Emektar Kaptan İle Gelen Zafer

Maç boyunca sert ve baskılı bir savunma anlayışını tam sahaya yayan Beşiktaş, ilk çeyrekten itibaren bu zihniyetin meyvelerini topladı ve rakibini ummadığı kadar top kaybına uğrattı. Her iki takımın da yüksek tempoda hücum etmeyi yeğlediği maçın ilk dakikaları Clark ve Sertaç’ın katkılarıyla Beşiktaş lehine geçildi. Pas, ritim, yerleşme, hareketlilik ve uygun pozisyondaki adamı bulma noktasında her istediğini sahaya yansıtan Kartallar’da Strawberry son bir aydır bizlere unutturduğu oyun kuruculuk meziyetlerini yeniden sergiledi ve Beşiktaş, mecburen dış şutlarla sayı kovalayan rakibi önünde çeyreği 20-15 önde tamamladı.

Özellikle Ayres ve Kravtsov’u savunmak konusunda iyi bir iş çıkartan Siyah-Beyazlı forvetler ve uzunlar, ilk çeyreğin ardından (yine son haftalarda sıklıkla gördüğümüz üzere) felaket bir dış şut yüzdesi elde eden takımımızın pota altından sayılar bulmasına yardımcı oldular. Ribauntlar haricinde pota altı üstünlüğünü hemen hiç kaptırmadığımız bu maçta, Strawberry ve (ikinci yarıda) Kenan’ın devamlı potaya penetre etmesi ve kolayca ekarte edilen Eskişehir guard savunmasının buna bir yanıt bulamaması, dış atışlarda aradığımızı bulamadığımız dakikaları krizsiz atlatmamızı sağladı. Eskişehir ise, başta Buğrahan olmak üzere Yunus ve Dorukhan gibi oyuncularıyla üç sayının gerisinden düzen dışı sayılar üreterek her daim maçta kalmayı başardı. İkinci çeyrekte Adams’ın Eurostep basketi bizim için, Sertaç’ın çabucak 4. faulünü alması ise rakibimiz için güzel bir gelişmeydi. Uzunların bolca faul problemine girdiği bu müsabakanın ilk devresini Beşiktaş Adams ve son hücumda güzel bir son saniye basketi atan Strawberry sayesinde 41-32 önde tamamladı.

Her devrede takım faulü sayısı yönünden rakibinden daha güvenli sularda yüzen Kara Kartallar, rakibin baskılı tam saha savunma karşısında yılması ve pota yakınından bolca boş atış kaçırması neticesinde skor yönünden krize girmedi ve farkın hep 8-4 sayı bandında kalmasını sağladı. Dıncan, Buğrahan ve Marshall’ın üçlükleri, Yunus’un asistleri, Duncan’ın da hızlı hücum sayılarıyla can bulan Eskişehir’e, Strawberry’nin güçlü penetreleri ve bu hamleler üzerinden Semih’e pota altında, Clark’a da orta mesafede yarattığı kolay sayı imkânları ile karşılık verdik. Weems’in yine kaşla göz arasında yaptığı onca faydalı işi bir alley-oop ile süslemesinde de yine Strawberry’nin payı vardı. Fakat çeyrek bitiminde Clark’ın pota altından oyunu hatalı bir tercihle başlatması yüzünden son top rakibe geçti ve onlar da Dorukhan ile bir üç sayılık isabet bularak son periyot öncesinde farkı 4’e indirip umutlandılar (61-57).

İlk devrenin aksine ikinci yarıda asistlerini çoğaltan Eskişehir, buna karşın top kayıplarını azaltamayınca ve müsait pozisyonları yüksek yüzdeyle bitiremeyince, Beşiktaş için tüm mesele sahip olduğu sayı farkını korumak haline geldi. Çeyreğin ilk birkaç dakikasında potaya penetre etme taktiğini Strawberry’den devralan Kenan’ın ekstra sayıları farkın 10 sayıya çıkmasını sağlarken, Duncan, Marshall ve Buğrahan’ın sayılarına hiç beklenmedik bir oyuncu, yani maç başına sadece 2-3 dakika süre alan ve çoğu müsabakada oynamayan kaptanımız Muratcan Güler yanıt verdi. Sertaç ve Ayres’in 5. faullerini alması sonrasında dengeyi lehimize perçinleyen unsur da, Muratcan ve Strawberry’nin akıl dolu hücum ve savunmaları oldu. Eskişehir bu noktaya dek ısrar ve azimle sürdürdüğü mücadelesinden kopup her atışı kaçırmaya başlayınca da, fark giderek açıldı ve maç 87-69 Beşiktaş üstünlüğüyle tamamlandı.

Kenan, Adams, Clark, Strawberry ve Weems’in çift haneli sayılar ürettiği, Sertaç’ın 9, Muratcan’ın 7 sayıyla katkı yaptığı, Strawberry’nin de 9 asist kaydettiği bu maçta göğsümüzü kabartmayan tek şey, düşük üçlük ve serbest atış yüzdemizdi. Uzun süredir böylesi verimli bir takım oyunu görmüyorduk. Son birkaç maçtır ilk kez skor miktarı ve dağılımı bu kadar güzel oldu. Sezon başından beri böyle güzide ve bilinçli bir takım oyunu oynayabilmiş olmayı dileyerek, takımımıza ve kaptanımızı oyunda tutmayı tercih eden koç Ufuk Sarıca’ya tebriklerimi sunarım. Rakibimizde özellikle Buğrahan’a da takdirlerimi iletirim.