Zeytinyağı yemek eşleşmesi

Tek çeşit yemek uyumuna ‘Memecik’le başlamak istiyorum.
Çok neşeli, sıkıldığı döneme göre kılıktan kılığa girebilen bir zeytin Memecik.
Gözlemlediğim kadarıyla bölgeden bölgeye farklı kişiliğe sahip.
Muğlalılar Memecik’lerini Muğla adıyla tescilledi.
Gerçekten Muğla’da daha bir neşeli, başı al yazmalı bir kadına benziyor.
Genel olarak Memecik domates sapı, domates yaprağı, yeşilinden, pembesine, kırmızısına domates domates kokan bir zeytin.
Muğlalı Memecik biraz çeşidinden biraz da bölge olarak erken hasada hafif geç başladığından domatesin tatlı halleri hissediliyor.
Sıkım şekline, zamanına göre bu kokular yeni kesilmiş ot, marul, kekiğe uzanan tonlar alabiliyor.
Damakta domatesle birlikte en tatlısından badem.
Manisa Memecik’i Muğla’ya göre biraz erkeksi.
Yine domates domates ama işin içine taze sarımsak girebiliyor, iyi bir erken hasatsa başta greyfurt gibi narenciyeler de.
Aydın tarafındaki ise aralarında en uslusu, en sakini.
Domatesi bol, acılık yakıcılık açısından bir perde altta.
Elbette bu genellemelerin bölgelerin sıkım ve hasat geleneğiyle alakası var.
Çok erken hasat Memecik tam bir bomba.
Domatesi, sarımsağı, narenciyesi, beyaz çiçekleriyle insanın yemekten çok parfüm gibi kullanası geliyor.
Bu haliyle yaz tabaklarının, soğuk salataların, peynirin en güzel eşlikçisi.
Erken hasat olunca tahılı, ızgara eti de taşıyabilecek güçte.
Kışın sorun yok da yaz aylarına geldiğimizde bu halini korumuş olabilmesi için üreticinin sattıkça şişeliyor olmasına dikkat etmek gerek.
Bu sene tattığım en iyi Memecik Hermus’unkiydi.
Ancak o kadar az yapmışlardı ki kaç kişi tadabildi bilmiyorum, hemen bitmişti.
Umarım önümüzdeki yıllarda daha çok yaparlar.
Tayga’nın şişesinde orta olgun olarak belirttiği İzmirli Memecik’i olgun şeri domatesi, tatlı bademiyle benim kış günlerimi ısıttı, yaz gelse de şunları domateslerle yiyebilsek dedirtti.
Muğlalı küçücük üretici Hekate geçen seneki kadar güçlü olmasa da sözlükte Memecik’in karşısına koyulacak bir yağ yapmıştı.
Zatara ve Olive Hera da bu sene tattıklarım arasında başarılı örneklerdendi.
Memecik denince aklıma ilk gelen üretici Menteşe Som bu sene erken hasadı hafif geciktirmişti.
İyi ki de gecikmişler, bu sene tattığım en sıra dışı Memecik’i yapmışlardı.
Elbette zeytinin karakteristik domates tonlarını yakalamışlar ama yangınlarla, kuraklıkla sınanan toprak domatesle birlikte Menteşe Som’a bir de şeftali hediye etmiş.
Öyle güzel şeftali kokuyor ki sevgili Şef Carlo Bernardi ile tattığımızda ilk söylediği şey ben bununla tatlı, dondurma yaparım olmuştu.
Ben de aynı şeyi düşünmüştüm ilk tattığımda ve şeftali sorbeye çok yakıştı.
Üzerine nane, bisküvi parçalarıyla tam bir yaz rüyası.
Dondurma makinesi yoksa biraz el uğraştırıcı ama mümkün.
500 gram şeftali, 200 ml su ve 150 gram şeker.
Şeftali soyulup doğranıyor.
Şekerli suyla şerbet hazırlanıyor.
Püre haline getirilen şeftaliye ilave ediliyor.
Yarım saat dondurucu tutulup kaşıkla karıştırılıp tekrar yarım saat dondurucu.
Bu işlem üç dört kez tekrarlanıyor. Üzerine Menteşe Som damlaları ve taze nane yaprağı...
Memecik neşesiyle yaz yemeklerine, tatlılara çok yakışıyor.
Çok erken sıkıldığında da gövdesiyle kış yemeklerine boyut kazandırıyor.
Brokoli, karnabahar, lahana gibi sebzelerden ziyade tahıllı kış çorbalarına yakışıyor diyebiliriz.
Tek çeşit dediğimizde bile bölgesine ve hasat anına göre o kadar farklılık gösteriyor ki, tek bir formül asla yok.
Zeytinin güzelliği de bu zaten.
Herkese zeytinyağlı yemeklerin eşlik ettiği güzel bir bayram dilerim...