Dünyanın sonu geldi

Çin Seddi üzerimize yıkıldı. Son 16’ya dahi giremedik. Kulüplerinin maçlarında ancak 3-5 dakika, o da dolgu zamanlarında süre alabilen oyunculardan oluşan milli takımla olacağı budur. Yabancı oyuncu fazlalığı ‘başarısızlık virüsü oldu’ sardı basketbolumuzu. Elle yaman özünde samanız! Yok böyle bir dünya; Kulüplerimiz zirvelerde, milli takım kayıplarda. Olimpiyatlara katılma hayalimizden geçtim; şampiyona klasmanında 17’inciden geride yer alarak ‘Üçüncü Dünya Takımı’ haline geldik. Nerde 2001’in 12 Dev Adam’ı, nerede bu ekip!.. 12 Dev Adam, federasyon oldu ama devraldıkları enkaz kaldırılacak gibi değil. Parkede yaşadığımız açmazdan dolayı daha fazlası beklemek ham hayaldi zaten. Federasyon, teknik ekip ve çocuklar ellerinden geleni yaptılar.

HARÇ BİTTİ YAPI PAYDOS

Döner dönmez, Avrupa Şampiyonluğu kovalayan iki büyük takım dışındaki kulüplere ‘yabancı oyuncu sınırlaması getirme kararı almak’ bu hezimetten ilk ders çıkarımımız ve kurtuluş formülümüz olmalı yoksa böyle haybeye gider geliriz. Düzene dayalı oynayan ve iyi bir pas trafiği bulunan Çekya’yı, baskılı ve zaman zaman akıllıca tempoyu yükselterek düzenden çıkarmayı başaramadı Ufuk Sarıca. Çeklerin Bohacik ve Auda ile buldukları üçlüklerini ve takip ribaundları sonrası 2. top kullanımlarını durduramadık. Üstelik alan savunması yaparak işlerini kolaylaştırdık. Bireysel çabadan öteye gitmeyen Furkan ve Melih’in bilek sayılarıyla vardık sadece oyunda. Düzen dışına çıkıp demir dövmeye başlayınca abandone olduk. Deniz feneri gibi zaman zaman çaktık ama geri dönüşümüz saman alevi gibi söndü. Bireysel çabayla bu kadar oldu. Ersan da kayıpları oynayınca yapacak fazla bir şey kalmadı. Önümüze bakalım