Paylaş
17 yaşındayım. Biz de her yıl ailemle birlikte, yaz aylarında güzel tatil yörelerine gidiyoruz ve değişik insanlarla karşılaşıyoruz. İşte buralarda yeni yeni erkek arkadaşlarla tanışıyorum. Onlarla samimi bir arkadaşlık kuruyorum. Ancak yaşadığım kente döndükten sonra bu gençlerle yalnızca telefonlaşabiliyorum. Yeniden buluşma hayaliyle yaşıyorum. O anda bir genci çok seviyorum. Ancak ertesi sene yeniden tatile gidip de başka gençlerle karşılaşınca, onu unutuyorum, bu defa yeni tanıştığım gençlere ilgi duyuyorum. Hatta birini değil, birkaçını bir anda sevebiliyorum. Onlarla yakınlık kurabiliyorum. Ben neden böyleyim, neden böyle davranıyorum, neden böyle sık sık sevgili değiştiriyorum? Ya da hepsini idare etmeyi seviyorum...
İşin ilginç yanı, her biriyle aynı derecede samimiyet kurabiliyorum. Hepsi birbirlerinden habersizler. Belki onlar da bir başkasını bulup beni unutmuş olabilirler diye düşünüyorum. İşte böylece ben de onlardan hiçbirine bağlı kalamıyorum. Neden böyleyim? Neden tek bir erkek arkadaş bana yetmiyor, tek bir gence bağlı kalamıyorum açıklayabilir misiniz?
RUMUZ: GELGEÇ GÖNÜL
Güzel kızım, henüz çok gençsin ve sandığının aksine bu gençlerden hiçbirini gerçekten sevmiyorsun. Karşı cinse duyduğun heyecanın sonucu olarak onlara karşı bir yakınlık duyuyorsun o kadar. Seni heyecanlandıran o gençlerin kişilikleri, karakterleri değil, yalnızca yakışıklı olmaları, karşı cinsten olmaları, çekici olmaları ve bütün bunlar yaşının doğasından kaynaklanıyor. Bence sen, her ne kadar aksini iddia etsen de, bu gençleri gerçek anlamda sevmiyorsun. Çünkü bir insan gerçek anlamda sevdiği zaman sevdiğinden başkasını gözü görmez. Erkekler için de, kızlar için de aynı şey geçerlidir. Yeter ki insan sevmeye görsün.
Bu gençlere karşı pek fazla güven de duymuyorsun. Sen arkanı döner dönmez seni unutabileceklerini, bir başkasını bulabileceklerini düşünüyorsun. Pek de yalan değil, üstelik aynı şeyi sen de yapmıyor musun? Bana sorarsan, aşk ve sevgi gibi ciddi konular için aslında henüz pek olgunlaşmamışsın. Biraz da çocuk ruhlu kalmış olabilirsin. Bana kalırsa flört ve aşk gibi konularda yanlış bir adım atmaktan korunmak için biraz daha olgunlaşmayı beklesen iyi edersin.
Hem baksana artık ünlü oyuncular bile ( Nurgül Yeşilçay gibi) itirafta bulunuyor, gençlik dönemlerinde birkaç kişiyi bir arada idare ettiklerini söylüyorlar.
İşte gördüğün gibi genç yaşlarda insan böyle saçmalıklar yapabiliyor.
Yalvarırım cevap yaz hayatımı kurtarabilirsin
Merhaba Güzin Abla, bu benim sana altıncı yazışım; ne olur bana cevap yaz. Herkesin derdine derman oluyorsun, ne olur benimkine de bir çare bul. 24 yaşında bir genç kızım. Bundan 3 yıl önce benden 22 yaş büyük biriyle tanıştım. İlk başlarda benim için pek de önemli olmayan bu ilişki sonraları önem kazanmaya başladı. Şimdi ise ona resmen aşığım.
O eşi ölmüş, bir çocuk babası bir adam, anne ve babasıyla yaşıyor. Ve o da beni çok seviyor ama bizim için evliliğin hiçbir zaman mümkün olmayacağını, yaşımın çok küçük olduğunu, benimle evlenirse ileride mutsuz olacağımı düşünüyor. Ama benden ayrılmak da istemiyor. Kaç defa ayrılmayı denedim ama olmadı. Tekrar barıştık. Ona karşı çok zayıfım ama biliyorum bu işin sonunda üzülen yine ben olacağım. Şu an bile psikolojim çok kötü. İntihar etmeyi düşünüyorum. Beni sevdiğini söylüyor ama benimle birlikte yaşamak istemiyor. Bunu düşündükçe çıldırıyorum. Ne yapmalıyım, ne olur yardım et. Lütfen yalvarırım yaz bana; belki de genç bir insanın hayatını kurtaracaksın...
RUMUZ: HEP MUTSUZ
Canım kızım, ah şu defalarca, tekrar tekrar mail göndermeniz yok mu... Bu yüzden bazen bu tür mektuplara cevap verip vermediğimden emin olamıyorum. Mektuplar genellikle birbirine çok benzediği için, aynı mektuba yeniden cevap verdiğim bile oluyor. Ne olur bunu yapmayın. Sabırla bekleyin.
Senin durumuna gelince… Bu adam haklı kızım, baban yaşında olduğunun bilincinde. Bazı para babası işadamları gibi, torunu yaşında bir kızla evlenmeyi düşünmüyor. O seni sevebilir. Sen de onu. Ama bu yürümeyecek bir ilişki ya da evlilik olur. Hele onunla birlikte yaşaman söz konusu bile olmamalı. Kendine yazık edersin...
Bir gün gelecek, kendi yaşıtın insanlara karşı bir özlem duyacaksın. Onlar gibi, onların esprileriyle, düşünce ve yaşam tarzıyla neşelenmek, eğlenmek isteyeceksin. O ise artık olgun bir yaşta… Şu anda hâlâ genç gibi görünebilir, sana da ayak uydurabilir. Ama bundan 8- 10 yıl sonra bu çok daha zor olacak. Belki sağlık sorunları çıkacak ortaya, belki senin heyecanlarına cevap veremeyecek. Bu nedenle onu da bu beraberliği de fazla zorlama kızım.
Paylaş