Onu hâlâ seviyorum

Merhaba Güzin Abla, 2011 yılında bir mağazada çalışıyordum. İşe servisle gidip geliyordum. Bir gün bir kız bindi servise. Bizim orada yeni işe başlamıştı. Serviste yanıma gelip benimle sohbet etti...
O anda kızdan çok etkilendiğim hissettim. Ama tabii bunu hemen belli etmedim. O da tavırlarıyla bana olan ilgisini gösteriyordu. Ama bu duruma hemen kapılmadım.
20 gün sonra bu kez yanıma gelip beni sevdiğini söyledi. Ben de o anda kendime güvenmediğim için ona karşılık vermedim.
Üç hafta boyunca onunla ilgilenmedim ama o sürekli benim yanıma geliyordu. Bir gün serviste arkadaşı ona sevgilisi olup olmadığını sordu. Böylelikle sekiz aydır devam eden bir ilişkisi olduğunu öğrendim.
O an iyi ki bu kıza yüz vermemişim diye düşündüm.
Erkek arkadaşının annesi ölüm döşeğindeymiş. Benimle sohbet ederken bir önceki sevgilisinin evinde olduğunu söyledi. Ve sevgilisinin annesinin ona “keşke gelinim olsan” dediğini anlattı. Çok üzgün olduğunu söyledi. Ertesi gün de sevgilisinin annesinin vefat ettiğini öğrendim.
Bana “Sence cenazesine gideyim mi” diye sordu. Ben de öfkeli bir şekilde “Tabii ki git” dedim. O an kendisine “dur, gitme” diyebilirdim. Ama yapamadım...
İlerleyen günlerde çalıştığım işyeri kapandı ve işsiz kaldım. O ise terfi etti ve koordinatör oldu. Tabii ben işsiz kalınca onu göremez oldum. 6 ay boyunca ağladım.
Başka bir mağazadan teklif aldım, zor da olsa yeniden işe başladım. Pazarları ve hafta içi perşembe günleri o da geliyordu aynı mağazaya.
Bu arada onun sevgilisi olmasına rağmen başka bir mağazanın evli, 2 çocuk sahibi bir çalışanıyla da yakınlaştığını öğrendim. Bir gün kahvaltı yaparken onu yalnız yakaladım ve konuşmak istedim.
Beni kırmadı... Ona aşkımı itiraf ettim ama kendisinden bir beklentim olmadığını da söyledim. O da bana “Ben 3 ay sonra evleniyorum” diye yanıt verdi.
Bunun üzerine mutluluklar diledikten sonra çalıştığım mağazadan istifa ettim. Arkama bile bakmadan çıktım gittim.
Aradan üç ay geçti, o evlendi. Aradan 4 sene geçti. Çalışıyor ve hayatıma devam ediyordum. Artık onu unuttuğumu düşünüyordum.
Fakat bir gün annemin memleketine doğru yola çıktım. Yolda birden acı çekmeye başladım.
15 gün boyunca hep ağladım. Dört sene sonra bir anda neden bu acı çıktı ortaya anlamadım. Bu yüzden derdimi sizinle paylaşmak istedim. Keşke zamanında onun aşkına karşılık verseydim. Böylece o da gidip başkasıyla evlenmezdi diye düşünüyorum. Onu gerçekten çok özlüyorum...
◊ Rumuz: Abba

YANIT

Kara sevda dedikleri buysa eğer, çok yazık... Kendi kaderini kendin çizmişsin. En başından beri bu genç hanımın sana yöneldiğinin farkında olmuşsun ama, nedense ondan uzak durmak için kendini zorlamışsın.
Başka biriyle çıktığını öğrenmiş olman seni bu kadar etkilemek zorunda mıydı? Bu genç hanım sana seni sevdiğini söylemiş ve seni etkilemek için elinden geleni yapmış. Sen onu sevmişsin, hem de saf ve tertemiz bir sevgiyle...
Eminim onunla yakınlaşsaydın, bir süre sonra ona olan bu sevgin tükenmiş olurdu. Çünkü bağışla beni ama bu genç hanım biraz hoppa biriymiş. Sevgilisi varken sana yaklaşmak istemiş, hatta daha sonra işyerinde başkalarıyla ilişki kurmuş.
Sense sadık, sevgi dolu, hassas bir gençsin. Bu tür bir genç hanım seni mutlu edemezdi. Bence artık günlerini karartmaktan vazgeç... Kendine uygun bir sevgili bulabilirsin istersen...