Kamera bir ordan giriyor bir burdan çıkıyor, bir zoom yapıyor bir uzaklaşıyor. Belki yönetmen nerde hareket orda bereket diye düşünebilir ama biraz da bizi düşünmesi koşuluyla. Bir küçük not da Sümer Ezgü için. Ezgü de biraz fazla hareketli gibi. Ben nedense hareketlerinde aşırı coşku olanlardan çekinirim. Hele de halk müziği söylerlerse...