İstanbul’u tamamlayan festival

Kültür ve Turizm Bakanı Prof. Dr. Nabi Avcı, sabah telefonla beni aradı; geleceğini, açılışta bulunacağını söylemişti, ne yazık ki gündelik işler Ankara’dan ayrılmasını önlediği için aşağıdaki telgrafı gönderdi:

“Acil bir program değişikliği nedeniyle katılmayı çok arzu ettiğim 9. Uluslararası İstanbul Şiir ve Edebiyat Festivali’nin açılışına gelemiyorum.

Festivalin hayırlı olmasını diliyorum, katılan bütün sanatçılarımızı saygıyla selamlıyorum.”

Festivale, telgrafla başarı dileyen belediye başkanlarına da teşekkür ederiz.

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Dr. Kadir Topbaş, Fatih Belediye Başkanı Mustafa Demir, Beylikdüzü Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu, Pendik Belediye Başkanı S. Kenan Şahin.

Festival önceki yıllarda sadece şiir ile sınırlıydı, bu kez alanını genişleterek daha çok edebiyatçının katılmasını sağlamış oldular. Festival yetkilileri, genç kuşak edebiyatçı arkadaşlarım onursal başkanı olduğum festivale, davet sahibi olarak benim adımı koymuşlar. Bu inceliğe teşekkür borçluyum. 28 Eylül akşamı Pera Palas’taki törene edebiyatseverlerin, yerli ve yabancı edebiyatçıların ilgi derecesi doğrusu yüksekti.

Açılış konuşmalarını ben ve Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan ve İl Kültür Müdürü yaptık.

Ardından da bazı Türk ve konuk şairler şiirlerini okudu.

Hazırlanan kitapçıkta, katılan şairlerin biyografileri, şairlerden seçmeler yer alıyor.

2 Ekim’e kadar sürecek festivale katılanlar, İstanbul’un çeşitli mekânlarında söyleşiler yapacak ve kitaplarını imzalayacaklar.

Her festivalin bir tema’sı ya da adandığı adlar öne çıkar. Bu yıl da iki kişi, festivale damga vuruyor: William Shakespeare ve Cemil Meriç.

Konuların ve adların saptanması, ilgiyi yoğunlaştırma açısından tercih edilen bir seçim.

Başkan Demircan, gelecek yıl için iki ad önerdi. İkisinin de bu bölgeye ait olduğunu söyledi: Sultan III. Selim ve Şeyh Galip.

Şiirle müziğin bir arada sunulması festivali renklendirebilir.

***

FESTİVALLERİN birkaç işlevi olduğunu anımsatalım.

Çeşitli ülkelerden gelen yazarların birbirini tanıması, bilgi takası yapabilmeleri bunun ilki. Yalnız edebiyat bağlamında düşünmüyorum. Ülkelerin birbirini tanıması da edebiyat, sanat aracılığıyla olur. Önyargılar ancak bu ilişkilerle giderilir.

Biri bu şiir okumalarına rastlayabilir, bir romancının, şairin, eleştirmenin konuşmasını duyabilir. Semtine kadar gelen edebiyatçı, onda edebiyat, şiir sevgisini uyandırabilir.

Pera Palas’a gelenler, edebiyatın insanları bir araya toplayan gücünü koruduğuna tanıklık ettiler.

Etkinlik sırasında, önemli bir serginin de son gününe yetiştim.

Greta Garbo “92 Yıl Sonra Tekrar”. Greta Garbo, 1924 Noel’inde İstanbul’a gelmiş ve bu otelde kalmıştı. Necip Sarıcı, Şerif Antepli Koleksiyonları’ndan oluşturulan sergi, rol aldığı filmlerden görüntüler, dergiler, kitaplar, kartpostallar ve hatta pullardaki Greta Garbo görsellerinden oluşturulmuş önemli bir arşiv sergisiydi. Açıkçası böyle sergilerin daha uzun süre olmasını öneririm.

***

FESTİVALİN edebiyatı, şiire saygıyı ve sevgiyi artırmasını dilerim.