Teselli için...

KATLİAMIN ardından üç günlük yas sırasında, müzik ve eğlence kavramları konusunda bir karmaşa yaşandı.
Eğlence müziğinin çalınacağı, dinleneceği günler değildi elbette. Ama klasik müziği dinlemenin, acıları bir an olsun dindirmek, teselliye sığınmak için en etkili şifa aracı olduğunu kimseler yazmadı.
Mozart’ın hepimize, her şeye rağmen yaşama direnci veren müziğini dinlemeliyiz. Ölenler, öldürülenler için benimsenmesi gereken ilk davranış, onların acısını unutmamak, unutturmamaktır.
Konuşmalar, anmalar gün olur unutulur, acılar bile nasır bağlar ama bu konuyu hepimiz gündemde tutarak ama yaşama gücü kazanarak bunu yapabiliriz.
Ne derler, “Kâbe yolunun yol göstericisi, bu yolda can verenlerdir”.
Savaş kurbanının mezarı başında çello çalan sanatçıyı ben unutamam!
Savaş sonraları konser salonlarının, opera binalarının onarılması boşuna mıydı? Nedir yani? Acılarını unuttular mı?
Hayır! Fiziksel yıkımdan kurtulmak için manevi onarımın önemini yaşadılar.
Parçalanan çocukları Mahler müziği ses belleğimizde unutulmaz kılar.

* * *

RUH halinize teslim olmayın, elbette acınızı yaşayacaksınız, asla unutmayacaksınız, ancak yaşamak direnmektir, bunu unutmamak gerekir... Oysa müzik bu bağlantıyı kuracak en doğru bağ.
Bombacıların, böyle hain saldırıları yapanların amacı, sizi dünyadan, yaşamdan, gündelik hayattan koparmak. Metroya giderken, sokağa çıkarken ürkmenizi sağlamak. Korkuyu her köşeye yayarak, istedikleri zaman istedikleri gibi davranmak... Korkuya teslim olmayın.
Geçen hafta iki İdil Biret CD’sini dinleyerek her şeye tahammül ettim.
Direncimden ödün vermedim.
Mozart ve İdil Biret, bir araya gelince, bu konuda övgüler eksik kalır.
Önce iki CD’nin adlarını vermeliyim, pazar günü dinleyebilmeniz için.
İkisi de IBA’dan (İdil Biret Arşivi).
W.A. Mozart, Piano Concertos, Nos.13 and 17, London Mozart Players, Patric Gallois.
CD’nin küçük kitapçığında çalınan eserler ve İdil Biret hakkında bilgiler yer alıyor.
Kitapçıkta Keith Anderson’ın yazısını mutlaka okuyun.
İkinci CD de Mozart.
W.A. Mozart,
Fantasia in V Minor, K.475,
Sonata No.14b in C minor, K.457
Sonata No.11 in A major, K.331.
İdil Biret, 1949 yılında sekiz yaşında Paris’te stüdyoya girip ilk kaydını yaptığından beri birçok LP (long play/uzunçalar) doldurdu.
İdil Biret, İngiltere’deki ilk konserini 1960 yılında, on sekiz yaşındayken vermişti ve orada, Mozart piyano konçertosunu çaldı. Yani sanatçının kariyeri açısından önemli bir eserin icrası bunlar...
Londra Filarmoni Orkestrası eşlik ediyordu, orkestra şefi Sir Adrian Boult’du.
İdil Biret’in Arşiv CD’leri diskoteğiniz için değerli bir toplam.
Ve böyle zamanlarda ihtiyacımız olan direnme gücünü verecek icralar.

* * *

İDİL BİRET’i dinleyerek üzüntüsüz bir gün geçirmenizi dilerim.