Paylaş
Merhaba Güzin Abla, ben 17 yaşında lise son öğrencisiyim. Bir abim var, o da 24 yaşında.
5 yıl önce babamın annemi aldattığını öğrendim. Annemden önce öğrendim ama ona söyleyememiştim.
Sonra ortaya çıktı ki annem zaten biliyormuş, o söyledi bize.
O günden sonra babama olan bütün güvenim bitti.
Bir babanın çocuklarına yapacağı en büyük iyilik eşlerini sevmekmiş, çok doğru.
Babam annemi aldatarak sadece onu değil, beni de kaybetti.
Annem ayrılmadı babamdan.
Abim okulu uzakta olduğu için evden gitmek zorunda kaldı.
Babam, annem ve ben üçümüz aynı evde yaşıyoruz mecburen.
Babamı görmek istemiyorum Güzin Abla.
Bu olaydan sonra çok değişti. Beni sevdiğini de biliyorum ama artık bir şey ifade etmiyor.
Bazen öyle bir anda babamı sevdiğimi hisseder gibi oluyorum, kendimi suçluyorum. “Yaptıklarını ne zaman unuttun” diyorum kendi kendime.
İnsan babasını sevdiği için kendini suçlu hisseder mi?
Ben hissediyorum.
Anneme yaptıklarını unutamıyorum. İnsanlara güvenim kalmadı onun yüzünden.
Kızlar babalarına âşık olurlarmış, ben ilk aşkımdan hayal kırıklığına uğradım.
Babam benim için bir kahraman değil, artık tam bir hayal kırıklığı.
Güzin Abla ben nasıl baş edeceğim bu durumla? Bir kızın babasının omzunda ağlaması gerekir, babası yüzünden değil...
Annem iyi ki var, o gördüğüm en güçlü kadın.
Ama yine de babamın yaşattığı o hayal kırıklığı, o güvensizlik hissinin yaşattığı acı kapanmıyor.
◊ Rumuz: Babama olan nefretim
YANIT
Sevgili kızım, babanın ihaneti sürekli miydi yoksa sadece basit bir macera mıydı? Sen nasıl öğrendin ve bu konu ne kadar zamandır devam ediyor? Bunları bilmiyorum.
Ancak her ne olursa olsun, erkekler bir macera hevesine kapılırlarken, ne yazık ki sadece eşlerini değil, çocuklarını da aldatmış olduklarının farkına varamıyor.
O çocuklar da zaman zaman babalarının yaşattığı bu gerçek yüzünden hayata küsüyor, hiç kimseye güvenleri kalmıyor.
Senin durumun da işte bu. Annenle bu sorunları karşılıklı konuştuğunuzu düşünüyorum. Annenin güçlü bir kadın olduğunu söylüyorsun. Ama bir kadın ne kadar güçlü görünürse görünsün, böyle bir ihanet karşısında elbette hayatına nasıl yön vereceğini bilemez, bocalayabilir.
Bir yanda yuvası ve çocukları, bir yanda ihanete uğradığı eşinin yarattığı büyük bunalım.
Ama sanırım her şeye rağmen şu anda evdeki durum daha sakin gibi.
Senin babana karşı duyduğun nefret ve öfke çok ciddi. Bunu çözmek için babanla karşılıklı oturup konuşman gerekiyor.
En ağır yaralar, en acı veren sorunlar bile konuşarak çözülebilir.
Aslında babandan nefret etmiyorsun ama ona karşı büyük bir öfke duyuyor, hayal kırıklığı yaşıyorsun. Onun yüzünden insanlara karşı güvenin yok olmuş.
Bu da çok doğal çünkü psikolojide aile içinde baba güven duygusunu, anne ise sevgiyi belirler.
Bunlardan kaynaklanan bir eksiklik ya da sorun, çocuğun o duygularında bozukluk yaratabilir.
Ancak bu olay ailenin yıkılmasına neden olmadığına göre, sanırım annenle baban bu konuyu kendi aralarında çözüme ulaştırmışlar.
Sen de babanla açık açık konuşabilirsin. Bence ona bir şans ver sevgili kızım, bak annen bu şansı vermiş ona...
Paylaş