Sosyal Medyada Ebeveyn Olmak

Bu ebeveynlerden biri de benim. Yaklaşık 5 yıldır aktif sosyal medya kullanıcısıyım. Ebeveyn olduktan sonra daha sıkı bir şekilde internet kullanmaya başladığımı söyleyebilirim. Sanırım bunu ebeveyn olduktan sonra hemen hemen herkes yaşıyor.

Eskiden çocuk yetiştirmeyle ilgili olan soruları büyükannelere, komşu teyzeye sorulan sorular, artık internette uzmanlara ve deneyimli annelere soruluyor.

Oğlum doğduğunda Twitter ve Facebook' tan ziyade anne blogları, anne klüpleri revaçtaydı. Şimdi hepsinin yerini sosyal medya aldı anlaşılan.

Oğlumu büyütürken özellikle emzirme deneyimlerimi, ek gıda, beslenme ve uyku ile ilgili deneyim ve görüşlerimi paylaştığım bir blog açmıştım. Yazmayı çok severim. Anne olmadan önce bir gazetenin çocuk kitapları ekini hazırlıyordum. Bir de bir haber portalında eğitim üzerine yazıyordum. Anne olduktan sonra durmadım, yazmaya devam ettim.

İyi ki de yazmışım. Sosyal medyada tanıştığım ve aynı dönemde doğum yapan blogger arkadaşlarımla birlikte büyütüyoruz çocuklarımızı... Bu annemin, anneannemin kavrayamayacağı bir his bence...

Örneğin geçen gün Atişko, "anne dinozorlarımı Demir' e gönderelim" dedi. Demir sosyal medyada tanıdığım annelerden Tuğçe' nin oğlu. Ayrı şehirlerde yaşıyoruz, toplamda bir veya iki defa görüşmüşüzdür. Fakat ben ve oğlum Demir' in ilgi alanlarını annesinin paylaşımları sayesinde biliyoruz.

Bu çocuklarla ilgili paylaşımların güzel tarafı. Bir de bardağın boş olan kısmına bakalım.

Çocuğun tuvalette otururken, çıplak vaziyette veya benzer özel hallerini paylaşanları görüyorum. Üzülmeden edemeyeceğim. Hem çocuk hem anne adına... Önce anne adına... Çünkü 2015 yılındayız ve bu çağda kötü niyetli insanların çocuğunun fotoğrafını kötü amaçlı kullanacağından haberi yok sanırım. Haliyle çocuk için de büyük dezavantaj ...

Bence ebeveynlerin paylaşım kriterleri olmalı. Genelde portre fotoğrafını veya sevimli hallerini paylaşmaya dikkat ediyorum. O da her gün değil tabi...

Üstelik bunu yapanlar -gördüğüm kadarıyla- eğitimsiz bireyler değil. Bilakis diplomasıyla uzmanlık sıfatı kazananlar yapıyor. Kendileri bilir diyerek konuyu kapatamıyorum. Çünkü çocukların üstün yararı mesleğimin ilk hedefi. Nedense sorumluluk hissine kapılıp "aman, yapmayın" demek istiyorum.

İşin diğer boyutu çocuk büyüdüğünde o hallerini görse ne düşünür, ne hisseder?

Bu konuda görüşlerinizi merak ediyorum ve sizin paylaşım kriterlerinizi merak ediyorum.

https://twitter.com/AylinAnne

http://www.aylinanne.com/