Trabzon halkına açık mektup

Çoğumuz izlemişizdir. Trabzonspor Kulübü geçtiğimiz günlerde sosyal medya hesabından bir paylaşım yaptı. Bir kampanyanın da fitilini ateşledi. Havaya ateş açılmaması için yürütülecek olan “Mutluluğa kurşun sıkma” kampanyası diyebiliriz buna.

Kampanya için hazırlanan videoda, 11 Ağustos 2021’de 15 yaşındaki oğlu Emir'i havaya açılan ateşten çıkan mermi nedeniyle kaybeden Mustafa Atıcı ile tanışıyoruz.  Mustafa Bey’in sözü çok net: “Senin sevincinde sarıldığın silah, benim sevincimde ve üzüntümde sarılacağım evladımı aldı benden” diyor.

Tek dileği başka canların yanmaması, bu yüzden yüreğinin orta yerinden konuşuyor:

“Bir insanın bir anlık zevki için ben bir ömür acı çekiyorum, çekeceğim. Allah aşkına şu silahı elinize aldığınızda lütfen gözünüzün önüne ben geleyim, eşim gelsin, ailem gelsin, benim güzel kuzum gelsin gözünüzün önüne, şu silahı elinize almayın, kurban olayım, şu silahı elinize almayın. Emir son olsun, Emir gibi evlatlar ölmesin, kimse acı çekmesin.”

Mustafa Bey için insanları havaya ateş açmaktan vazgeçirmek temel amaç olmuş: “Bir kişiyi dahi bu yoldan çevirebilirsem, o bir kişinin dahi silahını ona bıraktırabilirsem, benim için kardır, artıdır” diyor.

Trabzonspor’un şimdiden başladığı bu çağrılar çok kıymetli. Çığ gibi büyümeli. Sosyal medyada, televizyonlarda, yazılı basında sürekli gündemde tutulmalı.

Benden de naçizane bir mektup olsun bu yazı. Ola ki eline silah atıp kutlamaya katılacak bir kişi bile varsa Emir’i düşürsün aklına. Gencecik bir evladın yitişini düşünsün. Silahla kutlama olamayacağını düşünsün. Mustafa Baba’nın dediği gibi şampiyonluk geldiğinde silaha değil yanındaki sevdiğine sarılsın. Genç Emir’imizin ruhu şad olsun.

Kıymetlimiz Kazım Koyuncu’nun takımı şampiyonluğa yürüyor. Onun da ruhu şad olsun. Silahsız, olaysız, kavgasız su gibi bir kutlama olsun. Uzun horonlar kurulsun. Kazım Koyuncu türküleri söylensin. Trabznspor’un  şampiyonluğu şimdiden kutlu olsun.