İyi ki Sezen'le büyüyorum!

Hataların itirafı, sevginin haykırılması..
 
Bir yürek fırtınası, delilik, coşku.

Heyecan, arzu, telaş...

Sevginin bayrağının yeniden göndere çekilmesi.

Her şeye inat.

Şiddete, kin ve gareze, hırsa, hırsızlığa, haksızlığa...

Ve 14 Şubat’ta İzmir’de bir farklı heyecan.

Sevginin en farklı dillenmesi.

"Sevginin gerçek sesi"nden tüm dünyaya mesaj.

Bir "minik serçe" yüreğinden 4 günlük, son sardunya tazeliğinde... Ya da bir ömür sarıp sarmalanılacak sevgi buketi...

Sevgi ile, sevgiliyle kucaklaşma...

Belki bir kez daha... Belki yeniden...

Belki "yakılan gemileri" tamir... Belki "kışın sonundaki bahara" sarılmak...

Aşk için ölmeli aşk o zaman aşk!

Sezen Aksu ile "Sevgililer Günü".

Hem de O’nun doğduğu, serpilip geliştiği kentte...

İşte bu 14 Şubat’ta o keyif.

Gerçek bir sanatçı ile...

Sevgiyi, özlemi en iyi dile getiren kadınla...

En buğulu, en coşkun sesle...

Sadece hayallerde değil, gerçekte de en güzel kadınla buluşma...

Kendisi minik serçe... Ama, yüreği bir dev...

Sevginin, umudun, heyecanın sözcüsü.

"Kara günler"in ak güvercini...

Sözcüklerin bittiği yerde imdada yetişen bir "dost".

Sezen Aksu...

"Allahım Allahım, ateşlere yürüyorum / Allahım acı ile, aşk ile büyüyorum"...

Ses yayılıyor, ardından sevgi.

"Allahım Allahım Sezen’le büyüyorum."

İyi ki... O’nunla büyüyorum.