Şehirlerarası bir geziye çıkacaksanız...

Gecenin ikisinde, ıssızlık içinde bir şarkı yankılanıyor. Hangi şarkı biliyor musunuz?

“Görünce âşık oldum / O güzel gözlerine / Başkasını istemem / Benim gözüm sende.”

Gecenin bir saati olmasa bu şarkı bende iz bırakır mıydı? Bulunduğumuz yerin hiç mi etkisi yoktu? Sözleri Ülkü Aker’in bu şarkıyı Handan Kara söylüyordu. Ne
zaman bu şarkıyı dinlesem o garip geceyi hatırlıyorum.

Hangi ruh halimde olduğumu söylersem, anıyı daha da bir yere oturtabilirim.

İzmir’de Halikarnas Balıkçısı ile buluşmuştum. Turgay Gönenç’in evinde sofra kurulmuş, Halikarnas Balıkçısı türküler söylüyor zeybek oynuyor. Ankara’ya gideceğim dokuz uçağını kaçırdım haliyle. Gece otobüsle gitmeme karar verildi. Gece yarısı otobüsüne bindim. Afyon’da mola için durduk.

Dükkânların önünde Afyon kaymağı diye bağıran satıcılar. Dört-beş kutu aldım. Ankara’ya indiğimde Türk Dil Kurumu’ndaki dostlarıma armağan ettim. İstanbul’dan geleceğimi bekleyen Cahit Külebi ve Ali Püsküllüoğlu şaşkınlık içinde kutuları alıp teşekkür ettiler.

* * *
  �
TANIL BORA’nın Yol üstü lokantalar: Sıkıntıyı doyurmak(*) yazısını okuyunca, şehirlerarası otomobil gezilerinden anılar, kesitler belleğimde canlandı.

Gece yolculuğu yaptığınızda, yarı uykulu halinizle kendinizi oradaki lokantalarda bulursunuz. Açlıkla tokluk arasında gidip gelen bir ruh haliyle, gene de oradaki tesisin lokantasına girersiniz.

Tanıl Bora, iki filmden yola çıkarak, filmlerle yaşantı arasında hoş bağlar kuruyor.

* * *

“Şehirlerarası otobüs seyahati folklorunun vazgeçilmezi olan konaklama tesisleri. Konaklama tesisi dediğiniz, kötü çaylı bir çayhane ve hızlı yenilip içilecek lokantadır. Tabii çay ve ihtiyaçtaki adı anılmayan ihtiyacı karşılamak üzere bir de tuvalet-lavabo işletmesi.”

Tanıl Bora’nın yazısı şöyle bitiyor: “Yol üstü lokantalara mecbur da etmesin felek, eksikliklerini de göstermesin”.

Fuat Şen’in “Bilen bilir...” Hafif gizli saklı üç yol üstü lokantası yazısını da okuyunca, unutamayacağınız ziyafetler çekebilirsiniz kendinize, seyahatinizde yol boyu Mehmet Yaşin’in Lezzet Durakları’na da uğrayabilirsiniz.

* * *
  �
TANIL BORA’nın yazısına bazı hatırlatma notları eklemek isterim.

En az şehir merkezlerindeki kadar mühim lokantalardır uzun yol duraklarındaki lokantalar. Kimi otobüs şoförlerinin kendi aralarında meşhur addettikleri, hatta kamyon şoförlerinin müdavimi olduğu. Kimilerinde çalgı heyetinin bile varlığından söz etmek mümkün. Sadece çay içip ihtiyacın giderilmediği lokantalar. Onların yemeklerinin lezzetini anlatan programlar, yazılar olsa isterim. Umarım bu anımsatmayı Mehmet Yaşin ile Vedat Milor hafızalarının bir yerine kaydederler.

Yol üstü dinlenme tesisleri, edebiyata da iz bırakmıştır. Örneğin Nabokov’un meşhur romanı Lolita. Yazarın romanı yazarken motel motel gezdiği, birçoklarında not aldığı da bilinen bir gerçek. Bugünün Amerikan kültür tarihçilerinin, Nabokov’un Lolita’sına bu yönüyle önemli bir belge olarak yaklaşmaları boşuna değil.

* * *
  �
GEZİYE çıktığınızda bu yazıyı unutmamanızı dilerim.

(*) Yemek ve Kültür, Çiya Yayınları, Üç Aylık Dergi, Kış 2013, sayı 31