Sen olsaydın burada...

Keşke olsaydın...
Ali kıran baş kesenler olmazdı bizim ailede.
Her kafadan çıkan sese saygı, minnet duyulurdu.
Nerede çokluk orda b..luk lafı ters döner, nerede çokluk orda bolluk olurdu.
Sen olsaydın burada...
Biz gibi bas bas bağırmazdın.
“Bir durun” deyip, dinleyip, anlamaya çalışırdın.
Sonra gülerdin...
“Bu mu sizin dertleriniz?” derdin.
İki, üç ya da beş ama sıkmadan okkalı laf eder, “bakınız hayatta” der, “eskiden şunlar olmuş” der, bizi ters düz ederdin.
Ailenin kavga anında, ana ve çocuklar kızışınca 10’a kadar sayar ve beklerdin.
Sonra...
“Ay hadi, bu kızlar odadan çıkar çıkmaz bilmem ama benim karnım aç karıcım” derdin.
Çünkü sen böyleydin...
Şimdi sen buralarda olsaydın, trafiğe falan takılsaydın, yandaki seni hasta etse bile dönüp “Arkadaş sen şöyle bir kımılda, ben de sola kayayım, anlaşalım” falan derdin.
Adam da seni muhtemelen inip döverdi.
Amaaa, bu arada bizlerden birine de bir küfür gelirse, vay anasını sayın seyirciler olurdu halimiz, peşin peşin söyleyeyim.
Şimdi sen burada olsaydın, of of of... Senin iki torun ne yaşamıştı.
Var ya ikisinde de bir çizim kabiliyeti var, inanılmaz. Biri 22’lik, biri 7’lik. Geçen gece ikisi oturdular masaya, haydi resim çizelim diye. Dinozordan tut kelebeğe, binbir çeşit hayvan resmi yaptılar.
Yok len dedim, bunları kopyaladınız, doğruyu söyleyin...
Kopyalamamışlar vallahi.
Odamın duvarlarına astım, şahaneler şahane. (Ne de olsa bir resim sergisi açmış kadınım, tamam, yine resim yapmaya başlayacağım, amcam da demişti...)
Ve işte...
Sen şimdi buralarda olsaydın, başıma bu kadar taş düşmezdi, düşenleri elinle tutardın, bazı şeylerden ötürü bu kadar acı çekmezdim çünkü bana sarılır ve avuturdun. Çıkmaza girmezdim, sen bana hep bir yol bulurdun, kafam çorba olunca, meyhaneli yap derdin.
Ey be yaz yaz bitmez...
Sen olsaydın buralarda, şimdi yanımda...
“Yanındayım zaten” dedin gibi geldi...
Bir ses...
Uyku arası yazınca...