Kadına şiddetin en büyük nedeni cehalet

Sevgili Güzin Abla, Emine Bulut’un katilinin en yüksek cezayı alması ve bundan sonra kadına yönelik şiddetin son bulması için bunca yıldır kadınlara yönelmiş bir köşe yazarı olarak, sizin de söyleyecek bir sözünüz olmalı.
Kadın cinayetleri nasıl önlenecek? Kadınları koruyan yeni yasalarla mı yoksa eğitimde yapılacak değişikliklerle mi? Peki ya siz ne düşünüyorsunuz?
◊ Rumuz: Av. Dilek.S.

YANIT

Sevgili okurum, herkes bu konuda tepkilerini dile getirdi ama ben kim ne derse desin, pek fazla bir değişiklik olacağını düşünmüyorum.

Çünkü toplum olarak bir şiddet ve çılgınlık dönemi yaşıyoruz. Kadın cinayetleri, kadına yönelik şiddet her geçen gün artıyor.

Şu anda Emine Bulut için çok üzülüyoruz. O, “Anne lütfen ölme” diyen masum küçük kız içimizi parçaladı.

Ama eminim aradan 10 gün geçtikten sonra her şey unutulacak. Tıpkı diğerleri için olduğu gibi.

Yeni bir cinayet, yeni bir kadına yönelik şiddet olayına kadar...

İşin en kötüsü giderek bu olayları sanki kanıksar olduk. Oysa son zamanlarda her 3 kadından 1’i kocasının ya da sevgilisinin fiziksel şiddetine maruz kalıyor. Bu vakaların pek çoğunda kadın hayatını kaybediyor.

Bana yazan kadınların bir bölümü, “eşimden dayak yiyorum, beni öldüresiye dövüyor. Ama ben eşimi seviyorum, evliliğimi nasıl kurtarsam” diyebiliyor. İşte bu sözler beni deli ediyor.

Aklım almıyor, seni döven, öldüreceğini hissettiğin bir adamı hâlâ nasıl sevebilirsin?

Erkeklerin kadına yönelttikleri şiddetin kaynağının, en başında cehalet olduğunu düşünüyorum. Bir namus kavramı tutturmuşlar.

Erkek boşanmayı, terk edilmeyi kabul edemiyor. Kendi bile terk etse, eşini aldatmış bile olsa, ayrıldığında o kadının hâlâ kendi malı olduğunu düşünüyor.

Her şeye rağmen bu alanda cezaların artırılması ve caydırıcı olması gerekiyor, yoksa kadınlara yönelik şiddet gün geçtikçe artmaya devam edecek.

Ama dediğiniz gibi yasaların uygulanmasında da sıkıntı görülüyor.

İyi halden ceza indirimi uygulanıyor.

İyi hal ne demekse?

En önemlisi de kadın şikayet için karakola geldiğinde, “karı-koca sorunu, biz karışamayız” diyen polisleri de eğitmek gerekiyor.

Aileden başlayan ve tüm toplumu içeren cinsiyet ayrımcılığı bitmedikçe kadınlara yönelik şiddet de bitmeyecektir.

Erkekler, aileleri tarafından hep üstün cins olarak yetiştiriliyor. Burada annelere çok büyük görevler düşüyor... “Sen erkeksin, sen güçlüsün, kadın sana itaat etmek zorunda, sana başkaldıramaz, kafasını ezersin” diye yetiştirilen erkek, elbette bu kaba kuvvet eğilimiyle gelişiyor.

Son yıllarda toplumsal yapıda genel olarak şiddetin arttığını da görmeden geçemeyiz.

Tüm toplumsal ve kültürel değerlerimizi kaybettik. İtiraf edelim ki sağlıklı ilişkiler kuramıyoruz, düzgün evlilikler yapamıyoruz, sağlıklı, mutlu çocuklar yetiştiremiyoruz.

Ve de tabii eğer bu konuda radikal bir değişiklik istiyorsak, atalarımızın “kadının karnından sıpayı, sırtından sopayı eksik etmeyeceksin” şeklindeki, ne yazık ki hâlâ geçerli gerici telkinlerini silmek için çaba göstermeliyiz.