‘Gemidekiler de saldırdı’ meselesi

Sorunun altında pek de gizli olmayan ‘asıl soru’ ise şu:
“Ne yani? İsrail askerleri kendilerine demir çubuklarla saldıran gemi ahalisine çiçek mi atsaydı?”
* * *
Ben de diyorum ki:
Siz asıl “İsrail askerlerinin orada işi neydi” sorusunu sormak durumunda değil misiniz?
Uluslararası sularda seyreden bir gemiye İsrail askerlerinin operasyon düzenleme hakkı var mı?
‘Gemidekiler’le ‘İsrail askerleri’ arasındaki ilişki, ‘meşru bir otorite’yle ‘o otoriteyle işbirliği yapmak zorunda olanlar’ arasındaki bir ilişki midir?
* * *
İsrail’in o gemiye operasyon yapma hakkı olsa bile İsrail komandolarının gerçekleştirdiği katliamı meşru göremeyiz.
Ne yani?
‘Ellerinde ateşli silah bulunmayan insanlar’ ile ‘tam teçhizatlı komandolar’ arasında bir ayrım yapmayacak mıyız?
Yapmayacaksak, o zaman neden herhangi bir sokak gösterisinde gazlama ve coplama meydana geldiğinde “Orantısız güç kullanıldı” diye ortalığı velveleye veriyoruz?
Hem gemideki ‘orantısız güç’, gazlama ya da coplama falan da değildi, basbayağı bir katliamdı.
Hem de arkadan vurarak, cesetlerin üzerine kurşun yağdırarak, yaralının bile üzerine ateş açarak gerçekleştirilen bir katliam.
* * *
Yani demem o ki:
Birkaç İsrail askerini ağzı gözü kan içinde gösteren fotoğraflar, o gemide dokuz sivilin hunharca katledildiği gerçeğinin üzerini örtmeye yetmez.

Günlerin köpüğü

-  ‘Sonradan Gurme’ Salih Zengin’in ‘İstanbul’un En Güzel Alkolsüz Lokantaları’ kitabının hakkını vermeye başladım. İlk deneyim: Vatan Caddesi’ndeki ‘Akdeniz Hatay Sofrası’nda gerçekleşti. Salih’le birlikte gittik. ‘Tuzda tavuk’ muhteşem... Künefe on numara... Fiyatlar makul...
-  ‘Bir Ayrılık’ adlı İran filminin DVD’sini seyrettim. Hâlâ etkisindeyim. Sadece üç hususun altını çizmekle yetineceğim: BİR: ‘Bir Ayrılık’, Nuri Bilge Ceylan’ın ‘Üç Maymun’unu andırıyor ama ondan daha etkileyici... İKİ: Film, İslam Cumhuriyeti’nde üst sınıflarla alt sınıflar arasındaki yaman çelişkileri pek dokunaklı yansıtıyor. ÜÇ: Türk insanı, İran insanına çok benziyor.
-  Bizim magazin medyası, sosyal medya denilen mecrada önüne gelene her türlü iftirayı atıp saydıranların haberlerini kocaman manşetlerle sayfalarına taşıyor ya... Sırf bu nedenle magazin medyasına ‘arsızlığa tahrik ve teşvik’ suçundan ceza verilse yeridir.

Yandaş ile candaş arasındaki farklar

-  Yandaş üst perdeden haykırır, candaş alttan alır.
-  Yandaş iktidara çakana çakar, candaş muhalefete çakana çakar.
-  Yandaş “Deniz Feneri Alman oyunu” der, candaş “Ergenekon Amerikan oyunu” der.
-  Yandaş tutuklatır, candaş tutuklanır.
-  Yandaş sübvanse edilir, candaş ceza öder.
-  Yandaş, Kemal Kılıçdaroğlu hakkında ağzına geleni söyler, candaş ise Tayyip Erdoğan hakkında aklına gelenleri en az sekiz süzgeçten geçirerek söyler.
-  Yandaş çöpe atandır, candaş ise çöpe atılan.
-  Yandaş ihbar eder, candaş ise ihbar edilir.

Arda için bir tefsir denemesi

Arda Turan’ın Kazakistan maçının hemen ardından yaptığı açıklamayı bir kez daha dinledim.
Şöyle diyor:
“Bu golü Türkiye Cumhuriyeti’ndeki bütün halkların şehit olan evlatlarına armağan ediyorum, bütün Türk evlatlarına armağan ediyorum. Ülkemde böyle şeylerin olmasını istemiyorum, çok üzülüyorum her Türk vatandaşı gibi”.
* * *
Bu da açıklamanın tefsiridir:
-  Birinci cümle, PKK’lılar ile askerleri aynı kefeye koymak için söylenmiyor. Maksadı bu değil. Çünkü birinci cümlenin hemen ardından “Bütün Türk evlatlarına armağan ediyorum” cümlesi geliyor.
-  “Bütün halkların şehitlerine armağan ediyorum” cümlesine takılıp, “bütün Türk evlatlarına armağan ediyorum” cümlesini saklamak ayıptır.
-  Hem PKK yanlıları hem de hezeyan halindeki milliyetçi kesimler, ikinci cümleyi saklayarak bu ayıba ortak imza attılar.
-  Aslında Arda Turan’ın vermek istediği asıl mesaj şu: “Ölümler bitsin. Çatışmalar sona ersin. Barış gelsin. Kardeşlik gelsin.”
-  Nitekim Arda Turan, daha sonra yaptığı açıklamalarda “Kan dursun” mesajının altını çizdi.
-  Bir geri adım söz konusu değil yani. Arda Turan, ilk açıklamasında da “Bu iş bitsin” mesajını vermek istiyordu, son mesajında da...
-  “Kan dursun” demek, “çatışmalar bitsin” demek, “ölümler olmasın” demek, utanılacak bir şey değildir, gururlanılacak bir şeydir.
* * *
Kısacası...
Yaygaraya, hezeyana, abartıya, galeyana, üstüne atlamaya, kullanmaya, çullanmaya hiç gerek yok.
Sessizce dağılabiliriz.

Abartma Ruhat

‘Sevgili’ Ruhat.
Dünkü yazında şöyle demişsin: “Ahmet Hakan’a daha geniş cevabı yarın vereceğim. Yarını beklesin... Uykusuz bir gece daha geçirsin.”
‘Sevgili’ Ruhat...
Özgüvenine hayranım ama abartma istersen. Sen henüz ‘hakkında yazı yazacağın kişilere uykusuz geceler geçirten bir yazar’ haline gelmiş değilsin.
Nereden mi biliyorum? Hakkımda yazı yazacağın günlerin arifesinde kafamı yastığa koyar koymaz uyuyorum da oradan biliyorum.

60 yaşıma öğütler

-  Kafayı bozup vücudunun herhangi bir yerine dövme yaptırma.
-  Fular takma.
-  Motosikletlere merak sarma.
-  İroni duygunu kaybedip ekşime.
-  Fikirlerini sabitleştirme.
-  Mal-mülk edinme huyu geliştirme.
-  Enerjik gözükmek için özel bir çaba sarf etme.
-  “Ben falancayı çok sevmiştim” diye bir kitap yazma.

Savaş çıkar mı?

Anneannem soruyor, mahalle bakkalımız soruyor, ilkokul öğretmenim soruyor, babam soruyor, annem soruyor, dayım soruyor, otoparkçı Celal soruyor, manav soruyor, kasap soruyor:
“Savaş çıkar mı?”
Hepsine aynı cevabı veriyorum:
“Çıkmaz, çıkmaz... Merak etmeyin, çıkmaz.”
* * *
Neden mi “Savaş çıkmaz” diyorum. İzah edeyim:
İsrail demek biraz da Amerika demektir.
Türkiye’nin İsrail’le savaşa girmesi demek, biraz da Amerika ile savaşa girmesi demektir.
Türkiye babayiğittir babayiğit olmasına ama henüz Amerika ile savaşa girmeye yeltenecek kadar babayiğit değildir.