Ne satır bırakır ne masat

Rakamlar değişmiyor her sene aynı manzara.
Nasıl ki, seçim yaklaştığında okey masasında ülkeyi kurtaran siyatçilerimiz, milli maçlarda milyonlarca atrenörümüz oluyorsa, kurban bayramında da ülkemiz insanı kasaplığa heves salıyor.
Çıkın sokağa, bayramın ilk günü mutlaka bir günübirlik kasap görürsünüz. Kendinden emin, geçer kurbanın başına, “Şimdi” diye başlar... Sonra da ne satır bırakır ne masat.

FOTOĞRAFA BAKIN NE KADAR MUTLU

Sonuç hep aynı, bilinçsizce yapılan kesimlerle binlerce hayvana yapılan eziyetin yanısıra binlerce kişi hastanelik. Diğer yandan da hep merak etmişimdir, kendini kesip de hastaneye koşanlar acaba bir daha kurban kesmeye yeltenir mi? Gerçi fotoğraftaki kurbanzedenin yüz ifadesine bakarsanız bu işten gayet mutlu gözüküyor.

KESMEKLE BİTMİYOR Kİ

“Usta kasaplar hiç kendini kesmiyor mu?” peki. Elbette bu tür kazalar da yaşanıyor. Ama iş sadece kesmekle de bitmiyor ki.
Türkiye Kasaplar Federasyonu Genel Başkanı Fazlı Yalçındağ, uyarıyor. Diyor ki:
“En kötü kasap bile dışardaki ‘ben uzmanım’ diyen adamdan daha fazla bilir etin üzerinde ne yapılıp yapılmayacağını. Bakıyoruz, neredeyse bir bileyici, manav, hiç alakası olmayanlar, hırdavatçı bile kesim  yapıyor, yanına bir kıyma makinesi koyuyor. Burada önemli olan halk sağlığının korunmasıdır. Mesela sindirim sıvısı bulaşabiliyor etlerin üzerine. Bu sıvı hastalık riski taşıyor. Etin çabuk bozulmasını sağlıyor.”

İSTEYENE RUEFF TEKNİĞİ

Ve ekliyor. “Yoksa biz bir kilo kıyma çekeceğiz de 50 kuruş para alacağız, bunun sevdasında değiliz.”
Ha ille de yok kardeşim, ben kendi kurbanımı kendim keserim diyenler de olursa, onlara da öneriler var. Sakarya Veteriner Hekimler Odası Başkanı Mustafa Yıldız, “Rueff” tekniği diyor. Rueff tekniğine göre, hayvana yüksek sesle yaklaşmıyorsunuz. Arka ayak ve boynuzlara da çok dikkat etmek gerekiyor. Bir de hayvanla el temasına girmeniz gerekiyor ki, bu Rueff tekniğinin olmazsa olmazıymış.
Gerçi bu sene anguslar da eklendi kurbanlıklar arasına. Onlar bizim hayvanlara benzemez biraz hırçın oluyorlar. Sessizce yaklaşıp el temasına girmek angusa söker mi bilinmez? Deneyen olursa da zaten 3. sayfada okursunuz haberini.

Bir Ankara polisiyesi ama ilk gala İstanbul’da

HER sahnesi Ankara sokaklarında geçen, tam bir Ankaralı karakteriyle Behzat Ç., tüm başkentlilerin gönlünde ayrı  bir yer etti. Öyle ki, diziyi izlemeyenler bile her hafta Behzat Ç.’yi konuşur oldu. Dizinin Ankara’da geçmesi belki de cezbetti birçok Ankaralı’yı. Şu günlerde filmi de çıktı Behzat Ç.’nin. Antalya Altın Portakal Film Festivali’ne katıldıktan sonra filmin ilk galasının Ankara’da yapılmasını beklerdik. Ancak, Başkent’teki gala İstanbul’un ardından düzenlendi. Sizce, bir Ankara polisiyesininin Başkent’ten önce İstanbul’da yapılması garip değil mi?