Yamaç paraşütü yapmanın ve korkmamanın yolları!

YAPTIM... Vallahi de, billahi de yaptım!
Atlayana kadar öldüm öldüm dirildim...
Atlayana kadar, en az 4 kere “yok ben yapamayacağım” dedim.
O tepeden, Babadağ’ın zirvesinden koşarak aşağıya inmek istedim...
Ama sonra bir şey oldu. Tepeye 4 arkadaş çıkmıştık ve hepsi gıkını çıkarmadan atladı. Onlar önümden peşi sıra bir kuş misali havalandıkça bana da bir cesaret geldi. Pilotuma baktım, son derece tecrübeli, 15 yıllık uçuş eğitmeni Mehmet Hoca (Mehmet Bolat). “Atlar mıyız Hocam” dedim. “Atlarız” dedi. “Ölmez miyiz Hocam” dedim. “Hava iyi, rüzgar sıkıntısız, akrobasiye girmeyeceğiz ve korkma ölmeyeceğiz” dedi.
Ve atladık.

2000 metreden. Fethiye’deki Babadağ’ın zirvesinden, Ölüdeniz’in üzerine. Defalarca karadan izlediğim yamaç paraşütçülerinden biriydim şimdi. Hayatımın en özel, en başka anı. Kelimelerle tarif etmenin imkanı yok. Üzerinde oturduğum sırt çantası gibi bağlanan bir koltuk, tepemde bir kamera, yanımda Mehmet Hoca, altımda dünya!
Sanki litrelerce şampanyayı, bir dikişte içmişsin gibi. Sanki bir boeing’in içinde, bussiness class’ta gidiyormuşsun da sen manzarayı daha iyi seyret diye, uçağın tepesini sağını solunu açmışlar gibi. Bundan böyle hayatın atlayıştan önce ve atlayıştan sonra diye ikiye ayrılacak, hazır mısın? Diye sormuştu tepeye tırmanırken yanımdaki arkadaşım.

Ne demek istediğini şimdi daha iyi anlıyorum.
İnsanın üzerine öyle bir güven geliyor ki, atladıktan sonra.
Ben diyorsun ben, bunu da yaptım ya; dünyadaki her zorluğun üstesinden gelirim. Böyle tuhaf bir cesaret geliyor insanın üzerine. Akıl alır gibi değil.

Nasıl yapmalı, nasıl gitmeli, nasıl atlamalı?

Bir kere, ilk uçuşunuzsa yalnız gitmeyin. Yanında size cesaret verecek, birlikteyken çok eğlendiğiniz insanlar olsun. Hayatınız boyunca hatırlayacağınız bir deneyimi paylaşmaktan daha güzel hiç bir şey olamaz. (Bana bu sonsuz cesareti veren Barış, Alişan ve Gülşen’e, sonsuz teşekkürler)
Daha teknik detaylara girecek olursak; Yamaç paraşütü, ilk bakışta serbest atlama paraşütüne benzeyen, bir paraşüt ile uçak yerine, yüksek bir tepeden koşulmak sureti havalanan ekstrem spor türü. Sivil havacılık mevzuatlarına göre Çok Hafif Hava Aracı (ÇHHA) sınıfına giriyor. Eğimli ve yüksek bir tepeye açık olarak serilen paraşüt, pilotun koşmaya başlaması ile hava ile doluyor ve pilotla birlikte havalanıyor. Uçuşların süresi kullanılan malzemenin performansı ve pilotun tecrübesine bağlı olarak kilometrelerce/saatlerce sürebiliyor (biz 25 dakika havada kaldık). Ülkemizde yamaç paraşütü sporu 1990 başlarında Babadağ’ın yabancı pilotlar tarafından keşfedilmesi ile tanınmış, ilk olarak üniversite kulüplerinde aktif olarak başlamış. Bilinen en ekonomik hava aracı olması ve doğa sporlarıyla iç içe olması, bugün geniş bir kitle tarafından sevilerek yapılmasını sağlamış. Yamaç paraşütü, diğer hava araçlarıyla kıyaslandığında, öğrenmesi en kolay olanı. Belli sağlık koşulları içinde hemen herkes yapabiliyor. Bunun için ülkemizde başvurabileceğiniz en önemli kuruluş Türk Hava Kurumu. Bunun dışında, Babadağ’da uzun yıllardır uçuş yapan pilotlar ve okullar mevcut.

Mehmet Bolat, göklere aşık bir adam

Yamaç paraşütü kurallarına uyulduğu, ciddi bir pilot ile uçulduğu taktirde, tehlikeli bir spor değil! Ama dediğim gibi çok iyi bir pilot ve okul ile uçmanız şart. Babadağ’dan yıllardır uçan iyi pilotlar var. Fotoğraflarda da gördüğünüz Mehmet Bolat onlardan biri. Geçtiğimiz yıllarda, Kırklareli ve Hatay valilerini, hatta 5. Jet Üs komutanını bile uçuran, Mehmet Bolat, uçuşa başladıktan sonra kuşların ne hissettiğini daha iyi anladığını ve bir daha bırakamadığını söylüyor. Uçuş ücreti, sezona ve mevsime göre değişiklik gösterebiliyor. Bu nedenle Mehmet Bolat’a (0539 788 78 73) nolu telefonundan ulaşmanızda ya da www.skywalker.com.tr adresine bakmanızda fayda var.

PAZARTESİ: Güncellenmiş Fethiye Notları