Hvorostovsky ile olağanüstü bir gece

DMITRY HVOROSTOVSKY’yi dinledim cumartesi akşamı Türkiye İş Bankası’nın İkiz Kuleler’deki konser salonunda.Ünlü baritona Constantine Orbelian’ın yönetimindeki Moskova Oda Orkestrası eşlik etti.Orkestra konserlerinde kalabalık salonlara gözümüz alıştı ama bir şan sanatçısı, üstelik bir bariton için (tenorlar daha popülerdir) bu kadar dinleyici, müzikte bir düzeye gelişimizin göstergesi. Artık İstanbul uluslararası ündeki müzikçileri ağırlıyor, kısa bir süre önce ünlü kemancı Maxim Vengerov’u dinlemiştim.Şef Orbelian’ı Rusya Başkanı Putin -daha önce Rus olmayan kimseye verilmemiş olan- ‘Rusya Onursal Sanatçısı’ unvanı ile ödüllendirdi.Sanatçının programı iki bölümden oluşuyordu.Birinci bölümde aryalar, ikinci bölümde de Rus romansları, Napoliten şarkılar yer alıyordu.Sanatçının Rus Romansları CD’si çok beğenilen icraları arasında sayılıyor.Delos firmasından çıkan son CD’si de Kardeşlerim Neredesiniz? (Where are You My Brothers?) adını taşıyor .İkinci bölümde orkestraya yeni enstrümanlar da katıldı, ikisi mandolin türevi, mandolin benzeri (bu tanım müzikçilerindir) iki enstrümandı, diğeri de akordeon.İkinci bölüm; benim ve birçok dinleyici için Rusya’nın kendine özgü sesinin güzelliğiydi.* * *HVOROTOVSKY’yi Yekta Kara ile birlikte, yan yana dinledim. Bu açıdan da konserin, sanatçının söylediklerinin tadına varmada, ayrıntıyı yakalamada bir uzmanın bilgilerinden yararlandım.Ünlü operacı, baritonun sesini kullanışına ve sanatçılığına hayranlığını fısıldıyordu bana aralarda.Ünlü baritonun sade, siyah dört düğmeli ceket ve siyah pantolonunu, rugan ayakkabısı tamamlıyordu.İçine giydiği hákim yakalı gömleğin, adem elması denilen boğaz çıkıntısındaki kısmı açıktı.Öyle olması gerekir diyor, Yekta Kara, çünkü papyonla sahneye çıkan birçok şancının papyonlarını çekiştirdiklerini görmüşsünüzdür.Yalın söyleyişi çok daha fazla etkiliyor beni. Elbette böyle yalınlık çok zor çalışmalardan sonra kazanılan bir özellik.Söylemeye başlamadan önce birkaç saniyelik konsantrosyan kazanma anını gördüm, sanki bir vecde geçişti.Haendel’in Solomon operasından bir arya söylerken Kara, gözyaşlarını tutamadı.En sonunda eşliksiz olarak giden sevgilinin ardından yazılmış bir ağıt okudu.O anda salonda gerçekten nefesler kisilmiş bizim dünyamız sadece o ses olmuştu.* * *YAZARKEN Dmitry Hvorostovsky’nin Constantine Orbelian’ın yönettiği Rus Filarmoni Orkestrası eşliğinde Napoli Tutkusu (Passione di Napoli) CD’sini dinledim.İçindeki bir şarkı çocukluğumdan beri çok sevdiğim parçalar arasında olan ve taş plakta ilk kez tenor Luigi Infantino’nun okuduğu Core’ngrato’yu bir baritondan dinlemek benim için farklı bir zevkti.