Kan dökmeyi Kemal oyun mu sandın?

KEMAL Kılıçdaroğlu’nun “Kan dökmeden getiremezsiniz” sözünden hiç hoşlanmadım.

Haberin Devamı

Tıpkı Tayyip Erdoğan’ın “Yüzde 50’yi evinde zor tutuyorum” sözünden hiç hoşlanmadığım gibi...

Tıpkı Erbakan hocanın “Kanlı mı olacak, kansız mı olacak” sözünden hiç hoşlanmadığım gibi.

Tıpkı Refah Partili İbrahim Halil Çelik’in “Kan dökülecek, fıstık gibi olacak” sözünden hiç hoşlanmadığım gibi...

Kabul, Kemal Kılıçdaroğlu...

“Getirirseniz kan dökeceğiz” demiyor.

“Kan dökmeden getiremezsiniz” diyor.

Ama ne fark eder ki!

Demokratik yollarla mücadele etmek dışında bir yükümlülüğü bulunmayan bir siyasetçi, hangi bağlamda olursa olsun...“Kan” kelimesini kullanamaz.

“Kan” dediğiniz anda... Devreye...

İçsavaş girer.
Ölüm girer.
Kazananı ve kaybedeni olmayan bir yok oluş girer.

Bunca gerilimin, bunca kutuplaşmanın, bunca kinin, bunca nefretin ortasına hangi maksatla olursa olsun “kan” kelimesini boca etmek hiç mi hiç yakışık almamıştır.

“Drama Köprüsü” diye bir türkü vardır.

O türküde geçen şu sözleri Kemal Kılıçdaroğlu’na uyarlayarak yazıyorum:

“Mezar taşlarını Kemal koyun mu sandın/Kan dökmeyi Kemal oyun mu sandın.”

Haberin Devamı



AHMET ALTAN'LA TARTIŞMA NE ZAMAN VE NASIL BİTER?


HEM televizyon programında hem de gazetede Ergenekon’da mağdur edilenlerin seslerini duyurmaya başladım.

Yaptığım bir kahramanlık falan değildi.

Ne kahramanlığı yahu!

Vaktinde yapmam gereken bir işi, her şey olup bittikten sonra yapmaya çalışıyordum ki bundan gurur duyulmaz, utanç duyulur.

Vaktinde yapmam gereken bir işi, vaktinden çok sonra yapmaya çabalamam bile Ahmet Altan’ı çıldırtmaya yetti.

Başladı “Doğan Grubu Ergenekonculara çanak tutuyor” falan diye tezvirat yapmaya.

Adamdaki pişkinliğe ve arsızlığa bakın!

Cemaat ve hükümet ortaklığının ileri karakolu haline getirdiği gazetesi aracılığıyla hayatlarını kararttığı insanların, iş işten geçtikten sonra bile “hayatımız karardı” demelerine bozuluyor!

Yani demek istiyor ki...

Hayatları kararsa da sürünseler de ölseler de... Susup oturacaklar.

Zekeriya Öz’ün özel yetkili mahkemesinden bile daha gaddar, daha vicdansız, daha zalim bu tutum karşısında çılgına döndüm.

Kendisine “sanma ki ettiklerin karşılıksız kalacak, yargılanacaksın” dedim.

Bana cevap yazdı. Hakaretler etti. “Çıkar beni programına, bunları tartışalım” dedi. Ben de “Tamam” dedim, “Gel programa”. Ardından da ekledim:

“Hayatını kararttığın insanlar da gelecek stüdyoya. Sen de istediğini getir.”

Ve şunu da söyledim: “Bu senin ile benim aramda şahsi bir mesele değil. Bu senin ile kurbanlarının arasında bir mesele.”

Kurbanlarından fellik fellik kaçan bu madrabaz, bu teklif karşısında neye uğradığını şaşırdı.

Çirkinleştikçe çirkinleşti. Seviyesizleştikçe seviyesizleşti. Adileştikçe adileşti.

Tıpkı Tayyip Erdoğan rejiminin muhafızları gibi bana “Nişantaşı, şarap, ramazan” falan en alakasız yerlerden saldırdı.

Ben de ona hak ettiği cevabı verdim.

Bana soruyorlar, “Bu tartışma nereye varacak” diye...

Cevabım şudur:

Bu Ahmet Altan denilen şahıs...

Çıkacak ve şöyle diyecek:

Türkiye’yi askeri vesayetten kurtarmaya çalışıyordum.
Gaza geldim. Suçlu masum ayrımına gitmeden herkesi aynı torbaya doldurdum.
Sahte dijital delillere itibar ettim.
Bir çetenin oyununa geldim. Bir kumpasa alet oldum.
Kullanıldım. Aptal oldum.
Çok canlar yaktım. Çok ayıp ettim. Çok özür dilerim.

Ahmet Altan bunları deyinceye kadar kafasına kafasına vurmaya devam.


İDAM EDEN SUUDİ OLUNCA

Haberin Devamı


BANGLADEŞ, alçakça bir siyasi cinayete imza attı.

75 yaşındaki Cemaat-i İslami liderlerinden Rahman Nizami’yi idam etti.

Suudi Arabistan da kısa bir süre önce alçakça bir siyasi cinayete imza atmıştı.

Şii din adamı Şeyh Nemr’i idam etmişti.

Bu iki siyasi cinayet karşısında...

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın tutumu farklı...

İdam eden Bangladeş olunca...

Cumhurbaşkanımız en gür seda ile haykırdı:

“Zalimler için yaşasın cehennem.”

İdam eden Suudi olunca...

Cumhurbaşkanımız gayet soğukkanlıydı:

“Bu idam Suudi Arabistan’ın iç meselesidir. Bu onların kararı... Tasvip edip etmemek ayrı konu.”


VAKTİ GELMİŞ BİR SİYASETÇİNİN ÖNÜNÜ MAHKEME KESEMEZ


EĞER bir siyasetçinin vakti geldiyse...

Yani varsa toplumda bir karşılığı...

İsteniyorsa ahali tarafından...

Bir rüzgâr estiriyorsa...

Yeryüzünün bütün mahkemeleri toplanıp kararlar üzerine kararlar alsa da...

O siyasetçinin önünü kesemez.

Bakınız: Tayyip Erdoğan’ın siyasal macerasının başlangıç dönemleri.


Kan dökmeyi Kemal oyun mu sandın

Yazarın Tüm Yazıları