İlk yarıdakinden ruhsuzunu görmedim

“Acaba 1980’lerden bu yana daha ruhsuz bir G.Saray seyrettim mi?” Held (1989-1990) dönemi? Sıkıcıydı kabul...

Barış’lı Mustafa’lı takımın yaşattığı zulüm? Aman diyeyim evlerden ırak...

Fakat hedeflerden uzak düşmüş, “zayıf kadrolu” o takımların kötü olduklarını kabul ediyorum da şu anki kadrodan daha ruhsuz olduklarını düşünmüyorum.

Arma için, forma için, takım arkadaşları için, taraftar için, eşe dosta ayıp olmaması için birazcık olsun çaba göstermiyorlar haydi onu anladım da...

İnsan kariyeri için, kendisinden olsun utanmamak için biraz çaba gösterir; o da yok maalesef bu takımda. Ağır mı oldu? Kusura bakmayacaklar...

İlk yarıda Selçuk ve Sneijder’ın uzaktan yoklamaları dışında bir pozisyon bile olgunlaştıramayan, en ufak bir hırs belirtisi bile göstermeyen bu kadrodan daha ruhsuzunu görmedim, bilen varsa söylesin. Çok yazık, çok...

MAÇIN KIRILMA ANI

Yasin’in ikinci yarıda tribünün sabrı tükenmişken takımını ve de taraftarı maça bağlayan ilk golü...

ATİK'E AÇIK MEKTUP

SEVGİLİ hocam öncelikle zorlu göreviniz hayırlı olsun. Böyle bir dönemde, böylesine kendisini kaybetmiş bir oyuncu ekibiyle sahaya çıkmayı kabul etmeniz bile kıymetlidir, peşinen teşekkürler. Hocam vaziyet ortada...

Ocakbaşından kalkıp sahaya çıkmış gibi duranı mı ararsınız, üstüne yapıştırılan “genç yetenek” etiketi eprimiş olana mı?.. Hal böyleyken (geçen hafta da değinmiştim bu konuya), altyapıda gözünüzün kestiği, size göre geleceği olan genç G.Saraylı kardeşlerimize şans verin. O gençler arasından parlayan yıldız veya yıldızlar çıkarsa ne âlâ. Ama emin olun, parlamasalar bile en azından dün sahaya çıkan “bağzı” isimlerden çok daha fazla samimiyet, yürek koyacaklardır sahaya ve taraftar da memnun olacaktır.

Akıl vermek gibi olmasın ama mesela işe Volkan Pala’ya daha fazla forma şansı vererek başlayabilirsiniz. Merak etmeyin, başarı sizin olacaktır, hayır duasını siz alacaksınız. Başarısızlığın kime ve kimlere ait olduğu zaten malum. Saygılarımla...

(Not: Orhan Hoca size söylüyorum, gerekirse anlayacağı şekilde biri Riekerink’e anlatsın!)

MAÇIN ADAMI

Visca “takımı adına” perdeyi hem açan hem de kapatan isimdi.

ALKIŞLAR AVCI’YA

MİLLİ Takım patronluğu Avcı için başlarken kariyer zirvesiydi, sona ererken de kariyerinin o ana kadarki dip noktası. Yılmadı, eski takımına döndü, bildiğini yapmaya devam etti ve ligin “başaltı” takımını baştan kurguladı. Başarısının tesadüf olmadığı ortada, daha da iyi yerlerde olacağını biliyorum, Başakşehir’i kutluyorum.

YAKIŞMIYOR BE UMUT!

UMUT, Trabzon maçındakine benzer şekilde “uçuşarak” penaltı kazandırdı takımına. İçinde bulunduğu sıkıntılı hali biliyorum ama hakikaten değmez be Umut! Kendince gayet yüksek noktaları da olan kariyeri sona yaklaşan futbolcunun hafızalarda böyle bir “son iz” bırakması hazin... Böyle gelecek puan da gelmez olsun. Yakışmıyor!