Kapalı Cumhurbaşkanı

Sorushop’tan gelmiş.

Bilgi Yarışması Soru Üretim ve Satış Portalı.

Merakla okudum:

"Cumhurbaşkanı Sezer’i gerçekte ne kadar tanıyorduk ya da bu sürede tanıyabildik mi? İşte size 10 soruda kendinizi test etme fırsatı..."

Sorulara geçmeden, Sezer’li yılların, şaibesiz, seviyeli ve örnek olarak hatırlanacağını da eklemeyi ihmal etmemişler.

Kesinlikle haklılar...

Şaibesiz, seviyeli, düzgün, dürüst, yalın, sade...

Ve daha pek çok eş anlamlı sıfat...

Ama aynı zamanda fena halde renksiz ve kapalı...

Herkesin bir rengi varsa hayatta ve Sezer için bir renk seçin derseniz benim önerim gri olurdu.

Sorusohop’un sorularının bir çoğunun cevabını biliyordum çünkü "Ahmet Necdet Sezer’in Cumhurbaşkanı seçilmeden önceki son görevi nedir?" gibi teknik sorular...

Ama onun eski Anayasa Mahkemesi Başkanı olduğunu bilmem 10. Cumhurbaşkanımızı tanıdığım anlamına gelmiyor...
Nasıl biridir, bilmiyorum.

Neleri sever, karısıyla nerelere gider, Oscar filmlerinden hangisi favorisiydi, hayatta nelerden korkar, nasıl bir çocukluk geçirmiş...

Ama mesela Demirel olsun, Özal olsun bu tür şeylere yanıt verebiliyordum.

Onlar daha açıklardı, daha cesurlardı...

Konuşur, anlatırlardı...

Siz Sezer’le yapılmış insani bir söyleşi filan hatırlıyor musunuz?

Ya da gülümsediğini, kahkaha attığını...

Ne bileyim, bir futbol maçında tezahürat yaptığı...

Hep ağır, hep ciddi, hep kapalı, hep olayın dışında...

Bill Clinton da başkandı, Chirac da..

Devleti temsil makamında bulunmak demek, hayatla ve diğer her şey ilişkiyi kapatmak demek değil.

Sezer öyleydi.

Onun döneminde Türkiye de öyleydi.

Bakalım, yeni Cumhurbaşkanımız’la nasıl maceralar yaşayacağız...

Bekir Coşkun döktürmüş

Bekir Coşkun, dün yine döktürmüş.

Enis Roman’ın P kitabı ile ilgili bir yazı yazmış.

Sabah gözümü açar açmaz, sevgilim "Oku" dedi, "Çok komik..."

Öyle gerçekten...

Kahkaha atıyorsunuz, zekasına, bileğinin gücüne ve espri anlayışına hayran kalıyorsunuz...

Amaaa...

Bir şeyi de gözden kaçırmıyorsunuz...

Bekir Coşkun’un söz konusu kitabı okumadığını...

Duyduğu bir tek cümle üzerine, bir mizah şaheseri yaratmış...

Penis boyu ile pencil’in boyunu karşılaştırıp ince ince dalgasını geçmiş...

Asla niyetim kitabı savunmak, sözcülüğünü, avukatlığını üstlenmek değil.

Ama kitap, onun ya da onların zannettiği şeyi anlatmıyor!

Romanın kahramanı penis boyuyla böbürlenen biri değil...

Aksine, bu yüzden hayatının nasıl kaydığını da anlatıyor...

Traji- komik öyküler...

P, esas olarak, hayatımızın nasıl penis etrafında döndüğünü bize hatırlatıyor, hepimize ayna tutuyor...

Yalan mı?

Ama işte, bu ülkede herkes aynı şeyi yapıyor, cinsellik içeriyor ya, içinde penis lafı geçiyor ya, aşağılamaya müsait ya, o zaman gelsin tanımlama:

Paçavra!

Peki ya değilse..?

Ben sadece şunu söylüyorum:

Okuyun, kararınızı öyle verin.

Ama okumazsanız, sadece zannedersiniz...

HAMİŞ: İnanamıyorum! Adı H ile başlayan iki meslek büyüğüm yüzünden, mail kutum doldu taştı. Maillerinize cevap veremiyorum diye suçluluktan ölüyorum, ama yazdıklarınızdan öğreniyor, cesaret alıyor ve besleniyorum. Teşekkür ederim...