×
10 yıl önce Tokat arşivi
Paylaş
ANKARAPKK on yıl önce İstanbul’da kanlı eylemlere girişti.
Tıpkı bugünkü gibi “karşı şiddet” yaratmaya çalıştı.
11 Mart günü Bakırköy’de bomba patlattı: 1 ölü, 8 yaralı.
18 Mart’ta Mavi Çarşı’yı molotof atarak yaktı: 13 ölü.
Her iki eylemin yanıtı Tokat’taki askeri operasyonla verildi.
Çünkü DHKP-C ve TİKKO o bölgede PKK ile eylem birliğindeydi;
1) PKK sıcak savaşı dağda vermekten bunalmıştı; çatışmayı -tıpkı bugünkü gibi- kentlere yayma niyetindeydi.
2) Büyük kentlere göçen işsiz gençler önce örgütlerin kucağına düşüyor sonra yeniden kırsala yollanıyordu.
Gazeteci merakım beni ittifakın merkezine sürükledi. 1999 Mart ayının yarısını o coğrafyada geçirdim. Tokat, Amasya, Gümüşhane, Ordu ve Giresun’da dolaştım. Gördüklerimi Hürriyet’teki köşemde hikâye ettim.
* * *
Emniyet’e göre PKK’nın Karadeniz’e açılma planı iki gerekçeyle izah edilebilirdi:
“1) Tokat, PKK’nın Güneydoğu Anadolu’dan Malatya-Sivas güzergâhıyla çıkış yolunun köprü başıdır. Örgüt Tokat’ta tutunabilirse bu yolu açık tutacaktı. Ayrıca Amasya’dan Artvin’e uzanan geniş bir alana yayılma imkânı bulacaktı.”
2) PKK diğer sol örgütler gibi Alevi-Sünni ayrımını kaşımaya çalışıyordu.
10 yıl sonra geriye baktığımda PKK’nın her iki amacına da ulaşamadığını görüyorum.
* * *
PKK kimilerine göre uyuşturucu hattı sayılan Hakkâri-Tunceli-Sivas Suşehri-Giresun Alucra-Tokat-Ordu güzergâhına asla tam hâkimiyet sağlayamadı. Ancak örgütü bu coğrafyadan silip atmak da mümkün olamadı.
Çünkü o tarihte yazdığım gibi;
“1) Bölge sadece Güneydoğu’daki gibi dağlık değil, aynı zamanda orman örtüsüyle kaplı. Topçam ormanları o kadar sık ki, görüş mesafesi 5-10 metreden az. Çatışmalar neredeyse göğüs göğse geçiyor ve en fazla birkaç dakika sürüyordu. Hemen kaçan teröristlerin izini takip mümkün olmuyor.
2) Gerek personel, gerekse teçhizat takviyesi henüz istenen düzeye ulaşmadı. “Zaten olay çıkmıyor” mantığıyla yüksek nüfuslu merkezlerde az sayıda polis gücü tutuluyor.
3) Güneydoğu’da tehdidin adı belli. Oysa Tokat ve Amasya’da taktikleri çok farklı üç ayrı terör örgütüne karşı savaş veriliyor.” Bugün de terörle mücadele açısından aynı sıkıntı ve zorlukların sürdüğünü anlıyorum.
* * *
10 yıl sonra aynı dosyayı neden açtığıma gelince...
Devlet on yıl önce tehlikeyi erken fark ettiği ve saçmalamadığı için Karadeniz hattını savunabildi. Ama bugüne baktığımızda; Reşadiye saldırısının ardında Ergenekon irtibatlı hayali senaryolar arandığını görüyorum. Ne yazık ki en ciddi meseleler bile cadı avına malzeme edilmek isteniliyor. Ama artık dijital çağda yaşıyoruz. 10 yıl önceki köşeler bile kaybolup gitmiyor. Bugün yazılıp çizilenlere de ileride bakılacak.
Herkes unutsa da, arşiv unutmuyor.
IMF parası şimdi lazım
ALİ Babacan Washington’da IMF Başkanı ile görüştü. Başbakan dönüş yolunda IMF ile hemen anlaşma sinyali vermedi ama yüz ifadesinden fonla eski sorunların aşıldığı izlenimini edindim. Bence muhtemel seçim için finansman arayan hükümete IMF parası asıl şimdi lazım.
Ermeni riski çok yüksek
DEMOKRATİK açılımda zorlanan hükümet asıl sıkıntıyı Ermenistan protokollerini Meclis’ten geçirme konusunda yaşayacak gibi. Ermenistan ve Azerbaycan arasındaki sorunlar çözülmezse Meclis’in olumlu yaklaşımı zaten imkânsız. Bence bu çözüm sağlansa bile artık 1 Mart tehlikesi ihtimal dışı sayılmaz.
10 açılım eder
MUHALEFET, hükümeti açılım konusunda sıkıştırmak istedikçe ülke geriliyor. Olaylar sokağa taşıyor. Oysa mesele gelecek seçimse herkes bence işsizlik, hükümete açılıma göre 10 kat fazla oy kaybettirebilir.
Paylaş
