Çocuğumuz olmadı

Güzin abla

İstanbul'dan Nuriye

Güzin abla, ben 33 kocamsa 40 yaşında. 10 yıllık evliyiz, ama bir türlü çocuğumuz olmuyor. Bunun için çok çaba gösterdik. İkimiz de tedavi gördük, ama olmadı. 5 kez de tüp bebek olayını denedik, ama ‘çocuk tutmadı’ dediler. Çok üzülüyoruz. Kocam iyi bir insan. Çok anlayışlı ve beni çok seviyor. Bana çok iyi davranıyor. Bu konuda da bana hep destek oldu, güç verdi. ‘‘Benim için sen önemlisin’’ dedi. Ama ben bir çocuk istiyorum. Sonunda karar verdik, bir evlat edinelim dedik. Ancak bunu resmi bir yoldan yapmak istiyoruz. Ankara'ya mı başvurmalıyız? Ben annesi babası belli bir çocuk istemiyorum. Terk edilmiş bir çocuk istiyorum. Bunun için ne yapmalıyım, bana yardımcı olursanız sevinirim. Maddi durumumuz da iyi. Ona iyi bir hayat verebileceğimizi biliyorum.

Kızım, aslında doktorların dediği gibi bir süre daha bekleyebilirsiniz. Çünkü henüz çok gençsin. Ama madem buna karar verdiniz, neden olmasın. Terk edilmiş bir çocuğa yeni bir hayat ve aile ortamının sevgisini tattırmak ne güzel bir şey. Aynı zamanda sevaba da girmiş olursunuz. Bana kalırsa bu konuda iyi bir karar vermişsiniz. Eşinin de böyle iyi biri olması, ne mutlu. Aslında çocuğun da olmasa mutlu ve şanslı bir kadınsın demek ki. Çocuk almak isityorsan, Çocuk Esirgeme Kurumu'na ya da kimsesiz çocukları barındıran kuruluşlara başvur. Bu Darülacize de olabilir. Ankara ya da İstanbul'daki kuruluşlarla ilişki kurabilirsin. Ama bir yerde Bosna'daki kimsesiz ve perişan olarak yaşayan çocukların evlat edinilmeyi beklediklerini okumuştum. Bunun için nereye başvurmanız gerektiğini bilmiyorum. Belki siz de soruşturursanız bulabilirsiniz. Bu da çok büyük bir iyilik olur. Hem de böylece annesi, babası savaşta ölmüş, kimsesiz kalmış, sevgi arayan minik bir yavruya yuva sağlamış, kucak aşmış olursunuz.

---