Etkileyici bir baba-kız hikâyesi

Catherine Hardwicke’nin yönetmenliğini üstlendiği “Prisoner’s Daughter” filmi, 12 yıl hapis yattıktan sonra kızı ve torununa kavuşan bir babanın hikâyesini konu ediniyor. Filmde Kate Beckinsale, Brian Cox, Christopher Convery ve Tyson Ritter gibi ünlü isimler rol aldı. Mark Bacci’nin senaryosunu kaleme aldığı film hakkında merak edilenleri yönetmen Catherine Hardwicke ve ünlü oyuncular, Barbaros Tapan’a anlattı.

Haberin Devamı

Etkileyici bir  baba-kız hikâyesi

Pandemi zamanında yaşadıklarımız, sizi bu hikâyeye çeken şeyler açısından herhangi bir unsura sahip miydi?

- Catherine Hardwicke: İyi bir noktaya değindin. Bence öyle oldu çünkü herkes pandemi sırasında ilişkilerine daha yakınlaştı. Ve Mark (Bacci) o kadar güzel ve samimi bir hikâye yazdı ki orada olduğunuzu hissediyorsunuz.

Catherine Hardwicke ile çalışmak nasıldı?

- Kate Beckinsale: Sanırım Catherine’e sahip olduğumuz için çok şanslıydık çünkü Vegas’ta inanılmaz derecede sıcak bir ev yarattı. Burada Chris (Convery) ve Brian’la (Cox) da birbirimize yakınlaşabildek. Demek istediğim, Brian’dan iğreniyordum, bu yüzden benim için gerçekten zordu. (Gülüyor)

Haberin Devamı

- Brian Cox: Bu ortaklaşa bir duygu. (Gülüyor)

Etkileyici bir  baba-kız hikâyesi

OYNADIĞIM KARAKTERLERE TUTUNMUYORUM

Brian Cox, sıra sizde.

- Brian Cox: İtiraf etmeliyim ki, muhtemelen tam bir felaket bekliyordum. Ama Catherine Hardwicke’in harika bir kalbi var. Onun gibi birine karşı hareket ederken yanlış gidemezsin. O büyük bir kalbe sahip ve bu filmde kendini gösteriyor. Yani, gerçekten harika bir deneyimdi. Catherine, teşekkür ederim.

Brian, canlandırdığınız Max karakteriyle pek ortak noktanız olmadığını biliyorum. Ama hikâyeye getirdiğiniz kişisel bir şey var mıydı?

- Brian Cox: Hayır, oynadığım karakterlere tutunmuyorum. Beni geçmelerine izin veriyorum. Orada duruyorsun ve sana atılan her şeyi kabul etmeye hazır olmak zorundasın. Max harika bir roldü.

Etkileyici bir  baba-kız hikâyesi

 ONLARLA SETTE OLMAK USTALIK SINIFI

 ◊ Christopher Convery, Brian Cox ve Kate Beckinsale ile çalışmak nasıl bir deneyimdi?

- Christopher Convery: İkisi de çok harika. Çok iyi anlaştık. Gerçekten komikler ve gerçekten akıllılar. Onlardan çok şey öğrendim. Onlarla sette olmak bir ustalık sınıfı. Brian, oyuncu olarak seçimlerimi gerçekten destekledi ve bana yardım etti, bana bazı iyi ipuçları verdi. Bana dövüşmeyi öğrettiği sahne, kollarımı nasıl kaldıracağımı falan gösterdi. Onunla sahneyi çekmeyi başladığın zaman rol yapıyormuşsun gibi gelmiyor.

Haberin Devamı

Peki ya Kate Beckinsale?

- Christopher Convery: Kate... O çok harika. Sahnelerdeki duygular, oyunculuğumu gerçekten yükseltti. Filmin sonunda bana hediye olarak bir kedi yavrusu verdi. Çok teşekkür ederim, Kate. Bu şimdiye kadarki en iyi hediye. Harika bir deneyimdi.

 Senaryoyu okudum hemen şarkı yazdım

 ◊ Tyson Ritter, filmde Tyler adlı rock starı canlandırdınız. Oyunculuk sizin için nasıl bir deneyim oldu?

- Tyson Ritter: Senaryoyu 30 dakikada okudum ve hemen ardından şarkıyı yazdım. Hemen ilham aldım ve karakterin müzisyen olduğunu gördüm. Bu benim geçmişim. Kendini ve hayatını bağımlılıklarına kaptıran birçok insan tanıdım. Hayatımda sevdiğim bir sürü insanı anmaktan heyecan duyduğum bir rol oldu.

Haberin Devamı

Çünkü Tyler hoş olsun ya da olmasın ama bir insan... Ve bağımlıların bağımlılıklarında çok ileri gittiklerinde onları artık insan olarak görmediğimiz gerçeğini hissediyorum. Ona bir tür omurga, bir tür ruh görünümü sağlamaya çalıştım.

Ben film züppesi değilim

 ◊ Sizi yıllar içinde pek çok filmde izledik ama bu seferki karakteriniz diğerlerinden tamamen farklı...

- Kate Beckinsale: Kariyerimdeki tecrübelerime göre; önce büyük aptal filmler yapıyorsun. Ve sonra epeyce küçük, bağımsız filmlerde rol alıyorsun... Bu filmde aile dinamikleri benim için çok ilginçti. Açıkçası, bölünmüş bir evlilik, bölünmüş bir ilişki var. Üzüntü var, yas var...

Bu rol size göre ne anlam ifade ediyordu?

Haberin Devamı

- Kate Beckinsale: Ben bir film züppesi değilim. Bu film ise gerçekten çok özeldi. Her türlü filmi yapmayı seviyorum. Tek tip olması gerektiğini düşünmüyorum.Ne zaman bir film yapsam, bir ayrılış gibi geliyor çünkü bir yıl boyunca mutlu bir şekilde evde kalabiliyorum. Ve böylece, “Aman Tanrım, şimdi dışarı çıkıp insanların önünde olmalıyım ve artık kedilerle haşır neşir olmamalıyım” gibi hissediyorum.

Yazarın Tüm Yazıları