Avlunun ortasına konulan mini orman

“Forest for Change” adı verilen bu orman yerleştirmesi için Kuzey Avrupa’ya özgü 23 farklı türden 400 ağaç getirilmiş.

Ama hayır, ağaçlar tarihi avlunun taşları sökülerek toprağa ekilmiş değil.

Hepsi saksılarda. Özel bir düzenlemeyle sanki hepsi avluya ekilmiş gibi duruyor.

Kısacası yapılmak istenen aslında bir orman yanılsaması.

Peki bu geçici proje ormanın amacı ne?

Şöyle diyor Devlin:

“Bu yılki bienali değerlendirirken yapmak istediğimiz ilk şey, bir ormanın tüm avluyu ele geçirmesine izin vererek, insanın doğa üzerindeki egemenliğine karşı koymaktı.”

Aslında insanın doğa üzerindeki egemenliğine karşı koyma meselesi bir süredir tasarımcı ve mimarlar tarafından sıkça gündeme getirilen bir şey.

Mesela yılın başlarında mimar Liam Young’ın hazırladığı kurgusal “Planet City” filmi de bu konuyu işliyordu ve hayli tartışma yaratmıştı.

Young’ın filmindeki önerme şuydu:

Dünyanın 2050 yılındaki tüm nüfusu, yani yaklaşık 10 milyar insan, dünya yüzeyinin küçük bir kısmını işgal eden bir şehirde yaşayabilir.

Dünyanın geri kalanı ise tamamen vahşi doğaya teslim edilebilir.

Young’ın kendi kendine yeten bu tek dünya metropolü, gezegen yüzeyinin sadece yüzde 0.02’sini kaplıyor. Yani ortalama bir ABD eyaleti büyüklüğünde. Liam Young bu kısa filmle, doğa üzerinde hiç bitmeyen ekonomik çıkarım ve yayılmacılığın nasıl tersine çevrilebileceğini kışkırtıcı bir şekilde gözler önüne sermişti. 

Şimdi aynı fikrin bir devamını Londra Tasarım Bienali’nde görüyoruz.

Bu kez şehrin ortasına yapılan mini bir orman yerleştirilmesiyle...

Doğrusu bu ya, Marmara Denizi’nin halini ve her gün bir başka örneğini gördüğümüz doğa katliamlarını gördükçe bu fikir akla yatkın bir hale geliyor.

Yarım Dünya

Unutmadan: “Planet City”deki o fikir aslında ünlü Amerikalı biyolog Edward Osborne Wilson tarafından geliştirilen ve dünya yüzeyinin yarısının doğaya adanarak kitlesel yok oluşun önlenebileceğini öne süren “Yarım Dünya” konseptine dayanıyor.

Sosyal hayatta neler oluyor

◊ Hafta sonu en hareketli yer Lucca’ydı. Ama İstanbul’daki Lucca değil, Bodrum’daki Lucca.

Cumartesi günü öğleden sonra saat 15.00 itibarıyla masalarda yemek yiyen herkes tanıdıktı. Bir masada Murat Pilevneli, Aslı Pamir ve Ece Sükan yemek yiyordu.

Bir başkasında Murat Süter, Hasan Dağcı, Demet Müftüoğlu Eşeli. İlerleyen saatlerde Cüneyt Özdemir, Elif Dürüst, Mehmet Kutman gibi isimler de geldi.

“Missmassblog” olarak tanınan Elisabeth Mas de.

◊ Bodrum’daki Lucca sanırım bu sezon şunu başaracak: Hiç plaja gitmeden öğleden sonra saat 15.00’te başlayan ve saatlerce süren yemek olayını.

Sonrasında kendiliğinden oluşan akşamüstü partileme geleneğini...