Hayvanları hediye etme, vicdanının cezasını yaşama...

Uzun zamandır yazmak istediğim bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum.

Hayvanların hediye edilmesi konusu. Bu konunun gerçekten çok önemli olduğuna inanıyorum.

Çünkü insanlar farkında olmadan bu süreçte kendi hayatlarında ciddi yok edici bir enerjiyi de ortaya çıkarıyorlar. Özellikle küçük yaştaki çocuklara hediye edilmeleri ile ilgili...

Pek çok insan çocuklarına hayvanları hediye olarak alıyorlar. Çocukların çok istemeleri üzerine onun sorumluluğunu alamayacak olan anne, babalar veya büyükler, sırf çocuğa oyuncak gibi evcil hayvanları alıyorlar.

Kedi ve köpekler duygusal, insanlar ile çok yoğun bağ kuran, insanların ailelerinin bir parçası olan ve sistemde zaman zaman başka kişileri de temsil eden çok empatik varlıklardır.

Kedi ve köpekleri belki bilinç altlarında yemekte oldukları kuzu, inek ve tavuklar ile aynı statüde gören bazı kişiler, ne var hayvan diyerek evlerine alıyor sonra hevesleri geçince sokağa bırakıyorlar.

Hatta daha korkuncu ıssız bir orman veya boş arazilerde ölüme bırakıyorlar.

Çocukların sorumluluğuna vererek o hayvanların travmatize olmasına belki de işkence görmesine neden oluyorlar.

Kendi vicdanları ve ruhsal farkındalıkları ile bağlantıda olmayan bu kişiler daha sonrasında içsel vicdan mekanizmalarının rahatsız olmasının üzerine kendi hayatlarına maddi ve manevi sorunlar çekmeye başlıyorlar.

Çünkü vicdanınız rahatsız olduğu zaman bilinçaltınız kendini rahat ettirmek için özellikle de vicdanınızı rahatlatmak için acıları, hastalıkları ve yaşamda kendinizi tuzağa düşürecek komploları çekmeye başlar.

Sonra da “neden bunlar benim başıma geliyor?”, “bak görüyor musun nazara geldim” veya “insanlar ve hayat çok kötü” gibi söylenmeye ve suç atmaya başlarlar.

Her zaman insanların mutlaka ama mutlaka dönüp kendi içlerine bakmaları nerede ve neden dolayı vicdanlarının rahatsız olduğunu anlamaları çok önemlidir.

Zarar verdiğiniz, duygusal acı yarattığınız her canlının duygusunu kendinize çektiğiniz bir gerçektir.

Özellikle kedi ve köpekler binlerce yıldır insanlığın dostları, can yoldaşları ve ailelerinin fertleridir.

Bir çok aileyi şifalandıran ve sevgi ile dolmalarını sağlayan bu güzel ruhların değerini çok daha iyi anlamalıyız.

Yaşadığım bir olayda süreç şöyle gelişmişti.Tanıdığım bir aile 10 yaşlarındaki çocukları için evcil, hiç sokakta yaşamasını bilmeyen bir kedi yavrusu almışlar. Sonra büyüyünce evin annesi istememiş. Kediyi bir süreliğine çocuğun teyzesi almış, o da tam sokağa atıyordu ki yavrucuk bize geldi.

Sonuç olarak burada hiç farkındalık içinde hareket edilmeden, bunun bütün aile tarafından verilmesi gereken bir karar olduğunu, ailenize bir kedi veya köpek katıldığı zaman 15 yıl belki 30 küsür yıl sizinle beraber yaşayacağını düşünmek lazım.

Tabi bu beraber yaşama sırasında onun ihtiyaçlarını karşılamanın, evi ve ortamı ona göre düzenlemenin ne kadar önemli olduğunu da göz önünde bulundurmak gerekli.

Farkındalık sahibi, sorumluluk alabilen, sadece yaşının değil bilincinin büyümüş olduğu yetişkinler tarafından sahiplenilmesi gerektiğini de unutmamak lazım.

Bence hayvanları sahiplenmeleri için insanlara bazı psikolojik testler yapılmalı. Biliyorsunuz kedi ve köpeklere tecavüz eden insanlar da var malesef.

Sadece parayı veren almamalı yada insanlar sahiplendirmek, bir an önce üstlerinden atmak için vermemeliler. Ve psikolojik olarak sağlıklı olan her insanın evinde evcil hayvanları olmalı.

Bununla ilgili gelecek yıllar içinde farkındalığın çok daha fazla artacağına ve her şeyin bambaşka bir boyuta ulaşacağına inancım sonsuz...

Sevginin Kaynağının Gücü, Lütfen BÜTÜN KEDİ VE KÖPEKLERİ İNSANLARIN DAHA ÇOK KORUDUĞU VE MUTLU ETTİĞİ BİLİNCE DÜNYANIN YÜKSELMESİNİ SAĞLA.

Sizi seven bir Can...