Oldu mu Merkel

Yunanistan, İspanya, İtalya batma noktasındaydı.

Ayrılık rüzgarları esiyordu...

Bu krizi Merkel önlemişti. Avrupa’nın birliğini tekrar Merkel sağlamıştı...

Peki sonra ne oldu?

AB’nin motor gücü İngiltere ayrıldı.

Hollanda’nın ırkçı adayı, “Kazanırsam AB’den çıkacağım” diyor.

Fransa’da Le Pen ırkçılığı yükseliyor.

Almanya’da eyalet seçimlerinde ırkçı Alternatif Parti ciddi oy artırıyor. Neredeyse iktidar ortağı.

Avusturya’da ırkçılık zaten tavan yapmış durumda.

İsveç bile aynı koroya katıldı.

Avrupa’da ayrılık rüzgarları esiyor. Bunun en temel nedeni ırkçılıktır.

İç politikanın dış politikaya egemen olmasıdır.

Tarih, ırkçılığın Avrupa’da açtığı kanlı yaralarla doludur.

Avrupa Birliği’nin varoluş gerekçesi özgürlük ve adalettir.

Ama ne olduysa oldu, ırkçılık hakim oldu.

Böylece aşırı sağ içindeki yarış, AB’yi dağılma noktasına getirdi.

Şimdi soruyorum.

AB’yi en çok savunan isim Merkel’dir.

Ben, tam Merkel’in çözüm için harekete geçeceğini beklerken; akşam saatlerinde Şansölye’den umutsuz bir açıklama geldi.

Yazık...

Merkel, Hollanda’ya destek açıklaması yaptı.

İşte bu olmadı Merkel.

Avrupa Birliği’nin insani değerlerini savunmak yerine, ırkçılığa prim vermek yakışmadı. 

Şimdi artık sorular var...

1) Hollanda, Türkiye Cumhuriyeti’ne yaptığı bu ölçüsüz tavır nedeniyle nasıl bir ‘özür’ dileyecektir?

2) Bu zemin nasıl oluşacaktır?

3) ‘At’la ‘it’le yapılan insanlık dışı muameleler nasıl unutulacaktır?

4) Türkiye Cumhuriyeti’nin bir bakanı resmen, kendi toprakları olan konsolosluğa alınmamış, sınır dışı edilmiştir. Bu insan hakları adına nasıl açıklanacaktır? 

5) Bu hoyrat ve edepsiz tavır nasıl bir diplomasiyle aşılacaktır?

6) Yabancı düşmanlığının önüne nasıl geçilecektir?

Bu soruların cevapları için Merkel’den birleştirici bir tavır bekliyordum ki, tam tersi çıktı.

Çok üzgünüm, çok üzgünüm, çok üzgünüm...

 İKİ KRİZ ARASINDAN GOL ATMAYA ÇALIŞAN FIRSATÇI

FIRSAT bu fırsat.

YPG açıklamayı yaptı:

“Suriye’nin kuzeyinde özyönetim kuruyorum.”

Bu özyönetim lafı bize yabancı değil.

PKK’nın siyaset sahnesine sürdüğü bir kavram bu. Kandil doğumlu.

Peki ABD ne diyecek buna?

Rusya ne diyecek?

İkisi de fazla bir şey söylemiyor.

Çünkü, ‘birisi bıraksa, hemen öteki olacak’ diye korkuyorlar.

Yani, ABD, YPG’ye ters çıktığı an... Rusya elini uzatmaya hazır.

Baksanıza, ikisinin de askerleri kollarına YPG amblemi takıyor.

Rus askerleri YPG militanlarıyla dans ediyor.

ABD askerleri silah verip, fotoğraf çektiriyor.

İşte bu fırsatı yakalayan YPG, krizin arasında gol atmaya çalışıyor.

Türkiye diplomatik kriz yaşarken, aradan ‘gol atma’ çabası elbette tutmayacak.

Ama deniyor işte...

Irak’ta tutan Barzani projesi...

Suriye’de YPG olarak tutar mı?

Benim cevabım şu:

- Fırat Kalkanı iyi ki var.

Çünkü sahada olmazsanız...

Masada eziliyorsunuz.