Yasemin'ce

Yasemin BORAN

Kendinizden uzaklaşmayın

Nedenini anlamadığımız korkular, baskı altına alan olaylar ve kontrolümüz dışında açığa çıkan duygularımız... Ve bütün bunların yönettiği insan... Zavallı biz. Nereye gittiğini, ne yaptığını bilmeyen, olayların ve duyguların sürüklediği insan...

Mükemmel bir donanıma sahip olduğu halde kendini zavallı hisseden insanın bu duygudan kurtulması mümkün değil mi?

Elbette mümkün.

Bunu sağlayabilmenin yollarından biri de insanın kendiyle iletişim içinde bulunabilmesi...

Kendi kendimizle kurduğumuz bağ öylesine zayıf ki canımız yanmadan dikkatimizi kendimize yöneltmiyoruz. Sağlığımızı ya da varlığımızı tehdit eden bir durumla karşılaşmadığımız sürece kendimizle ilgilenmiyoruz.

İçimizden yükselen farklı bir enerjiyi hissettiğimiz zaman bile üzerinde pek durmuyoruz. Taa ki dayanamayacak hale gelinceye kadar.

Peki neden bu kadar bekliyoruz? Tahammül derecemizi mi, ölçüyoruz? Ağrı eşiğimizi, ızdıraplara katlanabilme potansiyelimizi mi, sınıyoruz?

Elbette ki, değil. Bunların hiçbirini düşünmediğimiz gibi, bize neler olduğunu da anlayamıyoruz. Çünkü, dikkatimiz başka yerlerde.

Mesela arabada gidiyorsunuz ve mideniz bulanıyor. Dikkatinizi yola ve yolda gördüklerinize yöneldiği zaman, mide bulantınızı hissetmiyorsunuz.

Dikkatiniz ne derece kendinizin dışına yöneldiyse, o derece kendinizden uzaklaşıyor ve bir şey hissetmeyecek hale geliyorsunuz.

Futbolcunun maç sırasında yediği tekmeyi gördüğüm zaman şöyle düşünmüştüm; ‘‘Ben bu tekmeyi yesem herhalde bir daha yerimden doğrulamam’’ halbuki o futbolcunun yediği tekmeyle yerde nasıl yuvarlanıp sonrada düştüğü yerden ok gibi fırlayıp topun peşinden koşmaya devam ettiğini şaşkınlıkla izlemiştim. Sonra anlamıştım ki, o futbolcunun bütün dikkati top ve maça yönelikti ve bir şey hissetmiyordu.