Paylaş
EV ALMAK İÇİN 30.000TL’YA İHİTİYACIMIZ VAR
Merhaba Ayşe Ablacığım,
Nasılsın? Kusura bakma bayağı uzun zamandır yazamadım yoğunluktan ablacığım.
Benim yakınım olan ikiz bebeklerimiz vardı, çok şükür Allah’a büyüdüler, bu ayın sonunda 1 yaşına girecekler inşallah, kulaklık talebi olan kızımız da çok şükür Allah’ıma o da iyi senden ve yardım eden herkesten Allah razı olsun.
Diğer mesele de benim kendim için ablacığım; bilmiyorum belki biraz tuhaf olabilir ama derdimi anlatayım dedim Ayşe Abla’ma umudum olur inşallah.
Ablacığım, benim meselem şöyle, biz eşimle çalışan kişileriz, Allah uzun ömür versin, bir de 3 yaşında kızım var.
Biz kızımız büyümeden ev sahibi olmak istiyoruz çünkü çocuk büyüyünce masraf da çok oluyor, en azından dedik büyüyene kadar ev sahibi olabiliriz, sağlığımız da yerinde ve çalışabiliyorken.
Bilmiyorum, belki tuhaf bir istek olabilir ama yine de yazmak istedim ablacığım, bizim az da olsa bir şeylerimiz var ama maalesef ev peşinatı vermeye denk gelmedi.
Benim ricam acaba bir hayırsever bana yardımcı olabilir mi, bizim eksik olan miktarımız 30,000 TL dedim ya belki saçma bir istek ama bu zamanda kiracılık zor ablam, biz de böyle bir karar aldık ama tabi evdeki hesap çarşıya uymadı maalesef.
İşte benim derdim de böyle ablam, her şey kısmet ablacığım Allah’tan ümit kesilmez diyorum, Allah’ım herkesin yardımcısı olsun inşallah.
Sevgiyle kal ablacığım, eğer yayınlarsanız ablacığım ismimi yazmazsanız sevinirim, kendinize iyi bakın Allah’a emanet olun her şey için çok teşekkür ediyorum ablacığım
F.
CEVAP: Sevgili F., Allah herkesin gönlüne göre versin inşallah siz de hayalinizdeki eve kavuşursunuz. Okur dostlarımdan destek olmak isteyen olursa sana yönlendiririm. Sevgiler.
………………..
DANIŞMA
Sevgili Ayşe Aral,
Öncelikle kendimi size tanıtmak isterim. Ben 26 yaşında, üniversite mezunu, özel sektörde bir senedir çalışan bir genç kızım. Ailemle yaşıyorum ve geçtiğimiz temmuz ayında, üniversiteden bir senedir sevgilim olan gençle sözlendim.
Annem ben doğduğumda çalışmayı bırakmış, her şeyini bana ve kız kardeşime adamış.
Bir kız kardeşim var, 23 yaşında. E-mail'imin asıl odak noktası da o. Halen üniversitede öğrenim görüyor. Yedi sene önce, annem ve kız kardeşim, annemin üniversiteden arkadaşıyla bir tatil köyüne gidiyor. Kız kardeşim burada bir çocukla tanışıyor ve tatilden sonra da görüşmeye devam ediyorlar. Bu yaza kadar ayrıla barışa bir ilişki sürdürüyorlar. Hayatlarına başka insanlar da giriyor.
Fakat ilişkinin bize yansıyan kısmı hep yaralayıcı. Kardeşim psikologlara taşınıyor, anti-depresanlar kullanıyor, durduk yere vücudunun bazı bölgeleri şişiyor, çeşitli teşhisler konuluyor.
Ben çocukla konuşuyorum, kardeşim bana yalan söylüyor, onunla görüşmeye devam ediyor, ailecek vicdan azaplarından uyuyamıyoruz. Biz nerede hata yaptık diye sormaktan yoruluyoruz. Biliyorsunuz lanet sosyal ağlar var şimdi, facebook, twitter vs.
Çocuk her türlü yerden kardeşim hakkında olmadık hakaretler karalıyor (ama isim vermiyor-verse dava açacağım), kardeşim bunları takip ediyor, her gün yeni bir olay.
Bu konu kapanmıyor, oturduğumuz 2 bloklu 3 güvenlikli sitenin önüne geliyor, taciz ediyor. Ben de dün dayanamayıp bu kişiye kardeşimi rahatsız etmemesini mesaj yoluyla söylüyorum. Ardından beni arıyor, ağza alınmayacak hakaretlerden ben de nasibimi alıyorum. Ne karaktersizliğim kalıyor, ne genişliğim, ne de kardeşimin kahpeliği.
Bana “sen niye karışıyorsun, neden kaşınıyorsun?” diyor. “Siz ikiniz de bu yolun yolcususunuz” diyor. Benimle telefonu kapatıp kardeşimi arıyor, ablana söyle bana mesaj atmasın bahanesiyle.
Anlayacağınız bu kâbus bitmiyor. Çok canım yanıyor Ayşe Hanım, kardeşime söylenenler boğazımda düğümleniyor, susuyorum ama gözlerim yanıyor, uyku zaten yok.
Çare arıyorum, bulamıyorum, bu kişiye nasıl bir yaptırım uygulayacağımı bulamıyorum, Şikâyet edeyim diyorum, nereye nasıl, delil ne sunacağım? Daha da bela olmayacağına nasıl emin olacağım? Kardeşim ürkmüş, aman diyor, sakın bir şey yapma.
Korkması gereken biz miyiz? Bu kadar hakarete maruz kalmak neden? Adam almış eline düdüğü öttürüyor, biz de korkudan susuyoruz ki, döksün bütün kinini, elbet susar. Biliyorum, bu bir tek bizim başımıza gelmedi, son da olmayacağız ama bu da kadına şiddetin bir başka türlüsü. Benim kardeşimi hayata küstüren, insanlara güvensiz olmasına sebep olan bu insana dur diyecek bir gücüm yok mu? Bildiklerinizi benimle paylaşacağınızı düşündüğüm için size içimdekileri döktüm. Belki yapılacak hiçbir şey yok ama yazmak bile benim için bir müddetlik rahatlama... Bu postayı bilgileri çıkartıp yayınlayabilirsiniz. Bilmiyorum. Şimdiden göstermiş olduğunuz ilgi için teşekkür ederim.
Sevgilerim ve saygılarımla.
CEVAP: Maalesef gerçekten böyle ruh hastası insanlar var. Kötülükle besleniyorlar. Bir genç kıza hakaret etmeyi erkeklik sayıyorlar. Savcılığa şikâyet edebilirsin. İsmini gizlese bile ip numaralarından kim olduğu tespit edilebilir. Yaptığı yanına kar kalmasın.
………………..
AYŞE ABLA DUY SESİMİZİ
Ayşe Abla merhaba,
Görüyorum ki herkese destek çıkan, mazlumun yardımına koşan, küsleri barıştıran, âşıkları birleştiren, aldatan kocaları afişe eden tatlı mı tatlı bir insansın.
Belki sıkılmışsındır dert dinlemekten ama ben de sana derdimi anlatayım.
Ben 30 yaşında yüksekokul mezunu bir kadınım. 2 yaşında dünya tatlısı (Allah hepimizin evladını bağışlasın) bir kızım var.
Güzel ablam benim sorunum belki klasik olacak ama eşimle.
Eşim bebeğim 3 aylıkken benden ayrılmak istediğini söyledi. Sevişerek evlenen bir çift olduğumuz için bu ani ayrılma istediği beni tamamen çökertti. Kızımla beni annemle babamın yanına yolladı ve 15 ay boyunca biz annemlerle kaldık.
Bu süreçte hadi ayrılalım dediğinde ben hep bahaneler bularak geciktirdim boşanma işini çünkü kocamı hala eskisi gibi seviyordum.15 ayın sonunda bir gün kayınpederimle kayınvalidem gelip bizi evimize götürdüler. Bu seferde eve geldik diye eşim eve gelmedi. Her seferinde şimdi değil şimdi değil diyerek oyaladı.
Sonra kadınsal sezgilerimle beraber ufak tefek ipuçları da yan yana gelince kocamın benden önce beraber olduğu kız arkadaşıyla 1 senedir ilişkisi olduğunu öğrendim. Kadın hem boşanmış hem de 1 oğlu vardı. Tabi ablaların en güzeli, ben bunu duyunca çok kötü oldum. Yemeden içmeden kesildim. İğne ipliğe döndüm. Görenler tanıyamıyordu artık beni.
Daha sonra bir tanıdık vasıtasıyla işe girdim. O iş yerindeki şefim ama artık manevi ablam bana o kadar yakın davrandı ki ben kısa sürede kendimi toparladım. Öyle ki artık espriler yapıp ben onları neşelendiriyordum.
Ama ablacığım işte herkese gülen talih bana yine kör Salih’i gösterdi, şirket krize girdi ve iyi bir eleman olamama rağmen son giren ilk çıkar mantığıyla koydular mı beni kapının önüne.
Ama sağ olsunlar yeni bir iş bulana kadar da idare ettiler beni, Allah var yukarda.
Bir medikal şirkette sekreter olarak işe başladım. Cumartesi- pazarları tatildi. Bu beni çok mutlu ediyordu. Çünkü kızım baba sevgisinden mahrum bir de benden mahrum kalsın istemiyordum.
Ama ablacığım işte insan bir kere ters yola girmesin talihsizlikler yakamı bırakmadı. Bu işyerinde de patronum benim bu sektöre uygun olmadığımı, çok namuslu olduğumu ve benim kurtlar sofrasında harcanacağımı söyleyerek 2 haftalık çalışma bedeli olarak 250 TL vererek bana kapıyı gösterdi.
Bu arada kocam da o kadınla beraber olmaya devam ediyor haaa.
Bu sefer ben boşanalım diyorum, o kaçıyor.
İşte ablacığım benim de hikâyem bu. Ama hala hayata gülerek umutla bakıyorum. Bir Allah’ın kulu da gelip desin ki gel kızım sana iş, al, çalış.
Evim kira, eşimden 1 kuruş destek almıyorum. Alamıyorum çünkü karıya yedirmekle meşgul.
Sadece iş istiyorum. O kadar üniversite okudum, o kadar kariyer yaptım zamanında hiçbiri işe yaramıyor be ablam.
Nereye gitsem milletvekili tanıdığın var mı diyorlar. Yok anasını satayım, yok ama zehir gibi kafam var, her işin altından kalkacak kuvvetim var. Ama milletvekili amcam da, tanıdığım da yok.
Ben bu maili sana Manisa Merkezden yazıyorum. Belki yayınlarsan bana da bir faydan dokunur ablam. Ama bilgilerimi senden alsınlar senden ricam. Adımı yaza da bilirsin ama fazla ünlü olmak da istemiyorum biliyor musun?
Seni çok seviyorum uzaktan da olsa sana dua eden bir kardeşin var burada tabi beni kardeş olarak görmek istersen.
Ne zaman buraya yolun düşerse evim her daim sana açıktır. Allah’a emanet ol. Kendine çok dikkat et. Veloş’a da selamlar. Ha telefonumu da yazdım olur da aramak istersen sen çaldır ben mutlaka ararım seni. Senin kontörün gitmesin kıyamam sana...
P.
CEVAP: Sevgili P., inşallah en kısa zamanda bir iş bulursun kendine, kocana da hemen bir nafaka davası aç çocuğuna da sana da bakmak zorunda. Yok öyle el aleme para yedirip sizi aç susuz bırakmak. Öperim.
………………..
TEKERLEKLİ SANDALYE İHTİYACI VAR, YARDIM EDER MİSİNİZ?
Ayşe Hanım öncelikle merhabalar.
Uzun zamandır size yazamıyorum Öncelikle bunun için özür dilerim.
Şimdi yardımınıza ihtiyacım var. Çok sevdiğim bir arkadaşımın tekerlekli sandalyeye ihtiyacı var.
Bu konuda bana yol gösterebilir misiniz? Temin etme hususunda bana yardımcı olabilir misiniz?
Eğer bu sandalyeyi ona temin edebilirsek karanlık dünyasına umut ışığı tutmuş olacağız, lütfen yardımlarınızı bekliyorum
Şimdiden teşekkür ederim
Saygılarımla.
Neriman
CEVAP: Nerimancığım, benim canım okur dostlarım eminim sandalye konusunda gerekli desteği sağlayacaklardır. Seni de öpüyorum.
………………..
OĞLUMUN STAJI
Merhaba, tüm yazılarını okuyorum ve seni çok seviyorum. Oğlumun stajı konusunda yardımcı olabilir misin? B. Üniversitesi reklamcılık son sınıfta okuyor. Birçok yere cv sini
gönderdi ama tanıdık olmayınca cevap veren de olmuyor maalesef.
Benim de aklıma sen geldin. İnan, sanki aileden biriymişsin gibi hissediyorum. Yardımcı olursan çok minnettar kalacağım.
Öpüyorum canım
Leyla
CEVAP: Leylacığım mektubunu yayınlıyorum, okur dostlarımdan stajyere ihtiyacı olan olursa sana yönlendireceğim. Başarılar diliyorum.
………………..
YAVRU TEKİR KEDİ YUVA ARIYOR
Ayşeciğim,
Sana yolladığım mail aşağıda bir Allah’ın kulu da aramadı, insanlar ne kadar duyarsız olmuş, geçici bir süre için bakarım diyen bile çıkmadı. Pes ettim.
Yardımcı olduğun için teşekkür ediyorum
İyi çalışmalar
ÖNCEKİ EPOSTA:
Gerçekten Yetiş Ayşe.
Sokakta perişan halde kuyruğunun ucu kopmuş, hamile bulduğum yavru tekir kediyi acilen kısırlaştırdım ancak çilesi bitmedi.
10 gün önce araba altında kaldı. Çenesinden ameliyat oldu. Çok şükür iyi, hareketli ve oyuncu ama artık sokakta yaşayamaz, sebebi de başını sürekli derde sokması.
Okuyucularınızdan hayvan sever birisi evinde bakmak ister mi? Bütün aşılarını yaptırabilirim, yeter ki birisi sahip çıksın. Yoksa gene sokağa bırakmak zorundayım, kum alışkanlığı var, benim evde artık yer kalmadı. Üstelikte alerjim var.
Ayşecim lütfen sayfanda yer verir misin?
İyi çalışmalar diliyorum.
Aynur
CEVAP: Aynurcuğum, benim okur dostlarım çok duyarlıdır, haksızlık etmeyelim. Bazen yayınlanan epostaların zamanlaması yanlış olabiliyor, ilgilenebilecek kişilerin gözünden kaçabiliyor. O yüzden tekrar yayınladım, inşallah bu sefer yerine ulaşır. Minik kedi de yeni yuvasına kavuşur. Sevgiler.
………………..
Paylaş