Beraber ıslandık yağan yağmurda

Deli gibi yağmur...
Bataklık gibi saha, futbolun da tadını kaçırıyor.
Top lap diye düşüp kalıyor.
Futbolcular çamurdan görünmüyor...
Çamurun içinde koştukları an, kayıp gidiyorlar...
Alsancak Stadı’nda, kapalı tribünün sağ tarafı güzel bir tek.
Gri havayı renklendiren bir tek onlar var!
Bir avuç kadın...
En fazla 250 - 300 kadarlar. Dişi Kafkaf’lar onlar.
Alkışı hak ediyorlar.
O yağmurun altında, sırılsıklam olmuşlar, yine de bir dakika bile takımlarını yalnız bırakmıyorlar.
“Beraber yürüdük biz bu yollarda,
Beraber ıslandık yağan yağmurda”
diye bağırıyorlar en çok...
Malum cezalıydı Karşıyaka. Tribünler bir tek kadın ve çocuklara açıktı.
Onlarsa, yağmura rağmen taraftar olmanın hakkını verdiler.
Cezayı erkekler yüzünden yediler ama galibiyetin sefasını da onlar sürdüler.
Yaşları ortalama 20’ydi.
Karşılaştırınca atkıyı daha hızlı sallıyor, ritmi daha hızlı tutuyor, çığlığı daha iyi basıyorlar.
Tezahüratları biliyor, bir an bile susmuyorlar.
Üstelik uğurlu da gelip, galibiyete katkı koyuyorlar.
“Bu kadar tezahüratı ne zaman ezberlemişler, ne ara öğrenmişler” diye düşünüyorum.
Aralarına girip konuşuyorum.
Diyorlar ki, “Hiçbir maçı kaçırmıyoruz. Hepsini maçlarda öğrendik. Ama hep birlikte daha güzeliz biz. Erkekler de olsaydı keşke. Üstelik yağmur yüzünden azız da... Daha kalabalık olurduk.”
Olsun... Bazı durumlarda çokluk, nicelik önemini kaybediyor.
Kızlar! Azdınız ama o sahada fazlasıyla vardınız.
Dilimin ucuna kadar geliyor.
Böyle olacaksa hep siz olun.
1-0 olsun, bizim olsun!

KSK BAYAN TARAFTARLARIN DESTEĞİYLE KIRDI GEÇİRDİ