Bu kadroya normal sonuç

Fenerbahçe ise maç başlarken ligin en çok gol atabilen ikinci takımıydı. Maç başına 2 golden fazla!

Bir taraftar ya da futbol izleyicisi ne beklerdi?

Fenerbahçe açısından bol pozisyon.

Ne bulduk? Gol yememek için bütün tedbirleri almış bir Fenerbahçe.

İlk yarı boyunca izleyebildiğimiz son derece sıkıcı ve pozisyonsuz bir maç oldu.

Soldado ve Fernandao kenarda beklerken, planları gol yememek üzerine kurulmuş bir şampiyonluk adayı!

Okullarda örnek olarak verilebilecek bir oksimoron durumuydu bu: Şampiyon olmak için maçı kazanması gereken bir takım, ligin en az gol atan takımlarından birine karşı bütün tedbirlerini almıştı.

İlk yarı gerçekten bir fıkra gibiydi.

***

Maçın ikinci yarısında Soldado’nun oyuna girişiyle birlikte Fenerbahçe’nin topa daha çok hakim olduğunu gördük. Konya top tutamıyordu, Fenerbahçe de sanki bir şeyler yapabilecek gibi görünüyordu ki Isla’nın Ömer’e asisti maçın rengini değiştirdi.

İlk bakışta hata Isla’nın gibi görünüyor, geri pası deneyeceğine ileri vurabilirdi diye.

Ama Isla’nın kafasının içinde geri pası düşüncesini yaratan neydi? Dirar’ın ileriye kullanabileceği taç atışını geriye atmasının nedeni neydi? Bu “aman gol yemeyelim” taktiğinin zihinlerde bıraktığı bir motif olabilir mi?

***

Soldado, Alper ve artık iş işten geçmeye çok yaklaşmışken Fernandao değişiklikleri Fenerbahçe için bir gösterge sayılmalı.

Bu değişikliklerden sonra oyunun nasıl değiştiği ile ilgili olarak tabii.

Acaba oyun böyle hücumcu bir kadroyla başlasaydı, maç nasıl gelişirdi?

MAÇIN ADAMI: SERKAN

DEĞİŞİKLİKLER ve hakemlerle birlikte sahada 32 karakter boy gösterdi. Maça kim damgasını vurdu diye düşünüyorum, kimseyi bulamıyorum. İlle de birisine bu payeyi vermemiz gerekiyorsa oyum Serkan Kırıntılı’dan yana.