Türkiye neden bir tek madalya bile alamadı?

“17 milyonluk Hollanda şampiyon oluyor da...”

“Yunanistan madalya alabiliyor da...”

“80 milyonluk Türkiye neden bir tek madalya bile alamıyor?”

Sorular net ve keskin...

Spor Bakanı’ndan beklenen cevaplar...

Atletizm Federasyonu’na eleştiriler...

Önceki gün Atletizm Federasyonu Başkanı Fatih Çintimar’ı aradım.

“Başkan, ne diyorsun bu sorulara?”

Cevap:

“Eğer ille de madalya deseydik, iki devşirme sporcumuzu gönderir, alırdık...”

İlginç bir cevaptı...

Sordum:

“Başkan, bu sözünü biraz açar mısın?”

Çintimar ne demek istediğini şöyle anlattı:

“Elbette madalya almak isteriz. Biz Avrupa Salon Atletizm yarışlarına özellikle genç sporcularımızı gönderdik. Bunun bazı nedenleri var.”

Maddeler halinde sıraladı:

“1) Yarışan ülkelerin yaş ortalamasına göre oldukça genç sayılırız. Bunun nedeni, genç sporcularımızın önünü açmaktır. Onları 2023’te Türkiye’de yapılacak olan Avrupa Salon Atletizm yarışmasına hazırlamaktır.

2) Önümüzde olimpiyatlar var. Şu ana kadar 14 sporcumuz kotayı geçti. Kafileye 30 civarında sporcuyla katılmayı umuyoruz. Olimpiyat hazırlıkları içinde olan dünya çapındaki sporcularımızın antrenman takvimini bozup Avrupa Salon Atletizm yarışmasına getirmeyi tercih etmedik.

3) Kaldı ki genç sporcularımız da iyi dereceler aldılar. Ama tekrar söylüyorum ki... Genç sporcularımıza şans tanıdık.”

NECATİ TERS AYAKLA ATLADI

Federasyon Başkanı Çintimar, yarışlardan iki de örnek verdi:

“Üç adım atlamada 17.37’lik Necati Er’i örnek verebilirim. O yarışlarda madalya alabilirdi. Ama son anda sağ ayağında bir ağrı oldu. O da ters ayakla atladı. Sol ayağıyla 16.40 atladı. Sırıkta Ersu’dan beklentimiz var. Sonuç olarak biz Avrupa Salon Atletizm yarışmalarına yalnızca madalya için değil, genç sporcularımız için de gittik.”

PEKİ GENÇLER NASIL EĞİTİLECEK?

Federasyon Başkanı Çintimar’dan sonra federasyon yetkilileriyle konuşurken bir şey dikkatimi çekiyor.

Soru şu:

“Türkiye’de atletler ya da sporcular nasıl seçiliyor?”

Elbette federasyonların bir çalışması var. Ama bir de beden öğretmenleri var.

MERVE: Mesela rekortmen Merve Bekmez...

Diyarbakır Bağlar’da dersleri kötü bir öğrenciyken beden öğretmeni keşfetmiş.

ÖZLEM: Aynı şekilde Uşak’tan Özlem Becerek... Disk atma rekortmeni... Beden öğretmeni keşfetmiş.

Bunun gibi onlarca örnek var...

Yani...

Çoğu tesadüf...

Yani...

Çocuklarımızı dünya çapında sporculara dönüştürecek bir altyapı sistemi yok.

Birçoğu tesadüfen beden öğretmenleri tarafından bulunuyor.

Ve tabii çok daha büyük sorular...

Belki dünya çapında isimler yetişiyor. Ama kalıcı değil.

Neden kalıcı ve istikrarlı bir sporcu zinciri kuramıyoruz?

Bunun elbette bir cevabı var...

Türkiye 50 yıldır bu sistemi tartışıyor...

Peki 50 yılda değişen nedir?

Bu sorunun cevabını da atletizmin efsane isimlerinden yaşanmış bir hikâyeyle vereceğim.

Okuyunca hem gülecek, hem kızacaksınız.

“Acaba ne değişti” diye hep birlikte soracağız.

Evet, yarın zaman tünelinden geçip...

1960’lara gidiyoruz...

Ne gariptir ki...

O tarihteki Avrupa Salon Atletizm yarışlarında yine Hollanda şampiyon olmuş...

Peki bizde ne değişmiş?

Yarına işte o trajikomik gerçeği yazdım.