Corona ile hayat…

Türkiye Liginde maç yoksa İngiltere’yi, yoksa İspanya’yı izlerdim.

Futbol yoksa basketbol vardır. O da olmadı, voleybol…

Boks da izlerim… Güreş de…

Yaz dönemi bunlar biter…

Ancak benim hobim, bitmez…

Atletizm başlar. Yüzme başlar…

Bir de uluslararası gençler şampiyonaları…

Futbolda pek katılamayız ama basketbol ve voleybolda tüm yarışmalarda varızdır.

Ben de zevkle izlerim.

Özellikle basketbol alt yapı Avrupa ve Dünya Şampiyonaları yaz aylarında oynanır. Genellikle deniz kenarında çok keyifli yerlerde yapılır.  

Gidebilirsem giderim. Gidemezsem izlerim.

Dünya basketboluna yön verecek genç basketbolcuları, 16-17 yaşlarında izlemek çok keyif verir bana…

***

Uzun, uzun anlattım…

Ancak bitti…

Tamamı bitti…

Biz de bitti. Avrupa da bitti.

Dünya’da da bitti…

Şimdi, bitenlerin değerini anlamak zamanı…

***

Elbette tek hobi ile geçmez bu hayat…

Ben de bolcana var…

Sizde de olsun!

Bakın; Ne yapın biliyor musunuz?

Sürekli “hiç zamanım yok!”, dediniz yaaa…

Onları yapın!

Size, “şu kitabı oku lütfen!” dediler.

‘Hiç vaktim yok!’ dediniz.

“Bu filmi izle!”, dediler.

‘Hiç vaktim yok.’, dediniz ya…

İşte tam sırası…

“Zamanım yok”, diye yapamadıklarınızı yapın!

Deneyin!

***

Sıkıldığınızda da, bırakın!

“Bana göre değilmiş”, deyin!

Bir daha da denemeyin!

Bütün insanlar klasik müzik sevmez, belgesel izlemez…

Siz de neyi seviyorsanız, onu yapın!

Bir kitabı okumaktan sıkıldıysanız, zorlamayın!

Bitirmek zorunda değilsiniz… Kimse sınav yapmayacak sonunda…

Sevdiğinizi okuyun! Sevdiklerinizle olun!

Kimselere hesap vermek zorunda değilsiniz…

Yaşam çok kısa…

****

“Moralim bozuk”, falan demeyin!

Moral bozucu Corana haberini, günde iki dakikadan iki kez izleseniz yeter!

Önlemlerinizi ciddi biçimde alın ama sakın fazla vakit ayırmayın!

WhatsApp gruplarınız, Corona haberleri ile doludur.

Onlara da günde iki kez bakmanız yeterlidir. Bir video sırası ile hepsinde tekrar, tekrar yayılır.

Günde yarım saatten fazla zaman ayırmayın!

Bu günleri “yapamadım” dediniz şeyleri, yapmanız için bir fırsat olarak düşünün…

Öreceğiniz bir kazak, deneyeceğiniz güzel bir yemek var ise onu yapın!

İnanın o gününüz daha keyifli geçecek…

Yaşam dediğiniz de, keyifle geçirdiğiniz saatlerin toplamıdır aslında…

***

Bugünden sonra artık uzunca bir süre, hep eski maçları izleyeceğiz…

O güzel heyecanımızın, kıymetini anlayacağız…

Tıpkı diğer kaybettiklerimiz gibi…

Evimize her gelen misafire, ikram ettiğimiz kolonyamız gibi…

Biz ikram sanırdık… Aslında bir hijyen konusu imiş…

Bilemedik…

“Komik”, diye yok ettik…

Şimdi marketlerde arıyoruz… “Yok”, diyorlar…

Aslında biz yok ettik…

En küçük mahalle restoranlarında bile her yemekten sonra ikram edilirdi…

Meğer sağlık için, temizlik içinmiş…

Kısa süre önce terk ettiğimizi şimdi karaborsa olan, beyaz kalıp sabun gibi…

Hep birlikte eskiye doğru dönüyoruz…

Geçmişin birikimlerini yok sayarak, ileriye bakmak mümkün mü?

Olmadığını gördük işte…

Fenerbahçe gibi…

***

Hiç merak etmeyin;

Bu insanoğlu, bu teknoloji, yener bu virüsü…

Mesele ilk önce ve hep birlikte, en yaşlıyı, en güçsüzü, kurtarabilmekte…

Mesele;

Kendine yetecek kadar hava solumayı, bilmekte…

Mesele;

Paramız kadar değil, kendine yetecek kadar su satın alabilmekte…

Bu büyük kriz bize bunu öğretebilecek mi?

İşte onu pek sanmıyorum…

Bu kriz değil ama yarın bizi yok edecek olan;

Bilin ki, yine biziz…

Bencilliğimiz…