Bir TIR hikayesi

Ben böyle TIR haberlerinden işkillenirim...
Hatırlayın Okan Kurt da yeni aldığı TIR’ları kameralar önünde sürmüş, çok geçmeden işinde sorunlar yaşamıştı.
Süreyya Yalçın’ın eşine hediye ettiği TIR’ın fotoğraflarını görünce de, “Ben bu TIR’ı bir yerden hatırlıyorum” dedim...
25 metrelik TIR’ın yapımı 6 ay sürmüş...
Tamamen el yapımı ve özel üretimmiş...
Kırmızı kurdeleyle sarılıp, çiftin Miami’de malikanelerinin kapısına getirilmiş...
Fiyatı da 2 milyon liraymış, 360 bin dolar civarında...
Voaaavvv...
Elon Musk’ın geçen yıl tanıttığı “Tesla Semi” TIR’ın en pahalı modeli bile 200 bin dolarken, bu TIR’a 360 bin dolar verdilerse, en hafif tabiriyle kazıklanmışlar demektir...
Hadi para onların, bizi ilgilendirmez diyelim de ben bu TIR’ı nereden hatırlıyorum?
Bingo, buldum işte...

Bizim Tülay Demir’in haziran ayında Miami’de malikanelerinde yaptığı ve Kelebek’te yayınlanan Süreyya Yalçın-Ozan Baran röportajından...
Ozan Bey, aynı TIR’ın önünde poz vermiş ve 12 yılda nasıl Florida’nın en büyük nakliye firmasını kurduğunu anlatmıştı.
“Uber nasıl insan taşıyorsa biz de kargo taşıyoruz” diye anlatıyordu şirketini...
5 ay sonra Türk medyasına “360 bin dolarlık hediye” diye haber olacak “beyaz, el yapımı” TIR’ın önünde poz veriyor şimdi...
İki TIR’’ın fotoğraflarını yan yana koyup inceledim...
Rengi, modeli,
farları, egzoz tasarımları, şirket logolarının durduğu yer, jantlar birebir aynı...
Ya Süreyya Yalçın-Ozan Baran çifti 5 ayda bir 360 bin dolar verip, Miami’de el yapımı TIR yaptırmayı hobi haline getirdiler ya da bizi yiyorlar...
Neyse tekrar tekrar ‘hediye edilen’ TIR’la kazasız belasız işler diliyorum Ozan Bey’e...

Dünyanın adaleti

Bizim 7 yıldır Ege’de tanık olduğumuz mülteci dramının bir benzeri şu sıralar Guatemala-Meksika sınırında sürüyor...
İki ülkeyi sınırını oluşturan Suchiate Nehri’ni geçmeye çalışan binlerce göçmen, Meksika üzerinden Amerika’ya ulaşmaya çalışıyor...
Sosyal medya etiketlerinden Suchiate Nehri’ni geçmeye çalışan çoluk çocuk mültecilerin yaşadığı dramın videolarını izleyebilirsiniz...
Bugüne kadar National Geographic’te gördüğümüz Masai Mara’daki büyük göçler benzeri bir göç...
El ele insan zinciri oluşturarak nehrin akıntısına karşı koymaya çalışan ve karşı kıyıya ulaşmaya çalışan insanlar...
Bir tek timsah saldırısı eksik...
Çocukların akıntıya karşı mücadelesi, anne babaların evlatlarını korumak için çabası yürek parçalıyor...
Trump da “Gelirseniz, sınırda askerlerimiz sizi bekliyor olacak” diyerek Meksika sınırına asker yığıyor...
Suriye’de, Myanmar’da, Akdeniz’de, Meksika da hep aynı dram. Dünya bu kadar adaletsizliği, bu kadar eşitsizliği kaldırmıyor artık.

Bu sapık nasıl bırakılır?..

Trabzon’da 5 yaşındaki kız çocuğunu kucağına alıp taciz eden sapık, güvenlik kamerasıyla tespit edilip gözaltına alınmasına rağmen savcılık tarafından serbest bırakıldı...
Tutuklanması için tecavüz mü etmesi gerekiyor?
Sosyal medyada tepkiler artınca tekrar yakalanıp, bu kez tutuklanıyor.
Adaletin sosyal medya tepkisine göre sağlanmasına mı şaşıralım, sapığın bırakılmasına mı?
Belediyede temizlik görevlisi olan sapığın iş akdi feshedilmiş...
Peki tutukluluk süresi bittikten sonra ne olacak bu sapık?
Herhangi bir şekilde denetimi sürecek mi, rehabilite süreci olacak mı, yoksa elini kolunu sallayarak aramızda mı dolaşacak...
Böyle sapıkların uzun yıllar takip altında olması şart, yeniden aynı
sapıklıkları yapmaması için...