Paylaş
Başımızda bir terör belası var.
Biliyorum...
Kan akıyor, canımız yanıyor.
Biliyorum...
Musul’dan, Kerkük’ten savaş haberleri geliyor.
Biliyorum...
Yüzyıl önce bu sınırları cetvelle çizenler, yeniden sınır çizme yarışında.
Biliyorum...
Büyük bir oyunun içinde büyük bir mücadele veriyoruz.
Ve biliyorum...
Bu toprakların tek ‘Ulusal Kurtuluş Savaşı’nı vermiş bir millet olarak...
Emperyalizme karşı bağımsızlık savaşını kazanmış bir millet olarak...
Yine üstesinden geleceğiz.
Ve ben bu cumartesi günü, bu topraklardan insan manzaraları seçiyorum...
Manisa’dan: (Nermin Uçtu bildiriyor.)
‘GÖRMEYEN GÖZLER BAKIN NELER GÖSTERİYOR’
“GÖRME engelliler çok yere düşer. Düştüğüm zaman ayak bağlarımda şişme olurdu. Ancak judo aracılığıyla dengeyi kurmayı öğrendim. Şimdi düştüğüm zaman hasar görmüyorum.”
Kim diyor bunu?
Manisa’dan mucize çıkaran görme engelli bir kardeşim.
Mehmet Bektaş. Judocu.
Engellilerin eve kapandıkları bir dönemde...
Anne-babanın ‘aman çocuğumuza bir şey olmasın’ diye görme engelli çocukları eve kapattığı bir dönemde...
11 yıl önce “Yeter” diyor.
Ve Manisa Görme Engelliler Derneği’ni kuruyor.
Tabii, kimse gelmiyor. Tek tek ailelerle görüşüyor. Sokak sokak geziyor. İkna ediyor.
Ve spora ağırlık veriyorlar.
İşte o kimsesiz ve küçük dernek bugüne kadar 20 milli sporcu yetiştiriyor.
Yetiştirdiği sporcular 36 kupa ve 720 madalya kazanıyor.
Ve en önemlisi...
Görmeyen gözlere hayatı gösteriyor.
İşte kendi ağzından örneği.
İsrafil Dündar anlatıyor:
“Derneği öğrenmeden önce, liseyi bitirdikten sonra okumak gibi bir hedefim yoktu. Ancak spora başladım, çevrem değişti. Hayata bakış açım değişti. Yurtdışına gittim. Spor sayesinde üniversiteyi kazandım. Kırıkkale Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yöneticiliği Bölümü’nü bitirdim. Şimdi de öğretmen olmayı bekliyorum. Daha önce hayatım çok zordu. Toplumda kendimi ifade edemiyordum, korkuyordum. Görme engelli biriyim, acaba nasıl karşılarlar düşüncesi vardı. Ama şimdi eksiğim olmadığını fark ettim. Hatta daha fazlam var. Çünkü bir şeyleri başarmaya çalışıyorum. Toplumda saygı görmeye başladım.”
İşte hepimizin ihtiyaç duyduğu o sihirli söz...
Başarının sırrı:
“Bir şeyleri başarmaya çalışıyorum.”
“Toplumda saygı görmeye başladım.”
Görmeyen gözlerin gösterdiği işte budur.
Muğla’dan: (Cavit Akgün bildiriyor.)
‘55 YAŞINDA HAYAT NASIL DEĞİŞİR’
MUĞLA’nın Menteşe ilçesinde...
13 yıldır emlakçıydı.
Bir söz söyledi... Hayatı değişti.
Muhtar oldu. Sonra okul müdürü, ardından çiftlik ağası.
Ve hatta psikolog.
Manav...
Ve en son ağır ceza reisi oldu.
Menteşe’de dizi film çeken yönetmen sordu:
- Bizim dizide yerel dille konuşur musun?
Cevap:
- Edmeminla bizimolan.
İşte hayatını değiştiren söz bu.
Şimdi oyuncu...
İftarlık Gazoz’, ‘Dabbe’ ile ‘Dürüye’nin Güğümleri’, ‘Çilek Kokusu’, ‘Güzel Köylü’de oynadı.
Osman Bayar...
Oyuncu olmak isteyen gençlere tavsiyesi de var. Özetle:
- Sev kardeşim. Sakın yılma...
Bayar’ı okuyunca bir kez daha en yüksek sesle haykırabiliriz:
“Yaptığınız işi yeter ki sevin kardeşim. Sizi kimse yıkamaz...”
İsrafil ve Osman...
Birisi görmüyor... Diğeri görüyor.
Ama ikisi de aynı şeyi söylüyor:
“Yeter ki yaptığınız işi sevin.”
Paylaş