Nazmiye Hanım’ın intikamı: Merhamet

Beşiktaş Kaymakamı Sayın Önder Bakan ilçedeki sosyal yardım çalışmalarından bahsederken Nazmiye Balta’nın yaşadığı sıkıntılardan söz etti. Bir süre sonra Beşiktaş’ta harabe, metruk bir yıkıntıyı eve benzetmiş olan Nazmiye Balta’yı ziyaret ettim. Yaşadığı yoksulluk, başına gelenler, bu zorluklara karşı verdiği mücadele gibi sıradışı...

Nazmiye Balta, 1958 yılında Rize’nin Ardeşen ilçesinde dünyaya geldi. Ailesiyle birlikte çay toplayarak geçiniyordu. 1991 yılında Yalova’daki amcasını ziyarete gitti. Kaderi değişmek üzereydi. Otoparkçılık yapan İsmail Balta isimli gencin annesi, Nazmiye’yi gördü ve oğluna istedi. 1992 yılı başında evlendiler. Ardeşen’de çay bahçelerinin arasındaki hayatını geride bırakıp, eşiyle İstanbul Beşiktaş’ta yaşamaya başladı. 1992 yıl sonu olmadan Nazlı, 1994’te Osman, 2000 yılında da Yılmaz isimli çocukları oldu. Aile, evliliklerinin ilk yıllarında maddi açıdan sıkıntı yaşamadı. Çünkü İsmail Balta, otoparkçılıktan iyi para kazanıyordu. Ancak 2000’li yılların başında her şey değişti. Sebebi İsmail Balta’nın kumar tutkusuydu. Kısa süre sonra İsmail Balta işlettiği otoparkı kaybetti. Bağımlısı olduğu kumar onu ve ailesini bitirme noktasına getirdi.

Parasız kalan İsmail Balta, eşi Nazmiye’nin nesi var nesi yok sattı. İsmail Balta artık eve de gelmez olmuştu. Nazmiye Balta çareyi Rizeli belediye başkanı Yusuf Namoğlu’nun yanına gitmekte buldu. Namoğlu, Nazmiye Hanım’ın Vakıflar’a ait metruk bir binayı üç çocuğuyla yaşayabileceği bir eve dönüştürmesine yardım etti. Ona bir de Ihlamur Caddesi üzerinde köfte tezgâhı çalıştırabileceği bir yer gösterdi. Nazmiye Balta gündüz çocuklarına bakıyor, geceleri köfte satıyordu. Kocası İsmail Balta ise ne zaman parasız kalsa soluğu ya evde ya köfte tezgâhının başında alıyordu. Kumarbaz İsmail Balta, Nazmiye Balta’dan parasını almak için şiddet uyguladı hatta sürekli bıçakla tehdit etti.

Nazmiye Balta, kumarbaz kocasının yıllarca her türlü şiddetine direndi. Ama İsmail Balta, bir gün tehdit etmek için kullandığı bıçakla Nazmiye Balta’yı boğazından yaraladı. Nazmiye Hanım karakola gitse de şikâyet etse de sonuç alamadı.

Bu olayın üzerinden iki ay geçti. 23 Haziran 2010 günü Nazmiye Balta, daha önce kocasının yanında gördüğü mafyatik tiplerle ekmek parasını kazandığı köfte tezgâhına doğru geldiğini gördü.

Kocası, Nazmiye Balta’ya tezgâhı devrettiğini söyledi. Ona “Artık tezgâha gelme” dedi.

Nazmiye Balta, işte o an, kocasının ekmek parasını kazandığı köfte tezgâhını kumar borcuna karşılık sattığını anladı. Tezgâhını kaybetmek, korumak için gece gündüz didindiği üç çocukla aç kalmak demekti.

Artık onun için 18 yıllık çileye son verme zamanıydı. Rize Ardeşen’den evlenirken çeyizinde getirdiği ve geç saatlere kadar köfte satarken rahatsız edenlere karşı korunmak için belinde taşıdığı 7.65 tabancayı çıkardı, kocasına üç kurşun sıktı. Kurşunlardan ikisi omurgaya isabet etti. İsmail Balta felç oldu, Nazmiye Balta tutuklanarak cezaevine gönderildi. Yargılama sürerken 9 ay sonra tahliye oldu.

Yaşananların buraya kadar olan kısmı gibi sonrası da sıra dışı...

Nazmiye Balta’nın cezaevinden çıktıktan sonra yaptığı ilk şey, kendisine yapılmadık eziyeti bırakmayan, boğazını bıçakla kesen, şiddet uygulayan, hakaret eden ve üç kurşunla vurup felç ettiği İsmail Balta’ya bakmak oldu. O günden beri de Beşiktaş’taki o evde üç çocuğu ve felç bıraktığı kocası İsmail Balta ile yaşıyor. Yemeğini, her türlü temizliğini yapıyor. Bir yandan da her gece yarısı 01.00’de köfte tezgâhının başına geçip gün gelip 40 TL, gün olup 150 TL ile eve dönüyor. Beşiktaş Kaymakamlığı’nın yardımı ile hayatta kalmaya çalışıyor.

Beşiktaş Kaymakamı Önder Bakan ve Vişnezade Mahallesi Muhtarı Reyhan Cinyusuf aileyi sık sık ziyaret ediyor.

‘BAKMAYIP NE YAPAYIM, KİMSESİ YOK’

Nazmiye Balta’ya, “Neden size bu kadar kötülük yapan birine bakıyorsunuz?” diye sorduğumda, yaşadıklarını unutup mavi gözlerinde beliren merhamet ile “Ama onun kimsesi yok, ben bakmazsam sokakta kalır” diyor. Bu cümleden sonra anlıyorum ki, eşine olan sevgisini kaybeden Nazmiye Balta’nın kocasından intikamı attığı kurşunlar değil, ona gösterdiği şefkat ve merhamet...

Belki de size kötülük yapan insandan intikam almanın yolu budur: Merhamet.

Yaşadıklarından pişman olup olmadığını soruyorum, “Keşke olmasaydı ama kaderimiz buymuş” diye kısa cevap veriyor. “Peki İsmail Balta iyileşse, ayaklansa, yine aynı şeyleri yapsa tepkin aynı olur mu?” diye sorduğumda, o mavi gözlerindeki merhamet lacivert bir kararlılığa dönüşüyor, “Yemin ederim aynısını yapsa ben de onu yine vururum, hiç acımam” diyor.

‘PİŞMANIM’

Kocası için kendince hasta odasına çevirdiği yerde İsmail Balta ile konuştum. “Bu kadar eziyet ettiğin kadının vurduktan sonra sana bakması nasıl bir duygu, mesela utanıyor musun?” diye sorduğumda “Evet” diyerek başını sallıyor, “Pişmanım” diyor. “O” diyor, “Hiç kötü bir insan olmadı, hep iyiydi, içinde kötülük olmayan biridir” diyerek hakkını veriyor, belki de mecburiyetten...