Brahms'ı Eskişehir'de sever misiniz?

Doğan HIZLAN

Uluslararası Eskişehir Festivali, büyük kentler dışında da bir festivalin yaşayabileceğini ispatladı.Festival üç yaşına bastı.

Zeytinoğlu Eğitim,Bilim ve Kültür Vakfı tarafından düzenlenen Festival, dün akşam açıldı, 19 Ekim akşamına kadar da Eskişehir'i güzelleştirecek.

Çok yazdım, tekrarlamak gereğini duyuyorum.

İstanbul, Ankara, İzmir ve bir de Antalya. Festival deyince hep bu kentleri çağrıştırıyoruz, oysa festivaller, Türkiye’nin başka şehirlerinde gerçekleştirilmeli.

Anadolu'da müziğin sesi yankılanmalı.Oradaki kurumlar, şehrin zenginleri bunun bilincine varmalılar.O şehirli olmanın, kültür alanında da bazı sorumluluklar yüklediğini farketmeliler.

En çok vergi ödeyen kurum imajının yanısıra, festivale en çok katkı yapan kişilerin,kurumların şehri yapsınlar yaşadıkları,kazandıkları kenti.

Demokrasi, eşitlik rejimiyse, ben bunu önce kültürde eşitlik olarak algılıyorum.

Açılış gecesinde ölümünün 100.yılı dolayısıyla Brahms'ın eserlerinin çalınması, çok hoşuma gitti.

Ben, kişilerin, bireysel çabaların önemine inanırım, kurumlaşama kavramında bile kişilere ayrıcalık tanırım.

Uluslararası Eskişehir Festivali'ni düzenleyen Zeytinoğlu Ailesi'ni kutluyorum, yaşadıkları şehre kültürün güzelliklerini getirdikleri için. Hemşehrilik bilincine sahip oldukları için.

Zeytinoğlu Ailesi'nden tek ferdle tanışmadım.Onlarla bir dostluğum yok.

Hayal meyal Mümtaz Zeytinoğlu'nun kitabını hatırlıyorum.

Bir kente festival kazandırdıkları için elbette onları özel korumaya alacağım.Sürdürebilsinler festivali. Güzellikler kompartımanında onlara da bir yer bulacağım.

Şehirlerin kaderiyle, orada yaşayan insanların serüveni birbirini etkiliyor.Eskişehir'de Anadolu Üniversitesi'nin yükseliş öyküsünde Yılmaz Büyükerşen'in adını nasıl unutursunuz.

* * *

ESKİŞEHİRLİLER de festivallerine sahip çıkıyorlarmış.Festival Gönüllüleri,bir gösterinin sponsorluğunu üstleneceklermiş.

Ben,Eskişehirlilerden daha fazlasını bekliyorum. Festivallerini güçlendirsinler,başka şehirlilere örnek olsunlar.

Festival'de çocuklar için ayrı etkinlikler düzenlenmesi, benim festival yöneticilerine duyduğum sempatiyi artırdı.Büyükler onları hep unutur çünkü.

Bilkent Uluslararası Akademik Senfoni Orkestrası,Prokofiev'in Peter ve Kurt'unu icra edecekmiş.Çocuklar dinleyin bunu, çok seveceksiniz.

Orkestra çalgılarını, bu eserden tanımanın zevkine ben hala doyamam.

* * *

FESTİVALLERİN yapıldığı kentlerin ve orada yaşayan insanların nasıl güzelleştiklerini bilirim. Karamsarlık iyimserliğe, kabalık inceliğe dönüşür.İnsanlar o zaman hoşgörüyü, bağışlamayı hatırlarlar.

Kulaklarına gelen melodiler, onlarda hayal gücünü geliştirir.

Ben Eskişehir'e yıllar önce bir kez gittim.Bu festivale gidemedim.Ama inanınız ki dün akşam ben de Brahms dinledim.Eskişehir’de Brahms'ı daha çok sevebilirdim diye düşündüm.

* * *

ESKİŞEHİR'de bir festival yapılması, orada üç yıldır müziğin sesinin duyulması bana eşsiz bir mutluluk veriyor.

Herkesin de bu sevincimi paylaştığından kuşkum yok.

Türkiye’yi hep füme gözlük camlarından görmemenizi tavsiye ederim.

Pembe diye bir rengin varlığını da bana bu tür festivaller hatırlatıyor.