×
Avokado yetiştirme olayını kafaya taktıktan bir süre sonra gerekli araştırmaları yaptım ve avokado çekirdeğimi alıp aşağıda anlattığım şekilde çimlendirme işlemini gerçekleştirdim.
Günlerce haftalarca bekledim, suyu bittikçe ekledim. Ve yaklaşık 1,5 ay sonra ilk filizler çıktı! O anki mutluluğumu anlatmama gerek yok sanırım :)
Ardından diğer filizler de hızlıca çıktı ve çekirdek çatlayıp yukarıdan da pıtlattı :) Artık avokado ağacımın dalı göründü ve birkaç hafta sonra aşağıdaki fotoğrafta gördüğünüz hale geldi. Avokado bu boya ulaştıktan sonra saksıya geçme vakti gelmiş demektir. Avokado sıcaklık değişikliklerine çok duyarlıdır ve bildiğiniz gibi İstanbul'da yetişme imkanı da yok. Bu nedenle avokadomu sıcak iklime, ailemin yanına Mersin'e götürdüm. Şu an orada ve ikinci üçüncü dallarını çıkarmasını bekliyorum.
Olumlu olumsuz bir gelişmede gidişatla ilgili yine yazacağım ama önce bu aşamaya kadar gelmek isteyenleri aşağı alayım. Avokado çimlendirmek için adım adım yapmanız gerekenleri aşağıda sıraladım. Merak edip deneyen olur ve bana yazarsa çok mutlu olurum :)
EVDE AVOKADO ÇİMLENDİRME NASIL YAPILIR?
MALZEMELER:
1 adet avokado çekirdeği
Hindistan cevizi yağı uzun zamandır birçok gıda gibi 'süper besin' olarak sunuldu. Kinoa, goji berry, kara buğday, teff tohumu... Dönem dönem farklı farklı faydaları olan süper besinler çıktı. Yararları elbette yadsınamaz olan bu besinler ticari amaçla pazarlayıcıların elinde suistimal edildikçe herkesin aklında sorular doğmaya başladı. Gözümüze gözümüze sosyal medyada da reklamlarla sokuldukça 'acaba gerçekten yararlı mı yoksa şişiriliyor mu' diye düşünmeye başladık.
Bu soruyu sormakta herkes sonuna kadar haklı. Mutlaka sorgulayalım, araştıralım, uzmana soralım; ama ön yargılı ve sabırsız olamayalım. Ne olduğunu, faydalarını zararlarını bilmeden kestirip atmayalım. Deneyelim, vücudumuza etkilerini gözlemleyelim. Ve lütfen 10 faydası varsa 10'unun da etkilerini 3 günde beklemeyelim :)
Belki de hayatınıza katacağınız ufacık bir besin ya da bir alışkanlık, hiç beklemediğiniz etkiler yaratacak. Bu küçük ama etkili değişikliklerle ilgili önerilerimin devamı gelecek ama bugünkü konumuz hindistan cevizi yağı ve kahve!
Kahve gün içinde en çok tükettiğimiz içeceklerin başında geliyor. Hatta çoğumuz güne kahveyle başlıyoruz, adeta onunla ayılıyoruz. Peki kahvemizin içerisine ekleyeceğimiz bir tatlı kaşığı hindistan cevizi yağının neleri değiştireceğini biliyor musunuz? Gelin beraber bakalım...
1 tatlı kaşığı hindistan cevizi yağı;
Hem faydalarını hem de gün içinde nelere vakit ayırdığımızı düşünürsek bence yapılmayacak bir şey değil :) Ben hali hazırda mutfağımda kullanırken bir tane de ekstra ofiste çekmeceme koydum. Aklıma geldikçe kahvemin içine bir tatlı kaşığı ekliyorum. Bu ufacık değişiklikler beni motive edip, mutlu ediyor. Siz de bir düşünün bence :)
Not: Yaygın olarak görülmese de bazı kişilerde hindistan cevizi yağına karşı alerjik reaksiyonlar gözlenmiştir. Her ihtimale karşı uzmana danışarak tüketmekte fayda var.
Bu diyetlere başlamadan önce kendimize şu soruyu sormalıyız; ''Benim için önemli olan tartıda kaç kilo olduğum mu yoksa ideal bir yağ yüzdesine sahip olup sağlıklı olmam mı?''
Benim için her zaman kıstas aynada gördüğüm bedenim ve yağ oranım oldu. Ama eğer sen, sağlığını hiçe sayıp tartıyı önemsiyorsan seninle çok işimiz var! Neden mi...
Çünkü; bu tür çok düşük kalorili kısa süreli şok diyetlerde, kilo kayoıpları yağdan değil, su ve kastan oluyor.
Çünkü; bu diyetler ile metabolizma hızı yavaşlarken, verdiğin kilolar hızla geri alınabiliyor ve daha sonrasında yapılan diyetlerde kilo vermek daha da zorlaşıyor.
Çünkü; sık sık bu tür diyetlerde sindirim ve sinir sistemi bozuklukları, yorgunluk, baş dönmeleri, bulantı ve kusma problemleri görülebiliyor.
Yani kilo vereyim, zayıf olayım derken kendine belki de dönüşü zor zararlar veriyorsun. O yüzden yapacağın diyet senin bünyene uygun, beslenmeyle beraber egzersiz programı da kapsayan, diyetsiyen veya uzman doktor kontrolünde uygulayacağın bir diyet olmalı.
O zaman zayıflamada en önemli adımın “yağdan kilo vermek” olduğunun altını çizen Uzman Diyetisyen Çağatay Köşkeroğlu'na kulak verelim;
Yiyeceklerin gücünün, bedenime ve ruhuma etkilerini keşfettiğimden beri sağlıklı beslenmeye hayranım. Vücudumu dinleyip ihtiyacı olan şeyleri verdiğimde ya da düzenimi bozup kötü beslendiğimde bana cevap verdiğini görmek her defasında beni kamçılıyor. Uçsuz bucaksız beslenme dünyasında daha fazla makale okumaya, araştırmaya, denemeye ve keşfetmeye itiyor.
Son 3-4 yıldır bu hayranlık ve merak, spor tutkumla da birleşince artık bir yaşam tarzı haline geldi. Uzmanların bangır bangır söylediği ‘Sağlıklı beslenmeyi yaşam tarzı haline getirin’ mottosu bende kendiliğinden yerleşti.
Yerleşti yerleşmesine de peki bu yaşam tarzını hiç mi bozmuyorum, 7/24 sağlıklı mı besleniyorum?
Tabii ki hayır...
Ama dönüp dolaşıp yine kendi yoluma, bedenime ve ruhuma iyi gelen yaşam şekline devam ediyorum.
Araştırıyorum, deniyorum, bedenimi gözlemiyorum. ‘Süper’ gıdaları, besin takviyelerini, ‘popüler’ diyetleri, spor dallarını…
Binlerce farklı teorinin ve görüşün olduğu bu alanda bana göre en doğrusu araştırıp denemek ve bedenine iyi geleni bulmak.
İşte burada benim yolculuğumu, gözlemlerimi, tecrübelerimi konuşacağız.
Türkiye’nin alanında uzman 13 değerli isminin, çocuk yetiştirmek konusunda verdiği çok değerli bilgileri içeren rehber Hürriyet Kitap etiketi ile yayımlandı.
Böyle bir rehbere neden ihtiyaç duyuldu?
Türkiye’de çocuk yetiştirmek konusunda doğru bildiğimiz birçok yanlış var. Çocuklar bu yanlışlarla büyüdükçe toplumda başka sorunlar meydana geliyor. Gelecekte iyi, mutlu, seven ve sevebilen, huzurlu, yaşamaktan keyif alan yetişkinler oluşturmak istiyorsak, onların doğru bir çocukluk geçirmesini sağlamamız gerekiyor. Bu nedenle de Türkiye’nin önde gelen 13 uzmanı ile bir araya geldik ve 0-6 yaş çocuk eğitiminde merak edilenleri konuştuk. Anne-babaların yanıt beklediği her türlü sorunu onlarla konuştuk. Ortaya dopdolu bir rehber çıktı ve bu rehber Türkiye’nin çocuk yetiştirme konusundaki ihtiyacı karşılayacak. Hem bilimsel hem de güvenilir bir rehber bu.
Rehberde neler var?
İşte 2011 yılında anne olan ve aşçılık eğitimi alan Seda Şamlı Luş ve 2013 doğumlu bir kızı olan Defne Batur ile keyifli sohbetimiz...
Anne olmadan önce her ikinizin de ayrı ayrı iş alanlarınızda çocuklarla ilgili çalışmalarınız olmuş. ‘’İki anne bir mutfak’’ projesinin çıkış amacı sanırım sadece anne olmanız değil… Peki nasıl çıktı bu proje? Nasıl karar verdiniz?
Bu işi yapmaya karar verdik çünkü her geçen gün daha büyük bir ciddiyet kazanan çocuk obezitesi sorunu bir yandan, beslenme konusunda yerleşmiş yanlış inanış ve uygulamalar diğer yandan anneleri kolay ve ücretsiz olarak erişebilecekleri bir kaynak ile desteklemek istediğimizi hissediyorduk.
Bu iki anne bir mutfakta neler yapıyor, kısaca anlatabilir misiniz?
Anneler, 2 Anne 1 Mutfak’ta 6. aydan itibaren katı gıdaya geçişte ihtiyaçları olacak tüm tarif ve bilgileri videolar şeklinde bulabiliyor. Tariflerin ötesinde tüyolar, beslenme prensipleri, pişirme yöntemleri gibi beslenmenin her alanında ipuçları, doğru ve yanlışlar, örnek menüler gibi içeriklerle de destek sunmaya çalışıyoruz. Ayrıca Yenidoğan ve Çocuk Hastalıkları uzmanının ağzından yine bu alanlarda can alıcı soruların cevaplarını dinleyebiliyor. Henüz hamileyse rahat bir hamilelik geçirmek için kullanabileceği hamile yogasından tutun da hamilelikte beslenmeden cinselliğe aklına gelebilecek tüm soruların cevaplarını Prof. Dr. Kılıç Aydınlı’nın ağzından dinleyebiliyor.
Ah evet, ne kadar, ne kadar mutlu oluyoruz bu tarz mesajlarda anlatamam. Tam da buydu işte bu yolculuğa çıkma sebebimiz diye bağırış çağırış kutladığımız anlar oluyor! Tuz veriyordum sayenizde bıraktım yazanlar; iyi ki varsınız diyenler; bol şans dileyenler; sizi seyrederken teyzemi hatırlıyorum, mutlu oluyorum diye yazanlar... Çok ama çok güzel bir duygu.
Öğretmeninizle alışverişe gittiğinizi, yürüyüş yaptığınızı, yemek yediğinizi ve tüm bunları yaparken İngilizceyi şakır şakır konuştuğunuzu hayal edin! Evet, tüm bunları İngilizce Öğretim Uzmanı Doğuş Aydın yapıyor. Öğrencileriyle vakit geçirip kendi geliştirdiği metodlar ile dil edinmelerini sağlıyor. Kendisiyle keyifli bir sohbet gerçekleştirdik; annelerden çocuklara, püf noktalarından eğitim metodlarına kadar birçok konuda konuştuk...
Yaklaşık 5 yıl önce bir öğrencimin bugün bütün günümüzü bir alışveriş merkezinde geçirelim, hep İngilizce konuşalım, yemek yiyelim, alışveriş yapalım demesiyle başlamış bir süreç. Aslında benim verdiğim bir karar değil yani. Öğrencilerimden aldığım dönüşler bu yolda ilerlememizi sağladı. Herkesin ortak sıkıntısı İngilizceyi hayatın içine katamamak veya kullanamamak. Eğitimlerimin başlangıcından sonuna kadar benim Türkçe konuştuğumu dahi göremiyor öğrencilerim. Bu önemli bir olgu. Bunun üstüne kurgulanmış dil edinim sürecinden geçiyor öğrencilerim. Doğal yollarla, zorlayarak ve sadece İngilizce konuşarak İngilizce öğreniyorlar. Dil edinim metodu ve iletişimsel yaklaşım metodunun bir gereği olan hayatın alanlarına öğrettiğim dili sokmaya çalışıyorum. Bu da kişinin hızlı, akıcı ve doğal iletişim kurabilmesini sağlıyor.
3’den 77’ye demek en doğrusu olur. Daha yeni Türkçe konuşmaya başlamış bir bebekten tutun da 70 yaşında bile öğrencilerim var. Yaş ilerledikçe insanlarda bundan sonra İngilizce öğrenemem ki ama ben diye bir tutum var. Ancak bu yanlış bir bilgi. Çocukken bir şeyi daha kolay öğrenmiyoruz. Yetişkinin beyni daha olgun ve bir yetişkin beynini daha iyi kullanabildiği için yani nasıl öğrenebildiğini daha iyi bildiği için daha çabuk öğrenebiliyor. Ancak çocukluktaki mesleğimizin sadece öğrencilik olması ve hem zamanımızı hem enerjimizi sadece eğitime aktarabildiğimiz için daha kolay yol alabiliyoruz. 50 yaşın üstünde hafıza, unutkanlık gibi problemler olabiliyor. Dil eğitimi bunlarda pozitif gelişmeler gözükmesine neden olabiliyor. Ancak 20 ile 50 yaş arasındaki bireylerde ciddi oranda dil öğrettiğim öğrencilerim mevcut. Hepsi İngilizce konuşuyor!
Bir bebek mantığında düşünelim. Bebek önce kelimelerle, sonra cümlelerle sadece o ifade tipinde onun kullanılması gerektiğini beyin kaydettiği için iletişim kurabiliyor. Konuşarak İngilizce öğrenme aslında şu an geçerli olan tek metoddur. Ne yazık ki ülkemizde halen çok eski tarihlerden kalma dilbilgisi-çeviri tekniği kullanılmakta ve sadece %2’sinin ancak orta seviye İngilizce bilebildiği bir toplum oluşmaktadır. Halbuki dilbilimci yetiştirmeyi tercih etmek yerine bol bol hatalar yaparak bol bol konuşarak yetiştirsek bu sayı çok rahatlıkla gelecek jenerasyonlarda %70-80’leri bulabilir.
2 yaşından sonrasını çok ideal görüyorum. Ne kadar erken başlanırsa o kadar edinim anlamında yol alınabiliyor. Çocuk dili edinmiş oluyor. Tabii bazı sakıncaları var. Öğretmen seçimi çok önemli burada. Bu yaştaki bir çocukta beyin soyut işlemlere kapalı olduğundan ötürü bilinçli dilbilgisi öğretme işlemi gerçekleştirilmemeli. Eğer böyle bir yol seçilerek ve neden-sonuç bağıntısıyla dil öğretilmeye çalışırsa çok büyük bir sıkıntı oluşmakta. Bol bol şarkılar dinletilmeli, videolar izletilmeli erken yaştaki çocuklara özellikle dilsel zekalarının gelişmesi açısından.
Lütfen ama lütfen çevirerek öğrenmeyi ve dilbilgisi kurallarını ezberlemeyi yol haritası olarak görmeyin kendinize. Telefonlarımızda şu an bir çok uygulamalar var. Onlardaki videoları izleyin. İngilizce konuşurken İngilizce altyazılı şekilde ve onları çevirmeyin. Sadece bilmediğiniz kelimeleri not alın ve her gün belli oranda izleyin. Sonrasında dinleyin. Bol bol zamanınız oldukça anlama amacı gütmeden dinlemeye devam edin. Seviyenize göre metinler dinlemeye özen gösterin. Hemen üst bir seviyeden dinleme yapmayın. Bunun dışında Yabancı birilerini bulun konuşup pratik yapabileceğiniz. Eğer bu şekilde devam ederseniz inanın sadece tek başınıza sizde İngilizce öğrenebilirsiniz. Ayrıca hikaye kitapları alın ve onları da okuyun. Sadece kelimeleri not alın ve dilbilgisi ile ilgili durumları edinerek uzun solukta kendi kendine beynin fark edebileceğini bilin. Sabırlı olun, çalışın ve bol bol deneyin.
Telefondaki uygulamalardan yararlanılabilir. Burada bol bol dinleme, yazma, okuma ve konuşma yapılması çok büyük bir önem taşıyor. Kendi kendinize öğrenmeyi seçiyorsanız öncelikle üretimsel faaliyetleri yerine getirebilmek adına konuşacak ve/veya yazışacak birilerini bulun ve konuşun, yazışın. Bulamıyorsanız kendi kendinize aynanın karşısında konuşun veya evcil hayvanınızla veya bir eşyayla konuşun. Ama konuşun. Kendi kendinize o gün dinlediğiniz veya okuduğunuz konuyla ilgili bir şeyler yazabilir veya konuşabilirsiniz. Kelimeleri kelime defterinize not alın ve onları sürekli bir şekilde tekrar edin. Belli bir yere kadar İngilizce-Türkçe sonrasında ise İngilizce-İngilizce sözlükler tercih edin. Pre-Intermediate seviyesinden tercih edilebilir.
Belli günleri evde tamamen İngilizce konuşma günleri yapılabilir. Birbirlerini zorlarlarsa çok kısa sürede mükemmel bir akıcılık elde edebilirler. Bence burada zor olan konuşmak ve pratik yapmak değil daha çok süreklilik. Annelerimiz veya çocuklar sürekliliği sağlayamadıkları için vazgeçebiliyorlar. İnatçı ve sebat eden bir kişiliğe sahip olmanız gerekli İngilizce öğrenebilmeniz için.
Öğrenciler daha ilk günden İngilizce vermek istediği mesajları biraz da vücut diliyle de olsa verebiliyor. İlk başta bu bir cümlenin ana dilimizde ortalama 5 saniyede ifade edebilirken yabancı dilde 40 saniyede ifade edebilmesiyle başlıyor. Sonrasında bu süreç hızlanmaya ve haftada 2 gün devam eden 2 aylık süre sonunda zeka tipine ve Türkçe konuşma hızına da bakaraktan 10-20 saniye arasına geliyor. Bu da aslında çoğu insan için günlük hayat konuşmalarını tamamen halletmesi anlamına geliyor. Ancak ne yazık ki biraz fazla mükemmelliyetçi bir toplum olduğumuz için hep daha iyisini istiyoruz. Çok akıcılık ve gerçek yeterlilik yani 5 saniye aralığı derseniz bu ortalama 200 saatlik bir eğitimle ulaşılan bir nokta oluyor.
Düzenli olarak İngilizce aktiviteler yapılabilir. Uzun vadede eğer işlerinde veya hayatlarında bir türlü kullanmıyorlarsa dili unutma başlayabiliyor. Ondan dolayı herkese İngilizce kullanabileceği bazı günlük hayat aktiviteleri edinmelerini tavsiye ediyorum.
O dilin konuşulduğu ülkeye gitmek çok güzel bir durum ancak hem çok maliyetli hem de hayattan sadece dil öğrenerek geçirdiğiniz koptuğunuz bir süre var oluyor. Bir de oradaki eğitiminde iyi olması şart. Yoksa sadece elinizdeki bilgileri çok daha hızlı uygulamaya koyabilirsiniz Türkiye’de öğrenmeye oranla. Ancak gerekli ve yeterli eğitimi almadığınız takdirde yurtdışında olmak sizin sadece sığ bir kelime dağarcığıyla hızlı konuşmanızdan öteye gidemeyen bir durum oluşturacaktır. Dili kullanın ve doğru eğitimi alın. Bunun nerede olduğu açıkçası önemli değil.
Öğretmeninizle alışverişe gittiğinizi, yürüyüş yaptığınızı, yemek yediğinizi ve tüm bunları yaparken İngilizceyi şakır şakır konuştuğunuzu hayal edin! Evet, tüm bunları İngilizce Öğretim Uzmanı Doğuş Aydın yapıyor. Öğrencileriyle vakit geçirip kendi geliştirdiği metodlar ile dil edinmelerini sağlıyor. Kendisiyle keyifli bir sohbet gerçekleştirdik; annelerden çocuklara, püf noktalarından eğitim metodlarına kadar birçok konuda konuştuk...
Yaklaşık 5 yıl önce bir öğrencimin bugün bütün günümüzü bir alışveriş merkezinde geçirelim, hep İngilizce konuşalım, yemek yiyelim, alışveriş yapalım demesiyle başlamış bir süreç. Aslında benim verdiğim bir karar değil yani. Öğrencilerimden aldığım dönüşler bu yolda ilerlememizi sağladı. Herkesin ortak sıkıntısı İngilizceyi hayatın içine katamamak veya kullanamamak. Eğitimlerimin başlangıcından sonuna kadar benim Türkçe konuştuğumu dahi göremiyor öğrencilerim. Bu önemli bir olgu. Bunun üstüne kurgulanmış dil edinim sürecinden geçiyor öğrencilerim. Doğal yollarla, zorlayarak ve sadece İngilizce konuşarak İngilizce öğreniyorlar. Dil edinim metodu ve iletişimsel yaklaşım metodunun bir gereği olan hayatın alanlarına öğrettiğim dili sokmaya çalışıyorum. Bu da kişinin hızlı, akıcı ve doğal iletişim kurabilmesini sağlıyor.
3’den 77’ye demek en doğrusu olur. Daha yeni Türkçe konuşmaya başlamış bir bebekten tutun da 70 yaşında bile öğrencilerim var. Yaş ilerledikçe insanlarda bundan sonra İngilizce öğrenemem ki ama ben diye bir tutum var. Ancak bu yanlış bir bilgi. Çocukken bir şeyi daha kolay öğrenmiyoruz. Yetişkinin beyni daha olgun ve bir yetişkin beynini daha iyi kullanabildiği için yani nasıl öğrenebildiğini daha iyi bildiği için daha çabuk öğrenebiliyor. Ancak çocukluktaki mesleğimizin sadece öğrencilik olması ve hem zamanımızı hem enerjimizi sadece eğitime aktarabildiğimiz için daha kolay yol alabiliyoruz. 50 yaşın üstünde hafıza, unutkanlık gibi problemler olabiliyor. Dil eğitimi bunlarda pozitif gelişmeler gözükmesine neden olabiliyor. Ancak 20 ile 50 yaş arasındaki bireylerde ciddi oranda dil öğrettiğim öğrencilerim mevcut. Hepsi İngilizce konuşuyor!
Bir bebek mantığında düşünelim. Bebek önce kelimelerle, sonra cümlelerle sadece o ifade tipinde onun kullanılması gerektiğini beyin kaydettiği için iletişim kurabiliyor. Konuşarak İngilizce öğrenme aslında şu an geçerli olan tek metoddur. Ne yazık ki ülkemizde halen çok eski tarihlerden kalma dilbilgisi-çeviri tekniği kullanılmakta ve sadece %2’sinin ancak orta seviye İngilizce bilebildiği bir toplum oluşmaktadır. Halbuki dilbilimci yetiştirmeyi tercih etmek yerine bol bol hatalar yaparak bol bol konuşarak yetiştirsek bu sayı çok rahatlıkla gelecek jenerasyonlarda %70-80’leri bulabilir.
2 yaşından sonrasını çok ideal görüyorum. Ne kadar erken başlanırsa o kadar edinim anlamında yol alınabiliyor. Çocuk dili edinmiş oluyor. Tabii bazı sakıncaları var. Öğretmen seçimi çok önemli burada. Bu yaştaki bir çocukta beyin soyut işlemlere kapalı olduğundan ötürü bilinçli dilbilgisi öğretme işlemi gerçekleştirilmemeli. Eğer böyle bir yol seçilerek ve neden-sonuç bağıntısıyla dil öğretilmeye çalışırsa çok büyük bir sıkıntı oluşmakta. Bol bol şarkılar dinletilmeli, videolar izletilmeli erken yaştaki çocuklara özellikle dilsel zekalarının gelişmesi açısından.
-Çocuğunuz ile yaptığınız programdan biraz bahseder misiniz?
Programımız transfer oldu. Şu anda Çocuk Kulübü var 360 TV’de. Çocuk Kulübü’nün içinde yapıyoruz programı. Dedik ki İstanbul’un Türkiye’nin değişik beldelerini gezelim. Bilinmeyen hikayelerini anlatalım, bunu da bir televizyon programı olarak işleyelim istedik. Ve formata Evliya Çelebi’yi ekledik. Evliya Çelebi’nin seyahatnamesini, gezip gördüğü yerleri biz de Can’la sonrasında gezip görüyoruz. Can zaten televizyoncu tiyatrocu anne ve babanın çocuğu. Genlerinde var hakikaten, bakıyorum da içinde rol kabiliyeti var. İnsanlar onu dışarıda tanıyınca hoşuna da gidiyor. Biz iyi geçinen bir baba oğuluz. Programımız ile bu sene ve önümüzdeki sene 360 TV’deyiz.
-Can meraklı mıdır tarihe, gezmeye? Program çekimlerinde sıkıldığı oluyor mu?
İlk anda sıkılıyor gibi görünüyor, ama daha sonra anlatmış olduğum yapının hikayesini benim ona anlattığımdan bana daha güzel anlatıyor. Biraz da o çocuk psikolojisinde de var, onun hayal dünyasında orası yoksa çok umursamaz oluyor, odaklanamama sorunu oluyor. Ama bizim ekibimizde çok iyi arkadaşlarımız var; Can’a hediyeler alıyorlar, onun canının sıkılmaması için onunla oynuyorlar. Gittiğimiz yerde güzel yemekler yiyoruz, ilgisini çekebilecek her şey üzerine yoğunlaştırıyoruz onu. Sıkılmıyor diye düşünüyorum, zaten sıkılsa ekrana yansır.