Aradığını bulamayan bir öğretmenim

Sevgili Güzin Abla, ben İstanbul’da, özel okulda çalışan genç bir öğretmenim. Alanımda çok fazla atama yapılmadığı için, 2014’te teklif aldığım bu okulla anlaştım. İşsizliği de artık göze alamayacağımdan, evimi ve ailemi arkamda bırakıp İstanbul’a yerleştim. İlk başlarda her şey yolundaydı. Etrafımdaki insanlar tarafından her zaman iyi niyetli, hoşgörülü, sıcakkanlı biri olarak nitelendirildim. Bu sayede de okula adapte olmam çok zor olmadı. Fakat sonrasında karşılaştığım olaylar, tanıdığım insanlar beni çok üzdü ve yıprattı. Aynı okulda çalıştığım bir erkek arkadaşım, benden yüklü miktarda para istedi, fakat ben veremeyince aramız açıldı. Keşke her şey bununla kalsaydı... Sonrasında arkamdan söylediği iftira boyutuna varan sözleri öğrendim. Hiçbir şey söylemedim, sustum. Halbuki ilk tanıştığımız zamanlarda güzel bir arkadaşlığımız vardı. Ardından bir başka öğretmenle yakınlaşmamız oldu. Ama sürekli ilişkimizi herkesten gizlemekten bahsediyordu. Bana çok ters gelen bazı davranışlarını görünce onunla da ilişkimiz bitti. Onu çok sevmeme rağmen, onun beni sevdiğini hiçbir zaman hissetmedim. Sadece bir kez evlilikten bahsetti, ben de ümitlendim. Fakat sonrasında ortak arkadaşlarımızdan birine -ki ilişkimizi bilen sadece oydu- bana hiç ümit vermediğini, benim kendi kendime gelin güvey olduğumu söylemiş. Neyse ki bu adam artık okulumdan da ayrıldı. Okulda mobbing’e varan yanlış, anlamsız uygulamalar söz konusu. Bir sene içerisinde birçok öğretmen ya zorla işten çıkarıldı ya da kendi istekleriyle ayrıldılar.  Açıkçası ben ne iş ne de özel hayatında aradığını bulabilmiş genç bir öğretmenim. Neyse ki ailem her konuda yanımda ve beni birçok konuda rahatlatıyor.Sizden isteğim, bana bir yol göstermeniz... *Rumuz: Tanıdık ama yabancı

Köşemde öğretmenlerin yaşadıkları üzücü ve haksız muamelelere sık sık yer vermişimdir. Onlara ne kadar değer verdiğimi ve bu ülkede asla hak ettikleri değere ulaşamadıkları için üzüntümü de dile getirmişimdir.Güzel kızım, sen de sanırım hem bir öğretmen olarak yaşadıkların, hem de özel yaşamındaki sarsıntılar nedeniyle kötü bir dönem geçirmektesin. Umutsuzluğa kapılmamanı öneririm. Çünkü bu yaşadıkların sadece bir eğitim kurumunda ortaya çıkmıyor, inan bana. Bugün hemen her sektörde bu tarz sorunlar, terslikler, bir kadınla yaşadığı birlikteliği ortalığa dökecek kadar saygısız ve seviyesiz insanlar görülebiliyor. Hele arkadaşlık ettiği kadından para isteyip de alamayınca, ona iftira atmaya kalkışacak kadar alçalabilmiş bir adamın, benim için çok kutsal olan öğretmenlik mesleğini yapması gerçekten çok kötü.İyi ki böyle biriyle arkadaşlığın devam etmemiş, iyi ki arkandan konuşan bir adamla ilişkin daha fazla sürmemiş. Ama bence en önemli hatan, ilişkilerinin aynı okuldaki kişiler olması.Her ne kadar ailenden uzakta olmak seni üzse de, İstanbul gibi bir metropolde, özel bir okulda çalıştığın için yine de şanslı sayılırsın. Bu nedenle çevrendekilerin tutumuyla fazla ilgilenmeden, görevini yapmayı sürdür kızım. Bence erkek arkadaşlarını okul dışından seçmen çok daha hayırlı olacaktır. Umudunu kaybetme... Her şeye rağmen temiz insanlar da var bu dünyada...