Obama’nın ’Üçüncü Dünyalı’ hayranları

ABD Başkanı’nın tarihi nitelikli konuşmasını bazılarımızın birtakım gerekçelerle beğenmesi, diğer bazılarımızın ise yine bazı gerekçelerle beğenmemesi kadar normal bir şey olabilir mi?

Yok, bizde öyle değil.

Medyada, hemen her konuda, bir tür "Ya sev, ya terk et" mantığı hákim.

TARTIŞMA KİSVESİ

Birilerin sevdiğini herkes sevecek, olumlu buldukları konuda kimse bir şey demeyecek, bir şeyi onlar nasıl görüyorsa herkes öyle görecek. Yoksa, gelsin çamur atma, gitsin hakaret sıfatlı sataşma ve en kötüsü, daha önce cevap veremedikleri soruların, zor duruma düşmelerin acısını tartışma kisvesinde çıkarmaya çalışma.

İşin bu kısmını uzatmayacağım.

Bırakın genel tutarlılık kaygısını, her ABD başkanı ile pozisyon değiştiren adamlarla Obama veya başka bir şey tartışmaya hiç niyetim yok. Ancak ABD dış politikasına ilişkin herhangi bir olumsuz veya sadece kuşkucu, sorgulayıcı fikrin İran, Hizbullah kafasında olmakla damgalanması hafife alınacak şey değil. Zira, bu noktada, mevzu şahsi olmanın ötesinde, fazlasıyla siyasi!

ENTELEKTÜEL TERÖR

Bu, 11 Eylül sonrasında, ABD’de, özellikle muhafazakárların, işgal, savaş yanlılarının, tüm eleştirilere karşı estirdiği baskı siyasetinin aynısı, daha doğrusu, Türkiye’deki izdüşümü.

Bu entelektüel teröre geçit vermemek lazım.

Arap ve Batı basınına göz atma şansı olan herkes, Obama’nın Kahire konuşması ve genel dış politika performansı üzerine olumlu olduğu kadar olumsuz bakanların olduğunu da görür. Ciddi basında yazan kimsenin, diğerini eleştirel bakıyor diye, İran, Hizbullah çizgisinde olmakla veya başka bir şeyle suçladığı, damgaladığı falan yok.

Suudilerin çıkardığı Arab News’te, İran’ı baş rakibi, Hizbullah gibi direniş örgütlerini baş belası olarak gören resmi Mısır’ın yarı resmi yayın organlarında bile eleştirel bakışlı yazılar çıkıyor.

Bu arada, benim en çok siyasi mahiyette olmayan birisi hoşuma gitti. Al-Ahram’ın sanat, kültür, "cemiyet hayatı" yazarı Lubna Abdel Aziz’in, Obama’nın hitabetini tartışmaya açtığı yazı oldu. Abdel Aziz yazısını, "Obama sadece iyi bir konuşmacı, ama iyi bir hatip değil" diye bitirmiş.

KOMPLOCU KAFASI

Bizimkilerin tavrını "Amerikancılıkla" bile izah etmek mümkün değil, zira böylesi geniş kapsamlı bir Amerikancılıktan söz etmek ancak komplocu kafasıyla olur.

ABD’de ve Batı basınında da, doğal olarak farklı sesler var. Bizimki düpedüz, "Üçüncü Dünya dar kafalılığı", "kraldan çok kralcılığı".