İki saat bile dayanamadı

Yeni yıl dileklerini söylemelerini istedim.
Yemin ediyorum, hiç abartmıyor, eklemiyor, çıkarmıyorum.
Tek bir kişi bile “para” demedi, “zengin olmak istiyorum” demedi, “ev” demedi, “araba” demedi, “kariyer” demedi, “iş” demedi, “başarı” demedi...
Herkesin, ama herkesin ortak yılbaşı dilinde “barış ve huzur” vardı.
Öyle bir 2016 geçirmiştik ki, 2017’den başka beklentimiz kalmamıştı.
2 saat bile dayanamadı 2017.
Yine yıkıldık, yine kahrolduk, yine mahvolduk.
Terör saldırısında hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet diliyorum, yaralılara, yakınlarına ve güzel ülkeme de geçmiş olsun diyorum.
Bunu kaçıncı kez yaptığımı da hatırlamıyorum.
Sayamaz oldum çünkü artık.
Takatsiz kalmam bundan belki de.
Moralim o kadar bozuk, keyfim o kadar kaçık ki daha da ne diyebilirim bilmiyorum.
Yine de ısrarla, umutla “barış ve huzur” diyorum.
Ülkem insanının bunu hak ettiğine inanıyorum.

Bırakalım arasınlar

Pazar günü sokaklar, AVM’ler bomboştu.
Trafik yoktu.
İnsan yoktu.
Hayalet şehir gibiydi İstanbul.
En kalabalık yerler marketlerdi.
Mutfak için bir şeyler alıp bir an önce evlerine kaçmak için acele eden insanlarla doluydular.
Böyle yaşamayacağız tabii.
Yine çıkacağız, yine caddeleri, AVM’leri dolduracağız.
Ama bir farkla lütfen.
Bizi, ülkemizi, güvenliğimizi korumaya çalışan güvenlik güçlerine sorun çıkarmayıp, yardımcı olarak.
Bırakalım arasınlar her birimizi.
Durdursunlar, kimlik, ehliyet sorsunlar, çantamızı, bagajımızı arasınlar.
Üzülmeyelim, tepki göstermeyelim, sorun çıkarmayalım, tam tersine yardımcı olalım.
Hatta biz de gözümüzü dört açalım.
Kendimiz için, güvenliğimiz için, ülkemiz için.