Yasemince

Yasemin BORAN

Mandalalar

Beynin sağ ve sol küresini birleştirmek için uygulanan çeşitli yöntemler vardır. Bunların arasında en popüler olan ‘‘mandala’’ adı verilen daire biçimindeki şekillerin merkezine konsantre olma yöntemi.

‘‘Merkezi bulabilmek için öyle bir ortam yaratmalıyız ki, beyin bir bütün olarak nasibini alabilsin’’ diyor Rüdiger Dahlke ve şöyle devam ediyor;

‘‘Burada meditasyon ve din bize çok yardımcı olacaktır, çünkü onlar binlerce yıl önce bilinçli olarak bu yardımcı ortamı yaratmaya çalıştı. Burada temel olarak müzik kullanılıyor, bu da beynin sağ bölümünü etkiliyor. Sol bölümü ise din adamları konuşurken etki altında kalıyor.

Ancak, bizim için bu tür etkiler pek anlamlı değildir. Daha doğrusu sol bölümü etki dışında bırakmak onu yormak daha etkilidir. Monoton olan her şey yararlıdır. Örneğin; Doğu'da mantrayı tekrarlıyorlar. Yunan Ortodoksları dua ediyor. Kokular da çok önemli, bunun için tütsü kullanılıyor.

Monotominin tüm formları beynin sol bölümünün ağırlığını ortaya doğru götürür, en çok da ritmin monotonloğu. Bu nedenle camilerde resim bulamıyoruz. Hatta İslam'da tanrının veya peygamberlerin resmini yapmak yasaktır. Bu nedenle camileri de süslü şekillerle bezediler, onun içinde de monotomi vardır. Bu tür süsleme beynin sol bölümünü yoruyor ve böylece sağ bölüm bu görüntülerle meşgul oluyor.

Hıristiyan kültüründe tanrının ve peygamberlerin resimleri boldur, ancak o kadar küçüktür ki, bir katedralde bunları bulmak hayli zordur. Çünkü renkli camlar bir bütün olarak insanları etki altına alır. Sistem Yayıncılık'tan çıkan ‘‘Sıradışı Bir Yolculuk’’ adlı bu kitap mandalaları incelemiş ve oldukça ilginç açıklama ve yöntemler önermiş. Pratik uygulamadan hoşlananlar için faydalı olduğu söylenebilir.