Eski eşim çocuklarımı benden alabilir mi?

Ben eşimden 2013 başında boşandım. 2011 doğumlu ikiz çocuklarım var; biri kız, biri oğlan. Mahkeme çocukların velayetini bana verdi.
Boşandığım tarihten beri hayatıma kimse girmedi. Annem, kız kardeşim ve çocuklarımla beraber babamdan kalma evde oturuyoruz.
Eşim evliliğimiz boyunca doğru düzgün ne çalıştı, ne nafaka ödedi. Ocak ayında avukatımın yanına gittim, bana 25 bin liraya yakın nafaka borcu olduğunu söyledi.
Geleyim asıl derdime... Ramazan bayramı dönüşü, ben işyerindeyken eski eşim bizim eve gelip çocuklarımı görmüş ve anneme çocukları alacağını söylemiş.
Doğdukları günden beri onlar için çırpınan, maddi manevi yıpranan ben ve annem olduk hep. Ben onlara bakabilmek için çocuklarım 20 aylıkken başladım çalışmaya. Kendime harcamadım, çocuklarımın ihtiyaçlarını giderdim hep...
Velayet konusunu avukatıma sordum, “O konuda bilgim yok ama ileride dava açarsa kızı babaya, oğlanı sana verir hakim” dedi. Hem de onca emeğime rağmen...
Başka avukata da sorayım diyorum, tabii bu bana ekstra danışma ücretine mâl olur.
Sizin köşenizi her meslekten insan okuyor. Mutlaka aralarında avukatlar da vardır. Bana bu konuda bilgi verebilirseniz, çok sevinirim.
◊ RUMUZ: YARDIM LÜTFEN

YANIT

Sevgili kızım, avukatının böyle bir konuda “Benim bilgim yok” demesini hayretle karşıladım. Bence yanlış bir avukat seçmişsin.
Ben de bu konuyu çok güvendiğim avukatım Mustafa İnanç’a danıştım. Verdiği cevabı olduğu gibi buraya aktarıyorum.
“Çocukların velayetinin kime verileceği tamamen hakim takdirinde olan bir konudur. Tabii hakim de bu karara kendi kafasına göre varmaz. Her iki tarafın da mali-sosyal durumlarını inceler, hangisinin çocukların yararına olacağına bakar. Kız anneye, oğlan babaya verilir gibi bir uygulama ya da kesin yasa hükmü yok. Anlatılan olayda babanın sürekli ve belli bir işi olmaması, velayeti almasına engel teşkil eder. Her olay kendi şartları içinde değerlendirilir. Ayrıca nafaka borcunun ödenmemesi, nafaka alacaklısının şikayeti üzerine, eğer şartları varsa ödemesini gerektirir, yoksa borçlunun 3 ay hapis ile cezalandırılmasına da yol açabilir.”
Şunu da unutmayın; 12 yaşından itibaren ebeveynlerini seçebilecek olgunluğa erdikleri düşünülerek, hakim çocuklara cevap hakkı tanır. Ayrıca Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları sözleşmesine göre, 12 yaşından itibaren çocukların velayet konusunda seçim yapabilecekleri belirlenmiştir.

 Boşandık ama birbirimizden kopamadık

Merhaba Güzin ablacığım, inşallah derdime derman olursunuz.
Ben 46 yaşındayım. 2012 yılında ikinci evliliğimi yaptım. Ama bir türlü birbirimize güven duymayı başaramadık, nitekim 2015 yılında anlaşmalı olarak boşandık. Buna rağmen birbirimizden kopamadık. Defalarca ayrıldık, her seferinde yeniden birleştik. Tam “her şey iyi gidiyor” derken yine çatışmalar, kavgalar başladı.
Şu anda da onun yüzünden çok zor durumdayım. Defalarca evi terk etti, borçlarını kapatabilmek uğruna kredi tuzağına düştüm. Kendimi ne ondan ne de borçlarından kurtarabildim.
Beni ona bağlayan şeyin ne olduğunu çözemedim bir türlü. Bu arada ben oldukça rahatsızım. Kalp ameliyatı oldum, astımım var, bir de psikolojik tedavi görüyorum. Her geri dönüşünde beni perişan ediyor. Şu an “Çık git” desem ne kiramı ne de faturalarımı ödeyecek param var. Her şeye katlanıyorum ama maalesef gücüm kalmadı.
Şükürler olsun çalışıyorum ama onun borçlarını ödeyebilmek için kredi batağındayım. Bunu bildiği halde bana çok fazla yükleniyor. Bundan 1 ay önce kızım evlendi. Şimdi de evladımla ve damadımla bizi birbirimize düşürmeye çalışıyor. Devamlı iftiralar, tehditler yağdırıyor.
Oğlum onun yüzünden, bana baskı yapmasından ve evdeki kavgalardan kurtulmak için okulu bırakıp askere gitti.
Lütfen bana yardımcı olun, yol gösterin. Ailem yok, daha doğrusu sadece bir ablam var, o da evlerine gitmeyeyim, onlara muhtaç olmayayım diye benimle fazla ilgilenmiyor.
◊ RUMUZ: İKİNCİ EVLİLİK

YANIT

46 yaşında olgun bir kadının bu anlattıklarını yapabileceğine inanamadım, hayretler içindeyim.
Bu adamın nesine bu kadar bağlanmışsın, anlayamıyorum. Hem kendini hem de evlatlarını bu adam uğruna harcıyorsun, perişan ediyorsun. Kızını kaybetmek üzeresin, oğlun evden kaçmak için okulu bırakıp askere gitmiş. Bütün bunlara değer mi?
Üstelik de hastaymışsın. Kalp hastası olman, üstüne üstlük astımın olması, bir de bu yaşadıklarının getirdiği psikolojik rahatsızlık, bu adamın sana yaptığı baskının, yüklediği maddi yükümlülüklerin sonucu değil de nedir?
Aklını mı kaçırdın güzel kızım! Sana bahşedilen hayat bu kadar ucuz mu ki birisinin onu böyle harcamasına fırsat veriyorsun?
Böyle bir hayata katlanmaktansa, yalnız yaşaman çok daha hayırlıdır bana kalırsa...
Ablanın senden uzak
durmasının nedeni de bu adam bana kalırsa...