Paylaş
Ve ben de biliyorum benim durumumdaki bir kişinin yapması gerekenleri ama doğru olanı yapmayı bir türlü başaramıyorum.
Ben 23 yaşında, çalışan, nişanlı bir genç kızım. Hayatımda nişanlanmadan önce bir kişi oldu ve ben hâlâ o kişiyi unutamıyorum! Bu durum beni o kadar rahatsız ediyor ki, nişanlıma karşı kendimi suçlu hissediyorum. Yakın bir tarihte evlenmeyi düşünmemize rağmen, eski sevgilimi aklımdan çıkarabilmiş değilim.
Aslında nişanlım çok iyi bir insan... Benim aradığım birçok özelliğe sahip. O kadar güzel bir yüreği var ki... Belki de beni bu kadar üzen, onun bu denli iyi olmasıdır. Diğeri ise beni hiç hak etmiyordu. Çok tutucu ve mesleğine güvenen biriydi. Bu yüzden teklifini de reddettim. Ama 6 ay sonra ona sırılsıklam aşık olduğumu anladım!
Onunla 6-7 ay kadar görüşmüştük. Çoğunlukla telefonda gerçekleşen görüşmelerimizde geleceğe dair planlardan hiç söz etmedi. Sadece beni çok sevdiğini söyleyip dururdu. Onun benimle bir gelecek düşünmediğini öğrendiğimde acılar içinde ayrıldım. O kadar gururum incindi ki; nişanlımla tanışır tanışmaz, onun ne kadar iyi biri olduğunu anladım ve hemen evlenmeye karar verdim.
Başarabileceğimi düşünerek nişanlandım, ama son günlerde yine ötekini düşünüyorum. Beni hiç mutlu etmeyen birini hâlâ unutamamış olmak beni çok üzüyor. Asıl korkum evlendikten sonra da unutamamak!
Sizden yardım istiyorum.
RUMUZ: ÇARESİZ KALDIM
Kızım bu yazdıkların bana çok anlamsız geldi. Bir yandan onunla sadece telefonda görüştüğünü, bu görüşmelerde de (doğal olarak) ileriye yönelik bir şey konuşulmadığını söylüyorsun. Bir yandan da onun sana kesin olarak gelecekle ilgili bir söz vermediğini görünce yıkıldığını anlatıyorsun.
Bence sen, bu çok az tanıdığın (çünkü telefon görüşmeleriyle bir insanı ne kadar tanımak mümkün bilemiyorum) genç adamı takıntı haline getirmişsin. Yani aslında onu sevdiğini sanmıyorum.
Sevgi bu kadar ucuz bir şey mi kızım? Bu kadarcık zamanda, çoğunlukla telefonda görüşerek bir insanı nasıl tanıyabilirsin? Ortamın ne kadar kötü olduğunun farkında değil misin? Hazır gerçek anlamda güvenilir, seni seven bir genç bulmuşsun, daha ne istiyorsun? ıradeni kullan, çıkar aklından zaten hiçbir şey yaşamamış olduğun o genci...
6 aylık hamileyim, eşimle cinsel ilişkiden nefret ediyorum
Güzin Abla, ben 20 yaşında bir genç kadınım. 7 aydır evliyim ve 6 aylık da hamileyim. Benim sorunum eşimle ilişkiye girerken bir anda ondan nefret etmem.
Ona bağırıp çağırıyor, ilişkiye girmekten bir anda vazgeçiyor, ama 10-15 dakika sonra dayanamayıp tekrar gönlünü almaya çalışıyorum. Eşim de bu durumdan çok rahatsız oluyor. Ne yapmalıyım sizce? Bana yardım edin.
RUMUZ: ASİ PRENSES
Kızım, eşinle hiç ilişkiye girememiş olsaydın, buna vaginismus adı verilen rahatsızlığın yol açtığını söylerdim. Ama vaginismus’da, vajina kaslarının kasılmasıyla asla ilişki kuramama durumu vardır. Bebek beklediğine göre demek böyle bir sorun söz konusu değil. Ama yine de psikolojik olarak cinsel ilişkiden kaçma, ilişkiyi reddetme durumun var belli ki...
Bu, bazen bebek bekleyen kadınlarda görülebilen bir sorun... Ama eşini düşman gibi görmen biraz abartılı. Benim sana önerim, bu konuyu önce kadın doğum uzmanınla görüşmen... Onun önerisi doğrultusunda bir psikiyatra gitmen de uygun olabilir. Böyle bir tepkinin kökenini araştırmak gerekebilir. Bu, geçmişte yaşadığın bir olaydan mı, eşinin farkında olmadan seni kıran bir davranışından mı yoksa annenin genç kızlık yıllarında erkeklerle ilgili düşüncesizce yaptığı bazı uyarılardan mı kaynaklanıyor, öğrenmelisin... Belki de sadece bebek beklediğin için duygularında bazı geçici değişimler olmuştur.
Paylaş