Ayrılık ev ödevimiz oldu

Yaşantınızda çocuğunuza bağlı mı, bağımlı mısınız? Biz ikinci kategoride yer aldığımız için ev ödevi olarak bir haftalığına kızım bensiz tatile gitti.

Ayrılık saati yaklaştıkça beni bir sıtma tuttu. Anneannesiyle birlikte kızımı Marmaris’e gönderdiğimin birinci dakikasında eşekler kadar pişmandım. Pişmanlığım Nehir’in "Anne beni unutma olur mu" sözleriyle katmerlendi. Kızım elimden kayıp gitti.

Onları yolcu ettikten sonra eve dönene kadar ağladım, odasına girdim ağladım, dolaştım ağladım, kapılara, duvarlara, televizyonun, buzdolabının üzerine astığı notlara bakıp yine ağladım. Gece uyku tutmadı. Sabah kalkıp aynaya baktığımda yüzüm Japon balıklarına dönmüştü. Şişliğim ertesi gün bile geçmedi.

Biz anne-kız bağımlıyız. Çünkü yıllardır dip dibe bir hayat yaşıyoruz. Bu durumdan ikimiz de şikáyetçi miyiz? Hayır. Aksine bağımlılığımız memnuniyet sınırımızı yukarılara çekiyor. Bu durum başta annemin sinirini bozuyor. Sürekli "Allah korusun sana bir şey olsa Nehir’i kim zapt edecek" diyor. Aslında annem haklı... Ama gel de bunu bana ve kızıma anlat.

Bağımlılığımız konusundaki ilk uyarısı anaokulunda almıştık. Beni özel bir görüşme için okula çağırdılar. Rehberlik bölümünden psikologla yaptığımız görüşme sırasında şunu gördük; benim kızımla aramdaki ilişkinin tam tanımı ’bağımlılık.’

Okulun psikoloğu bu durumun sağlıksızlığına işaret ederek "Kızınızla aranızdaki ilişkiyi bağımlılıktan çıkarıp, bağlılığa dönüştürmelisiniz" demiş, bana uygulamam gereken ev ödevleri vermişti. Artık hep aynı saatte eve gidilmeyecek, zaman zaman ayrı programlar yapılacaktı. Arada arkadaşlarla yemeğe çıkılacak, davetler "İşim var" gerekçesiyle daha ne olduğuna bakılmadan geri çevrilmeyecekti. Hatta bir günlükten başlayıp arada iş seyahatine çıkılacaktı.

Bir yıl içinde bunların çoğunu yaptım. Verilen ev ödevini yerine getirdim. Ama uzun süreli ayrılık fikrini ikimiz de reddettik. Ta ki Ateş’le Pınar Marmaris’e gidene kadar. Birkaç gün sonra Nehir anneannesiyle Marmaris’e gitmeyi kabul etti. Ama sık sık "Anne lütfen sen de gel" diye beni ikna etmeye çalıştı.

Kokusunu özledim

Kızım gideli beş gün oluyor. Kokusunu çok özledim. Bu ayrılık bağımlılığımızdan kurtulmak için radikal bir adım. Bağımlılık gerçekten zor bir durum...

Siz ne durumdasınız? Anne olarak çocuğunuzla ilişkinize dönüp baktığınızda hangi gruba girdiğinizi düşünüyorsunuz? Bağımlı mısınız, bağlı mısınız? Öncelikle bunun tespitini yapın. Eğer bir bağımlıysanız, sizde ev ödevi gibi bu işin kurallarını yerine getireceksiniz. Bağlıysanız zaten sorun yok. Tebrikler, siz ideal anne-çocuk ilişkisi yaşıyorsunuz.

Çocuğuyla bağımlı bir ilişki yaşayan anneler hemen bu durumdan kurtulun. Bağımlılıktan kurtulmak hem sizin hem de çocuğunuzun hayatını kolaylaştıracak. Çocuğunuzu emanet edeceğiniz biri varsa, onu evde bırakıp gitmek istediğiniz yere gitmelisiniz. Zaman akıp gidiyor, bugün yapmak istediklerinizi bir beş yıl sonra yapmak istemediğinizde pişmanlık duyabilirsiniz. Arada bir ayrılık her iki tarafa da iyi gelir. İstanbul’da ben kendimi yerken, Nehir’in keyfi yerindeydi. Pınar her gün durumu bana rapor etti. Gelecekleri gün Ateş’le birlikte "Biz İstanbul’a dönmek istemiyoruz, biraz daha kalalım" diye yalvarmışlar. Anlayacağınız Nehir, beni rahat ve eğlenceli bir tatile sattı.

Gelecekte neler yaşarsınız

Anneden ayrılma korkusu yaşayan çocuklar çoğunlukla tek başlarına uyuyamaz.

Her şey birlikte yapıldığı için anne olarak bir süre sonra çocuğunuza verecek farklı bir vizyonunuz kalmaz.

Ebeveynin kaybı durumunda, çocuk boşlukta kalır ve yeriniz hiçbir şekilde doldurulamaz.

Çocuğun bağımsız bir kişiliği olmaz, üretkenliğini yitirir. Kendine ait bir hayat kuramaz.

Bağımlı çocuklar bazen çift kişilikli olabilir, hayatı rutin yaşarlar.

Nereye giderlerse gitsinler sürekli eve dönme özlemi duyarlar.

Bu çocuklar annelerinden ayrıldıklarında kendilerinin veya annesinin bir kaza geçireceğini, hastalanacağını düşünüp, endişelenirler.

Okul çağında olan çocuklar, okul ya da kampa katılmaz, arkadaşlarının evine ziyarete gitmez ya da orada uyumaz.

Eğer ayrılık mecburiyse çocuklarda karın ağrısı, baş ağrısı, bulantı ve kusma gibi şikayetler olur.

Bağımlılık davranışları

Anne, çocuğun yaşı ne olursa olsun aynı yatağı paylaşır. Taraflar tek başına dışarı çıkmak istemezler.Eşlere yeteri kadar zaman ayırmazlar.Arkadaşlarla görüşmeler sadece işle sınırlı kalır. Sosyal hayat yok denecek kadar aza iner. Her şeyi birlikte yapmayı tercih ederler. Anne çocuğunu bıraktığında vicdan azabı duyar. Anne yalnız bıraktığı zamanı telafi için sürekli hediyeler alır.