Sakal-ı Şerif...

Bizim Urfa’da da bir tel Sakal-ı Şerif var.

Çocukken teyzem elimden tutup beni götürmüştü, kuyruğa girmiştik görmek için. İçeri girenler ağlayarak çıkıyorlardı. Teyzem daha girmeden ağlamaya başlamıştı.

Gazete haberlerine göre Türkiye’de 247 tel Sakal-ı Şerif bulunuyor, çeşitli illerde, sayımını yaptı arkadaşlar.

Bir tel Türkiye’yi karıştırdı.

Muhalefet kutsal emaneti havaalanına Kültür Bakanı’nın değil, Arap prense göstermek üzere Başbakan’ın getirttiğini öne sürüyor.

*

Bu nasıl oldu tahmin edebiliyorum.

Başbakan, 5 milyar dolar getirecek Prens’in sakalına bakarken, kendi sakalsızlığına üzülüp ‘Bizde de Sakal-ı Şerif vardır’ demiştir.

Prens iki elini havaya açarak ‘It is haber ul muazzam...’ (muazzem haber) diye haykırmıştır.

Başbakan 5 milyar dolar getireceği söylenen Arap Prens’in aşırı heyecanlandığını görünce Kültür Bakanı Koç’a ‘Koş Atilla Bey, 5 milyar dolar sığacak bir bavul... Pardon, Sakal-ı Şerif’in kavanozunu getir...’ demiştir.

Prens’in Yavuz Sultan Selim’i sevdiğini yazmıştı gazeteler.

İyi ki ‘Yavuz Sultan Selim’i getirin’ demedi.

5 milyar dolar bu...

*

Elbette tam böyle olup olmadığını bilmiyorum.

Ama saygısızlığı görüyorsunuz.

Sakal-ı Şerif, bir büyük inancın sembollerinden birisi. İnsanlar onu görmek için ağlayarak kuyruğa girerler kutsal günlerde.

Onu bir Arap prensinin ayağına getirmek her şeyden önce dinin siyasete-ticarete nasıl alet edildiğini anlatıyor bize.

Prens Şeyh El Maktum’a İstanbul’un nefes alınacak arsalarını ihalesiz-mihalesiz veriyorlar...

O çirkin çirkin gökdelenler yapacak... Daireler şimdiden 2-3 milyon dolardan satılacak diyorlar... İstanbul İstanbul olmaktan çıkacak... İstanbul trafiğinin daha da içine edecekler.

Ama 5 milyar dolar gelecek.

Din-iman maskesi altında dönen dolapların en kısa anlatımıdır bu.

Bize inançların, kutsal değerlerin nasıl çıkarlara, paraya, dolara dönüştüğünü anlatır.

Sakal-ı Şerif’i ayağa getirmenin lafı olur mu?

Olmaz...