Okuma üzerine düşünceler

Okuma eleştirisi, edebi ilgi alanımızın neredeyse dışında bir mesele. Kanımca okuma eleştirisi, yalnızca eleştirinin eleştirisi sıfatıyla değil, aynı zamanda okumanın da biri olmadan ötekinin var olamayacağı özel bir estetiği olmasından dolayı temel ve olmazsa olmaz bir durumdur. Edebiyat metni okumak, okumanın edebiliğini gerektirir. Estetiği alımlamak da, alımlamanın estetik olmasını zorunlu kılar. Bir diğer ifadeyle, yazarın edebiyatı okuyucunun edebiyatını gerektirir. Bundan dolayı metni alımlama ve bunun koşullarına dair soru, metni yaratma koşullarına dair sorudan daha önemsiz değildir. Eleştirinin görevlerinden biri de metni yani yaratmayı olduğu kadar alımlamayı yani okumayı da ele almaktır.”

Olimpiyat
başarısının sırrı
Ahmet Çakır, ‘Olimpiyat Kitabı’nın başındaki ‘Giriş’te şunları söylüyor: “Kitapsız olimpiyat başarısı olanaksız! Bununla ilgili bazı yayınlarda bir ülkenin ekonomik büyüklüğü ile olimpiyat başarısı arasında bir bağ olduğu belirtiliyor. Bunun kanıtları açık ve anlaması da kolay. Bunu, ’Ne kadar paran varsa o kadar madalya alırsın!’ diye okumak da mümkün. Kuşkusuz bu da hiçbir istisnası olmayan kurallardan biri değil.” Karikatür Raşit Yakalı’nın. Kitapta bütün dünyanın olimpiyatları var. Sanırım benim için en ilgi çekici bölüm; ‘Olimpiyatlarda Türkiye’.

Homeros’tan Nâzım’a
Kenan Sarıalioğlu, ‘Homeros’tan Nâzım’a Şiir ve Felsefe’ kitabının ‘Önsöz’ünde kitabın özelliği hakkında önbilgi veriyor: “Sözün büyüsü mü desem, buğusu mu desem, bilemiyorum. İnsanı saran ve sarsan o gücü kuşanan ilk ozan ne Homeros’tu ne de son ozan Nâzım’dı... Ancak bu coğrafyada ve dünyada ‘dilde destan’ olan iki büyük ozandı onlar, yurttaşlarımız bizim...”